Πώς θα εκλέξουμε άξιους και ικανούς Κυβερνήτες

Από τον Βασίλειο Λέτσικα

Για να επιτευχθεί το πιο πάνω αναζητούμενο πρέπει όλοι οι άνθρωποι, δηλαδή τουλάχιστον όσοι ψηφίζουν, να αποκαλύψουμε τις πραγματικές μας σε ποιότητα αρετές μας. Πρέπει να έχουμε την ευχέρεια και τη δύναμη να παρατηρήσουμε όλες τις

δραστηριότητές μας για πολλά χρόνια, όπως το ιδανικό που τις ρυθμίζει και αυτό λέγεται γενναιοδωρία. Γενναιοδωρία με ολόκληρη την ευρύτητα της έννοιάς της και ανταποκρίνεται ευθέως και ολόψυχα προς τις υποχρεώσεις να είναι πανταχόθεν παραδεκτό ότι δεν ζητήθηκε ανταμοιβή αντ’ αυτών. Τότε έχουμε το δικαίωμα να παραδεχθούμε χωρίς φόβο ότι έχουμε μπροστά μας έναν μοναδικό χαρακτήρα. Αυτός ο αυτοέλεγχος επιβάλλεται να γίνεται και να τηρείται από όλους, με πρώτους και καλύτερους τους πολιτικούς πριν αρχίσουν την πορεία προς τη Δημόσια Διοίκηση και επιπροσθέτως να την έχουν τσεκάρει αρκετές φορές. Σκεφθήκαμε ποτέ την αντίθεση του οποιουδήποτε πολιτικού που ψηφίζουμε εάν εξετέλεσε ποτέ του αυτήν την υποχρέωση; Ποτέ και κανένας. Μας αρκούν οι πολιτικές τους πεποιθήσεις του σήμερα χωρίς να λάβουμε υπ’ όψιν ότι δεκάδες από αυτούς που αναδείχθηκαν Βουλευτές, Υπουργοί και Πρωθυπουργοί, άλλαξαν τις πολιτικές τους θέσεις και ιδέες, πρωταρχικές, με ανταλλάγματα θέσεων σε άλλα κόμματα με ίσες και κάποιες ανταμοιβές πάντιου τρόπου. Και τώρα έχει τον λόγο ο οπορτουνισμός. Τούτος φέρει τις ιδέες ενός των ηγετών του κόμματος που προτείνουν κατά περίπτωση την αλλαγή του σκοπού του κομμουνισμού. Στα ελληνικά το ονομάζουμε καιροσκοπισμό και τον οπαδό του καιροσκόπο. Στα κομμουνιστικά κόμματα όλου του κόσμου έχαιρε περίσσειας χάρης και πολλά στελέχη τους αδιαφανώς ή μη εξαφανίσθηκαν. Ο καιροσκοπισμός είναι ανίκητο μικρόβιο που απομυζά και τρέφεται από την ανθρώπινη συνείδηση συμβιβαστικά. Αυτού καθ’ αυτού είναι δύναμης εντός της συνείδησης και όταν κυριαρχήσει εκτινάσσει αυτήν ασύστολα προς πάσαν επιδίωξην που υπέβαλλαν προς το υφιστάμενον άτομο, άνευ αιδούς και κινδύνου. Όλα τα κόμματα τρέφουν στους κόλπους τους καιροσκόπους που αναμένουν την απρόσμενη προσοχή της τύχης για να πιάσουν την καλή, όπως λένε οι λαοί όλου του κόσμου. Μπορούμε όλοι να αναφερθούμε σε ζωντανά γεγονότα, αλλά δεν θα προσθέσουμε ουδέν. Όλοι μας κάποιον γνωρίζουμε, εξαιρούμενου του εαυτού μας, ο οποίος κάπου μας φάνηκε ωφέλιμος και μας υποχρέωσε διά το μέλλον. Αποτελεί κατά κάποιον τρόπον μίαν παραδοξότητα αντιπαλότητας εντός μας και πιστεύω ότι τη μισούμε όσο και την αγαπούμε κατά 50% πλήρης ισότητα.
Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε.