αδιανόητο το να απαγορεύουμε τη συμμετοχή στα μυστήρια, στην εξομολόγηση, τη συμμετοχή των πιστών τη Μεγάλη Εβδομάδα στις ακολουθίες. Ουσιαστικά η Εκκλησία με την αποδοχή των νόμων του κράτους υλοποίησε αυτό που λέμε εκκοσμίκευση. Εκκοσμίκευση είναι να μην τελείται η Θεία Λειτουργία για λόγους καθαρά αυτού του κόσμου, όπως είναι η περίοδος που περνάμε. Κλείσιμο των Εκκλησιών δεν υπήρξε στα πεντακόσια χρόνια τυραννικής Τουρκοκρατίας, δεν υπήρξε στη γερμανική κατοχή, δεν υπήρξε σε φοβερούς πολέμους και καταστροφές. Ποιος αμφιβάλλει ότι δεν θα μπορούσε να γίνεται και στις Εκκλησίες ότι γίνεται και στα super markets με ευθύνη του κάθε Ιερού Ναού; Μέσα και έξω από τους Ναούς οι πιστοί σε αποστάσεις μεταξύ τους, με θερμομέτρηση, με μάσκες, αντισηπτικά, με τα παράθυρα όλα ανοικτά και να κοινωνούν στο τέλος όσοι επιθυμούσαν, θα υπήρχε κίνδυνος μετάδοσης του ιού ; Μήπως δεν γίνεται αυτό στις Εκκλησίες της Σερβίας, Βουλγαρίας και Γεωργίας ; Το λάθος της Ιεραρχίας ήταν ότι δεν εφάρμοσε την ευαγγελική εντολή «πειθαρχείν δεί Θεώ μάλλον ή ανθρώποις». Ο κίνδυνος δεν είναι ο κορονοϊός, αλλά η ολιγοπιστία μας. Ποτέ οι Ιεράρχες της Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν παρακαλούσαν την οποιαδήποτε εξουσία να σεβαστεί τα ιερά και τα όσια της Πίστης μας. Απλώς δεν την υπάκουαν, με ό,τι κι αν συνεπάγεται αυτό. Μα αν υπάκουαν οι επίσκοποι σε οτιδήποτε πρόσταζε η κάθε κοσμική εξουσία θα είχαμε τόσους επισκόπους μάρτυρες και ομολογητές ; Τον επίσκοπο Αγιο Λουκά στην πρώην Σοβιετική Ένωση την εικόνα της Παναγίας τον διέταζε η σοβιετική εξουσία να βγάλει από το χειρουργείο και δεν δεχόταν και το πλήρωσε με τόσα μαρτύρια ! Το 1922 στη Σμύρνη οι Μεγάλες Δυνάμεις πίεζαν τον επίσκοπο Σμύρνης Χρυσόστομο να τον φυγαδεύσουν για να σωθεί από τη μανία των Τούρκων και επειδή δεν θα φυγάδευαν και τον λαό αρνήθηκε και σε λίγο τον έκαναν κομμάτια οι Τούρκοι. Στις 27 Απριλίου 1941, Κυριακή του Θωμά, που κατέλαβαν οι Γερμανοί την Αθήνα, ο Γερμανός συνταγματάρχης Φον Σέιμπεν, επισκέφθηκε τον Αρχιεπίσκοπο Χρύσανθο και του ζήτησε να ψαλεί δοξολογία για την άφιξη των Γερμανών. «Δοξολογία ψάλουμε όταν απελευθερωνόμαστε, και όχι όταν σκλαβωνόμαστε» του απάντησε ο Χρύσανθος. «Αν συνεχίσεις να λες τέτοιες εξυπνάδες, θα σε τουφεκίσω» τον απείλησε ο συνταγματάρχης. «Εδώ να ξέρεις η παράδοση είναι να μας κρεμάνε και όχι να μας τουφεκίζουν» του απάντησε ο Χρύσανθος. Αν η Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδας κρατούσε ξεκάθαρη στάση, σύμφωνη καθ’ όλα με τις απαιτήσεις των υπευθύνων της υγείας, ποιος θα τολμούσε να ισχυριστεί ότι οι πιστοί διασπείρουμε τον ιό; Αν το ισχυριστούν για τη Θεία Μετάληψη ας ακούσουν την καθηγήτρια Λοιμωξιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Ελένη Γιαμαρέλλου. Θα μπορούσε τότε η ελληνική κυβέρνηση να διώξει όλη την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας, κλήρο και λαό, όπως εδίωξε μεμονωμένους επισκόπους και ιερείς; Είναι γνωστό από την εκκλησιαστική μας παράδοση ότι και λάθος να κάμνει η Εκκλησία σε οποιοδήποτε θέμα, εμείς πρέπει να είμαστε μέσα στην Εκκλησία, γιατί η κεφαλή της Εκκλησίας είναι ο Χριστός και δεν θα χαθεί η Εκκλησία, ενώ εμείς αν ξεκοπούμε, γιατί θεωρούμε ότι σφάλλει η Εκκλησία, θα χαθούμε, όπως τόσοι και τόσοι που στο διάβα της ιστορίας ξεκόπηκαν από την Εκκλησία επειδή έσφαλλε, και χάθηκαν. Ας συγχωρήσουν οι άγιοι επίσκοποι τον αρθογράφο που δεν είναι καν θεολόγος, αλλά απλώς είναι κι αυτός ένα μέλος του Σώματος του Χριστού, για τις σκέψεις που κατέθεσε. Κι ας το θεωρήσουν ότι είναι μια τρέλα από τον πολύ πόνο που στερείται τόσο καιρό την Εκκλησία του.
Από τον Χαράλαμπο Παπαδόπουλο