Η Αγία Σοφία, το φως της χριστιανοσύνης, γίνεται τζαμί

Από τον Κων/νο Τσιρονίκο

O Κεμάλ Ατατούρκ, ο ιδρυτής του κοσμικού κράτους της Τουρκίας από το 1934 με σχετικό διάταγμα έχει μετατρέψει την Αγία Σοφία σε Μουσείο. Η οποία εδώ και αρκετά χρόνια έχει κηρυχθεί από την UNESKO παγκόσμιο μνημείο πολιτισμικής κληρονομιάς.

Σ’ αυτά έρχεται να προστεθεί και η προ πολλών ετών γενομένη «παγκόσμια ενορία της Αγίας Σοφίας», δημιούργημα του φλογερού πατριώτη και Ελληνα της Αμερικής Κρις Σπύρου, η οποία αριθμεί πολλά μέλη: ορθοδόξους χριστιανούς απ’ όλον τον κόσμο. Σκοπός της να ξαναλειτουργήσει ο ιστορικός ναός της χριστιανοσύνης. Για τον λόγο αυτό εστάλη παλαιότερα και σχετικό αίτημα στην κυβέρνηση Ερντογάν, το οποίο απέρριψε σε αυστηρό ύφος ο υπουργός Πολιτισμού του.
Δυστυχώς, η αρνητική αυτή εξέλιξη συνεχίσθηκε με εντονότερες προκλήσεις σαν αυτή της εισβολής του μουεζίνη και των φανατικών μουσουλμάνων εντός του ιερού ναού της Αγίας Σοφίας, όπου ο μουσουλμάνος λειτουργός με την ανάγνωση περικοπών του κορανίου καλούσε αυτούς σε προσευχή. Το γεγονός αυτό, όπως και η μη λειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης και η απαγόρευση αυτής στην Παναγία Σουμελά… αποτελούσαν προμηνύματα για το τι έμελε να ακολουθήσει. Των σημερινών θλιβερών γεγονότων, που οδηγούν στη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί με απόφαση του ίδιου του σουλτάνου. Διότι σήμερα στην Τουρκία δεν υπάρχει διάκριση των εξουσιών! Το συμβούλιο της επικρατείας ενήργησε σύμφωνα με τα θέλω του σουλτάνου!
Η βαρβαρική αυτή συμπεριφορά συνιστά παγκόσμια πολιτισμική εκτροπή, ασέβεια σε διεθνείς οργανισμούς, σπίλωση όλων των χριστιανών της οικουμένης, χάσμα Τουρκίας και χριστιανισμού, ευθεία αμφισβήτηση του Ατατούρκ, η οποία μπορεί να οδηγήσει και σε εσωτερικό πρόβλημα…
Γιατί άραγε το έκανε; Για να τραβήξει διαχωριστική γραμμή από την κοσμική πολιτική των προκατόχων του και να γίνει ο πατέρας της σημερινής Τουρκίας. Να καταστήσει την Κωνσταντινούπολη κέντρο του Ισλάμ, να εμφανισθεί ως χαλίφης του μουσουλμανικού κόσμου, να αποπροσανατολίσει τον λαό του από τα ζωτικά του προβλήματα.
Και οι προκλήσεις δεν θα σταματήσουν εδώ. Θα συνεχισθούν και σε γεωπολιτικό επίπεδο. Επαληθεύοντας διεθνώς τους προβληματισμούς της Ελλάδας για το πόσο επικίνδυνη είναι η σουλτανική πολιτική. Η οποία θα πρέπει να αφυπνίσει τους Ευρωπαίους και ιδιαίτερα εκείνους που διατηρούν στενούς οικονομικούς δεσμούς με την Τουρκία.
Ο σουλτάνος φαίνεται ότι επενδύει στις προκλήσεις και στην αμφισβήτηση. Ικανοποιώντας το ακραίο, εθνικιστικό και βαθύ κράτος της Τουρκίας. Το οποίο χρειάζεται για την υλοποίηση των νέο-οθωμανικών του ονείρων. Της νεκρανάστασης των απολιθωμάτων της πάλαι ποτέ οθωμανικής αυτοκρατορίας. Πολύ μυθομανής είναι και μάλλον δεν θα του βγει σε καλό. Γι’ αυτό βάζει στο στόχαστρο τους πάντες και τα πάντα που στέκονται μπροστά του. Ανασύροντας όπου τον βολεύει και αυτό ακόμα το πεπαλαιωμένο όπλο, του αποτυχημένου πραξικοπήματος. Για να δικαιολογεί τις διώξεις και τις εντάσεις στο εσωτερικό και εξωτερικό της χώρας…
Οι ενέργειες αυτές του Τούρκου προέδρου με αποκορύφωμα την απόφαση για τη μετατροπή σε τζαμί της Αγίας Σοφίας αποδυναμώνουν τις σχέσεις καλής γειτονίας και φιλίας, προκαλούν συγκρούσεις των πολιτισμών, κλείνουν τις πόρτες επικοινωνίας των λαών, γυρίζουν την Τουρκία αιώνες πίσω, υπηρετούν πιστά τις ακραίες θέσεις του Ισλάμ και του εθνικιστικού κατεστημένου, που πολεμά με λύσσα και με δόντια κάθε τι που στέκεται απέναντί τους.
Σε ό,τι αφορά τις διεθνείς αντιδράσεις προς το παρόν χαρακτηρίζονται ως αδύναμες και μεμονωμένες. Η πανδημία και η οικονομική ύφεση φαίνεται ότι αποπροσανατολίζουν τους λαούς από την επιχειρούμενη εξόντωση των μνημείων της παγκόσμιας πολιτισμικής μας κληρονομιάς. Ας ελπίσουμε στην πορεία, στη βαθειά συνειδητοποίηση της διεθνούς κοινότητας του τρανού εγκλήματος που πάει να συντελεσθεί από έναν εχθρό του παγκόσμιου πολιτισμού και της διεθνούς νομιμότητας και να οδηγήσει αυτήν στη λήψη αυστηρών μέτρων κατά του ανυπάκουου και απείθαρχου στους διεθνείς κανόνες της δημοκρατίας και του πολιτισμού σουλτάνου. Έτσι θα πονέσει, θα ιδρώσει και θα έρθει στα συγκαλά του ο νταής και αδέσποτος γείτονάς μας. Γιατί τότε εχθρός του θα γίνει ο ίδιος ο λαός του.