Κι αυτό συνέβη, ενώ υπήρχε ήδη, για πάνω από δέκα χρόνια παγκόσμια ύφεση, όπου δεν μπορούσε να ορθοποδήσει σχεδόν το σύνολο των χωρών, μια δυστυχία πάνω στην άλλη, όπου μετρώνται πάνω από εξακόσιες χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια κρούσματα θύματα του ιού, αλλάζοντας συγχρόνως το παγκόσμιο τοπίο, με σαρωτικές αλλαγές, που δεν θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε ότι θα συμβούν…
Και το χειρότερο, ανέτρεψε όλη την ψυχολογία για ανάκαμψη και επάνοδο στο φυσιολογικό, αφού «χτύπησε» πέρα από τις οικονομικές συντεταγμένες και την εύθραυστη ψυχολογία όσων επένδυαν με όνειρα, ελπίδες και πρωτοπόρα «προγράμματα», στο πιο καίριο σημείο, όταν όλοι προσπαθούσαν να συνέλθουν από το σοκ της ύφεσης, ήρθε αυτό το «τσουνάμι» του ιού και καπέλωσε τα πάντα.
Όσα κράτη αντιμετώπισαν αλαζονικά το πρόβλημα του κορονοϊού, το πλήρωσαν πολύ ακριβά και ευτυχώς στη χώρα μας πάρθηκαν γρήγορα αποφάσεις και αποφύγαμε μια «βόμβα», που ήταν έτοιμη να σκάσει και να καταστρέψει κόπους και θυσίες πολλών χρόνων, αποτελειώνοντας ουσιαστικά και την παραμικρή ελπίδα εξόδου από το «τούνελ»…
Όμως, όλα αυτά τα σκληρά μέτρα της απομόνωσης, κούρασαν (κι όχι αδικαιολόγητα) τους λαούς, μέσα σε αυτούς και τον δικό μας, και βλέπουμε τελευταία ανεγκέφαλες συμπεριφορές, λες και δεν υπάρχει ο «σιωπηλός δολοφόνος» εκεί έξω, λες και ήταν όλο ένα: «έλα μωρέ, γριπούλα ήταν και πέρασε!»…
Αν όμως θέλουμε να σκεφτόμαστε ως κανονικές υπάρξεις, με λογική και σύνεση, πρέπει να ακολουθήσουμε τις συστάσεις των ειδικών, μέχρι να κυκλοφορήσει ένα ασφαλές εμβόλιο, μέχρι να ορθοποδήσουμε, γιατί από τα κακά υπάρχουν και τα χειρότερα, να μην ζήσουμε τον απόλυτο εφιάλτη έτσι όπως δεν τον φανταστήκαμε ποτέ…
Ο καθένας από εμάς ας αναλογιστεί το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί κι ας επιφορτιστεί με τα προσωπικά μέτρα υγιεινής που πρέπει να πάρει, σκεπτόμενος τη δική του υγεία αλλά και όλων των συνανθρώπων δίπλα του, δεν είναι αστείο οι εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί, ούτε τα εκατομμύρια κρούσματα σε όλον τον πλανήτη…
Η συνωμοσιολογία εδώ δεν βοηθάει, το πρόβλημα είναι εδώ και αφορά όλους, πλούσιους και φτωχούς, κανείς δεν εξαιρείται και κανείς δεν μπορεί να μην συμμετέχει στην παγκόσμια προσπάθεια αναχαίτισής του, ας ελπίσουμε τα ελπιδοφόρα μηνύματα που έρχονται για το εμβόλιο να γίνουν γρήγορα πράξη, γιατί δεν αντέχουμε για πολύ καιρό σκληρά μέτρα αλλά και ένα νέο lockdown.
Είναι μια ευκαιρία, τα κράτη που επέβαλαν σκληρά μέτρα λιτότητας και εφιαλτικούς νόμους να μπορέσουν να βρουν τρόπους να βοηθήσουν τους λαούς να ορθοποδήσουν, για να μην έρθει η στιγμή να θρηνούμε περισσότερα θύματα από τη φτώχεια ή την ψυχολογική κατάρρευση, επάρατοι και δυσβάσταχτοι φόροι (βλέπε ΕΝΦΙΑ κ.λπ.) θα αποτελείωναν ό,τι ζωντανό κύτταρο της κοινωνίας θα ήθελε να επιβιώσει (επιβίωση πλέον κι όχι ποθούμενη εξέλιξη) και δεν θα υπήρχε πλέον να εισπράξει κάποιος κάτι… (από πού κι από ποιον;).
Τα τρία εκατομμύρια πολιτών της χώρας μας που αδυνατούν να πληρώσουν αυτούς τους φόρους, μαρτυρούν και το μέγεθος του προβλήματος, ας ελπίσουμε τα «αυτιά» των πολιτικών επιτέλους να αφουγκρασθούν τον ανθρώπινο πόνο που βρίσκεται δίπλα τους, δεν είναι μικρό πρόβλημα η αύξηση των αυτοκτονιών που επισήμως αποσιωπείται, και δεν μπορεί να μην ευαισθητοποιεί τους πολιτικούς, ήδη η πληγή της μαζικής φυγής των νέων από τη χώρα είναι ακόμη ανοιχτή, ας μην αποτελειώσουμε και τους υπόλοιπους «ανήμπορους» που έμειναν…
Παρ’ όλα αυτά, ας παραμείνουμε ψύχραιμοι και υπομονετικοί, κι ας ελπίσουμε να φερθούν όλοι με σύνεση και γνώση της παγκόσμιας πληγής που αιμορραγεί, ας επανεξετάσουν την αλλαγή της παγκόσμιας διαχείρισης του πλούτου, φαντάζει πλέον σε όλους πιο φανερό ότι «όλα είναι εφήμερα» και καθόλου σίγουρα, ίσως είναι και μια ευκαιρία να αλλάξουμε και ως άνθρωποι, η αλαζονεία των ισχυρών περίσσεψε πολύ τις τελευταίες δεκαετίες, ίσως το «μάθημα του κορονοϊού» αποδειχθεί το καλύτερο απ’ όλα όσα φανταζόμασταν…