Χωρίς αυτόν, το όραμα και τις παρεμβάσεις του, η θεσμικά ενωμένη Ευρώπη σε οποιαδήποτε μορφή της (Ένωση Άνθρακα και Χάλυβα, ΕΟΚ) δεν θα ήταν δυνατό να λάβει τις πρόσφατες σημαντικές και αναγκαίες αποφάσεις της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Ταμείο Ανάκαμψης και την αντιμετώπιση της ύφεσης. Η μετάβαση από την ΕΟΚ των στενών οριζόντων, στην Ευρωπαϊκή Ένωση των Κοινοτικών Πλαισίων και των Εθνικών Σχεδίων Περιφερειακής Ανάπτυξης και της προοπτικής της πολιτικής ενοποίησης, ξεκίνησε με την αμφισβήτηση του αρχικού μοντέλου και την προώθηση των αντιλήψεων για την κοινωνική Ευρώπη της Ανάπτυξης, με πρώτο βήμα τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα.
Η στρατηγική της Ελλάδας για ένταξη στον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε. χαράχθηκε το 1993 από τον Ανδρέα Παπανδρέου, αξιοποιώντας τα δεδομένα της Συνθήκης του Μάαστριχτ και επιτεύχθηκε το 2001 από τον Κώστα Σημίτη με την ένταξή μας στην ΟΝΕ. Αποδείχθηκε όμως από τα πράγματα ότι δεν αρκεί η συμμετοχή στην Ε.Ε., ούτε η ένταξη στην Ευρωζώνη, αν η χώρα δεν σχεδιάσει και εφαρμόσει αντίστοιχο στρατηγικό σχέδιο και πολιτική.
Η Κυβέρνηση που προέκυψε μετά τις εκλογές του 2004, αντί να αξιοποιήσει τα στρατηγικά πλεονεκτήματα και τις ευκαιρίες από τη νέα θέση της χώρας, ολοκληρώνοντας την πολιτική εκσυγχρονισμού και εφαρμόζοντας τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και αλλαγές, ακολούθησε πολιτική εκτροχιασμού και αδράνειας που οδήγησε αναπόφευκτα στην κρίση του 2009.
Η κρίση αυτή, από αμιγώς δημοσιονομική, στη χώρα μας εξελίχθηκε και προσέλαβε πέραν των οικονομικών και κοινωνικά χαρακτηριστικά, με την επικράτηση των δήθεν αντιμνημονιακών, των «αγανακτισμένων» και πολιτικών δυνάμεων εκφραστών του ακραίου λαϊκισμού, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του Γιώργου Παπανδρέου εγκαταλείφθηκε και προτιμήθηκαν οι διχαστικές πολιτικές κραυγές. Τελικά, ο δήθεν αντιμνημονιακός κύριος Τσίπρας, εκτός από το 3ο υπέγραψε και 4ο μνημόνιο, αναλαμβάνοντας δεσμεύσεις για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα έως το 2060 και εκχώρησε την Εθνική και Δημόσια περιουσία για 99 χρόνια στο Υπερταμείο των δανειστών.
Ο ελληνικός λαός ως μη όφειλε, βίωσε τα αποτελέσματα της κρίσης για 10 συνεχή χρόνια και αυτό που υποχρεούμαστε να διαφυλάξουμε σήμερα, μπροστά στα νέα προβλήματα, είναι να μην πάνε χαμένες οι θυσίες του ελληνικού λαού. Οι πρόσφατες αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δίνουν τη δυνατότητα στη χώρα μας να αξιοποιήσει πόρους και χρηματοδοτικά εργαλεία από το 2021 και μετά, για:
α) την αναγέννηση του Ε.Σ.Υ. και του κράτους πρόνοιας, που αναδείχθηκε ως το πολυτιμότερο επίτευγμα της μεταπολίτευσης φέροντας ανεξίτηλη τη σοσιαλδημοκρατική σφραγίδα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ
β) τη βιώσιμη, πράσινη ανάπτυξη που αναδεικνύει στρατηγικά πλεονεκτήματα της χώρας μας και
γ) τον συγχρονισμό με την ψηφιακή εποχή και την 4η βιομηχανική επανάσταση.
Η αποτελεσματικότητα αυτών των αποφάσεων εξαρτάται πλέον από την κάθε χώρα και η Κυβέρνηση οφείλει να καταστρώσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο προς την κατεύθυνση αυτή. Θυμίζω ότι και το 2001 πετύχαμε την ένταξη στην ΟΝΕ αλλά με τις εθνικές πολιτικές του εκτροχιασμού που ακολούθησαν μετά το 2004, οδηγηθήκαμε στην κρίση και την ανάγκη προγραμμάτων στήριξης.
Το Κίνημα Αλλαγής ως υπεύθυνη πολιτική δύναμη, βρίσκεται πρωτοπόρο στη διαμόρφωση σχεδίων και προτάσεων για τη βέλτιστη αξιοποίηση των Ευρωπαϊκών πόρων, με γνώμονα την άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, αλλά και την αποτελεσματικότητα που επιφέρει ανάπτυξη για όλους.
Όλο αυτό το διάστημα στηρίξαμε υπεύθυνα τις εισηγήσεις των επιστημόνων και καταθέσαμε συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας και των επιπτώσεών της. Ταυτόχρονα, επεξεργαστήκαμε ένα ολοκληρωμένο ενδιάμεσο πρόγραμμα άμεσης εφαρμογής για τη στήριξη της εργασίας, της επιχειρηματικότητας, της παραγωγής και των κοινωνικά αδύναμων συμπολιτών μας.
Με δεδομένο ότι η κρίση διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες, θα επιμείνουμε στη διάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης και συνοχής. Είναι άδικο να χάνεται πολύτιμος χρόνος από τη δυστοκία της Κυβέρνησης, η οποία υιοθετεί τους τίτλους των προτάσεών μας αλλά όχι το περιεχόμενο, το οποίο συχνά διαστρέφει.
Για παράδειγμα, το ολοκληρωμένο πρόγραμμα εσωτερικού τουρισμού που προτείναμε και αφορούσε τουλάχιστον τρία εκατομμύρια πολίτες, υποβαθμίστηκε σε πρόγραμμα που αφορά το πολύ 250 χιλιάδες πολίτες, συνυπολογιζόμενο μάλιστα με το πρόγραμμα κοινωνικού τουρισμού.
Η στήριξη της εργασίας, στις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα με αξιοποίηση του προγράμματος SURE της Ε.Ε. προτείναμε να αφορά ένα εκατομμύριο εργαζόμενους, για έξι μήνες, χωρίς εκπτώσεις στις αμοιβές και τα δικαιώματα. Αντί αυτών, η Κυβέρνηση της ΝΔ φέρνει μονιμοποίηση της ημιαπασχόλησης, μειωμένες αμοιβές και φαλκιδευμένα δικαιώματα, υπενθυμίζοντας τις νεοφιλελεύθερες αγκυλώσεις της.
Η στήριξη όλων των κλάδων, των επαγγελματιών και των εργαζομένων του τουρισμού ακόμη αναζητείται, όπως επίσης και του αγροδιατροφικού πρωτογενούς τομέα παραγωγής, με μικρές εξαιρέσεις.
Από τα μέτρα στήριξης ξεχάσθηκαν πολλές κατηγορίες συμπολιτών μας, όπως οι ευρισκόμενοι σε επίσχεση εργασίας που δεν θεωρήθηκαν ούτε εργαζόμενοι ούτε άνεργοι.
Το Κίνημα Αλλαγής, ως υπεύθυνος πολιτικός φορέας της σοσιαλδημοκρατίας, ασκεί αντιπολίτευση ουσίας και όχι εντυπώσεων. Καταθέτει υπεύθυνες και επεξεργασμένες προτάσεις ασκώντας παράλληλα κριτική που σκοπό έχει τη βελτίωση της ασκούμενης πολιτικής και όχι τις εντυπώσεις.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν διατυπώνουμε με παρρησία την αντίθεσή μας σε οτιδήποτε βλάπτει τη χώρα και την κοινωνία.
Ταυτόχρονα όμως, καταθέτουμε τεκμηριωμένες προτάσεις βιώσιμων λύσεων για προστασία των θέσεων εργασίας και των επιχειρήσεων, για την προοπτική της βιώσιμης ανάπτυξης, με κοινωνική συνοχή και ανθρωποκεντρική πρόοδο.
Από τον Βασίλη Κεγκέρογλου,
γραμματέα της Κ.Ο. Κινήματος Αλλαγής
