Ακολουθεί η άνανδρη δολοφονία του Ήρωα Σμηναγού Κώστα Ηλιάκη. Θυμίζω ότι ο θάνατος του Έλληνα χειριστή F-16 αποδόθηκε επισήμως σε «ατύχημα» που προήλθε από «ανθρώπινο λάθος» του Τούρκου πιλότου με τον οποίο ενεπλάκη σε αερομαχία, όταν το τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος εκτέλεσε ύπουλο «δολοφονικό» ελιγμό με αποτέλεσμα να συγκρουστεί με το F-16 του Ηλιάκη και να τον σκοτώσει ακαριαία.
Είναι ξεκάθαρο ότι τα τελευταία χρόνια τα σκάφη της τουρκικής ακτοφυλακής και του τουρκικού πολεμικού ναυτικού έχουν συγκεκριμένες οδηγίες να προβαίνουν σε επιθετικές ενέργειες, τις περισσότερες φορές μάλιστα εντελώς απροκάλυπτα! Διερωτώμαι: Η καθημερινή σοβαρή παρενόχληση των ελληνικών αλιευτικών από τους Τούρκους δεν είναι θερμό επεισόδιο; Η παρενόχληση των ελληνικών σκάφων κάθε κατηγορίας εντός ελληνικών χωρικών υδάτων δεν είναι θερμό επεισόδιο; Ο εμβολισμός του ελληνικού σκάφους «Γαύδος» από τουρκική ακταιωρό στα Ίμια, τον Φεβρουάριο του 2018, δεν είναι θερμό επεισόδιο; Η σαφής πρόθεση τουρκικής ακταιωρού να εμβολίσει σκάφος του Λιμενικού στη θαλάσσια περιοχή ανοιχτά της Κω, τον περασμένο Μάρτιο, δεν είναι θερμό επεισόδιο; Ο εμβολισμός τις προάλλες από τουρκική ακταιωρό ελληνικού αλιευτικού, το οποίο βρισκόταν τρία μίλια από το Δέλτα του Έβρου, δεν είναι θερμό επεισόδιο; Απλούστατα, δεν πέφτουν πάντα ντουφεκιές! Κι όταν πέφτουν πυροβολισμοί, οι αρμόδιοι μας καθησυχάζουν πως πρόκειται για τουρκικούς λεονταρισμούς.
Στην Α.Ο.Ζ. (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) της ημικατεχόμενης Κύπρου (την άλλη Ελλάδα, όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο Μανώλης Γλέζος), εν τω μεταξύ, λαμβάνουν χώρα, πρωτόγνωρες προκλήσεις, παρόμοιες με αυτές του 1974! Με τα τουρκικά πολεμικά και ερευνητικά σκάφη, μονίμως αγκυροβολημένα μέσα στις κυπριακές θάλασσες, αλλά δυστυχώς η λιλιπούτια σε στρατιωτική ισχύ Κυπριακή Δημοκρατία δεν διαθέτει κανονιοφόρους και μοιραία αδυνατεί να πει στους τουρκαλάδες ένα μεγαλοπρεπές «Άι σιχτίρ»! Και η Αθήνα; Η Αθήνα, ενώ από τη μια προειδοποιεί την Άγκυρα να μην τολμήσει παρόμοια πρόκληση στο Αιγαίο και στον Έβρο (και πολύ καλά κάνει), από την άλλη για τις προκλήσεις της Άγκυρας στην Κύπρο είναι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε! ...Η Κύπρος βλέπετε παρά τις πολλές (μοναχικές πάντα) προσπάθειες, δεν κατόρθωσε να ενσωματωθεί στην Ελλάδα, κι έτσι όποτε χρειαστεί τη βοήθεια της Μητρός πατρίδος στο πολεμικό πεδίο, φαίνεται (πλην Γεωργίου Παπανδρέου, όχι του ΓΑΠ), να πέφτει λίγο μακριά! Η Κύπρος κείται μακράν!
Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι τώρα βρισκόμαστε σε ένα άλλο, πιο αναβαθμισμένο επίπεδο, σε ό,τι αφορά τις τουρκικές προκλήσεις. Η Τουρκία, δυστυχώς, είναι ένας εχθρός, δεν είναι φίλος! Η τουρκική ηγεσία ανέκαθεν, τώρα ασφαλώς περισσότερο, ασκεί ένα σκληρότατο «bullying» σε μας, (Θράκη, Αιγαίο, Κύπρος, Έβρο) και αλλού (Συρία, Λιβύη, Κρητικό Πέλαγος, Ανατολική Μεσόγειο), προσπαθώντας να στείλει το μήνυμα ότι είναι ο απόλυτος αφέντης της περιοχής! Και όταν αυτό δεν της βγαίνει, επιχειρεί με διαδοχικά βήματα, πότε συντεταγμένα και άλλοτε με απονενοημένα, να επιβάλει διά πυρός και σιδήρου τα θέλω της. Η Τουρκία θέλει να έχει και S-400, θέλει να έχει και F-16, θέλει να χορεύει και μοντέρνους χορούς, θέλει να χορεύει και χορό της κοιλιάς. Κοντολογίς, θέλει να παίζει αυτή τον ζουρνά και οι άλλοι να χορεύουν στους δικούς της ρυθμούς! Η Τουρκία θέλει να ζεσταίνεται με ξένα χνώτα και να κάνει «μνημόσυνα πάντα με ξένα κόλλυβα... της Δύσης και της Ανατολής!
Συμπέρασμα: Τα φοβικά σύνδρομα ενισχύουν την τουρκική προκλητικότητα. Η Τουρκία δεν καταλαβαίνει ούτε από διεθνείς συνθήκες, ούτε από πανδημίες, ούτε από κορονοϊούς! Ούτε κι από λόγια καταλαβαίνει η Τουρκία! Η Τουρκία καταλαβαίνει μόνο από μέτρα πρακτικά και ουσιαστική αντίσταση! Η Τουρκία τις διεθνείς συνθήκες τις κόβει και τις ράβει πάντα στα μέτρα της. Πότε θα ανοίξει το τρελοκομείο ακόμη δεν ξέρουμε! Γιατί ένα είναι βέβαιο! Αργά ή γρήγορα το τρελοκομείο θα ανοίξει!
Υστερόγραφο: Υπάρχει διάχυτη η αίσθηση στην κοινή γνώμη ότι η εσωτερική πολιτική ομαλότητα στην Τουρκία και ο εκδημοκρατισμός των πολιτειακών θεσμών, ίσως θέσει τέρμα στην ασύδοτη προκλητικότητά της. Μια τέτοια άποψη είναι ασφαλώς λανθασμένη. Το παρελθόν της Τουρκίας δεν παραπέμπει δυστυχώς σε μια τέτοια εξέλιξη... Υπάρχει, όμως, και μια παροιμία που λέει: «Το σταμνί πάει πολλές φορές στη βρύση...».
Από τον Δρα Αυγουστίνο (Ντίνο) Αυγουστή,
αναπλ. καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
