"Ρόδον το αμάραντον" το φως της, φλόγα ειρήνης, αδελφοσύνης, φλόγα ενωτική, θελκτική, δημιουργική, φλόγα διδαχής επικοινωνίας μεταξύ των λαών, ειρηνικής επίλυσης των διαφορών με τον λόγο και όχι με τη λόγχη, με τη διπλωματία και όχι με τη βία και το αίμα! Σύμβολο πολιτισμού ενός λαού που η ζωή του είναι ζυμωμένη με την παράδοση της πίστης στο Θεό και με αυτήν του Γένους!
"Τζιβαϊρικόν πολυτίμητο" κατά τον Μακρυγιάννη και "Κιβωτός αγιασμένη" κατά τον Κόντογλου.
Αυτό το φως, έσμιξε με το άγιο φως του "Αγνωστου Θεού", που κήρυξε ο Απ. Παύλος και έγινε οδηγός και φάρος σε πολλούς λαούς της Οικουμένης. Είναι το φως του Παρθενώνα και της Αγια-Σοφιάς που έγινε "οφθαλμός τυφλών" και "πόδι χωλών", διδάσκοντας πως τους ανθρώπους δεν τους διακρίνουμε από το χώμα και το χρώμα αλλά από την ΑΡΕΤΗ!
Αυτά είναι τα επιτεύγματα και τα δώρα της ράτσας μας στην Οικουμένη και καλό θα είναι να τα θυμηθούμε και σήμερα, σε καιρούς ανομβρίας πνευματικής. Είναι "μεταλαβιά" των Αγίων και των ηρώων του Γένους μας.
Να έλθουμε εις "εαυτόν" και να δούμε πού βρισκόμασταν και πού οφείλουμε να πάμε. Το χρωστάμε στα νιάτα και σε όσους θα 'ρθουν.
Συμπολίτες της Οικουμένης που θα καλωσορίσετε και θα φιλοξενήσετε την "Ολυμπιακή φλόγα", ακούστε τη φωνή της και τα μηνύματά της. Δεν σας μιλά για χρήμα και κανόνια αλλά για αδελφοσύνη, αγάπη, ειρήνη, δημοκρατία, ελευθερία, ηρωισμό και αγιοσύνη!
Είναι "σύμβολο" παγκόσμιο και εύκολα αναγνωρίσιμο. Εκφράζει πολλά. Ετσι είναι όλα τα "σύμβολα". Κρύβουν μυστήριο. Εχουν πλήρες νόημα. Προκαλούν ιδέες, ιδανικά. Θυμίζουν ιστορία, παράδοση, θρησκεία και πολιτισμό. Είναι το ταχύτερο μέσο επικοινωνίας.
Τα "σύμβολα" είναι πολλά, σχεδόν όσες και οι επιστήμες.
Ο σταυρός για παράδειγμα, είναι "σύμβολο" θυσίας, το περιστέρι "σύμβολο" ειρήνης αλλά και του Αγίου Πνεύματος, η σημαία είναι "σύμβολο" της χώρας.
Τα αγάλματα των ηρώων και των αγίων, "σύμβολα" του έθνους και της θρησκείας.
"Σύμβολο" είναι και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Πατριάρχης. "Σύμβολο" και οι θεσμοί όπως και οι εκφραστές τους.
Ιερός ο σκοπός τους, κυρίως σε δύσκολες εποχές, όπως κατά τους διωγμούς των Χριστιανών.
Η λέξη Ι.Χ.Θ.Υ.Σ. ήταν αρκετή να δώσει το απαραίτητο μήνυμα (Ιησούς - Χριστός - Θεού - Υιός - Σωτήρ).
Τα "σύμβολα" γίνονται πίνακες ζωγραφικής, πορτρέτα που διακοσμούν υπερπολυτελείς αίθουσες και δημόσιους χώρους, εμπνέουν ποιητές και άλλους καλλιτέχνες, είναι ένα "βιβλίο" για όλους.
Κάθε σύμβολο οφείλει να εκπέμπει κατανοητά μηνύματα, να είναι πλούσιο σε περιεχόμενο, να ιστορεί, να διδάσκει, να εμψυχώνει...
Ετσι θα πρέπει να είναι και το "σύμβολο" για τη μεγάλη γιορτή του Γένους, τα 200 χρόνια από το '21!
"Ενας σταυρός με το καριοφίλι", το "λάβαρο της Αγίας Λαύρας", "ο Κολοκοτρώνης"...
Αυτά τα "σύμβολα" ενθουσιάζουν, είναι "πρέσβεις" της πατρίδας μας στην Ξένη, ζωντανή παρουσία και διδαχή του πολιτισμού μας, είναι το άρωμα της ψυχής του λαού μας. Είναι "τα άγια και τα ιερά", στη θέα των οποίων οι απανταχού Ελληνες δακρύζουν!
Ένα δάκρυ υπερηφάνειας, λεβεντιάς, αισιοδοξίας και αξιοπρέπειας. Δάκρυ μνήμης αλλά και πυξίδας προσανατολισμού. Δάκρυ νόστου!
"Γι' αυτά πολεμήσαμε", είπαν οι ήρωές μας και γι' αυτά θυσιάστηκαν οι νεομάρτυρες της εκκλησίας μας.
Ποιο άλλο καλύτερο "σύμβολο" θα μπορούσε να δονήσει τις καρδιές μας για τον εορτασμό των 200 χρόνων από το ένδοξο 1821;
Από τον Δημήτριο Νταφούλη, επίτ. σχ. σύμβουλο
