Αυτό ονειρεύεται ο πρώην πρωθυπουργός, γιατί έτσι νομίζει πως πρέπει, για άλλη μια φορά να κυβερνηθεί ο ελληνικός λαός -για να βάλει μυαλό, λέω εγώ-σ’ αυτή τη χώρα, όπου πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια γεννήθηκε η Δημοκρατία. Και δίνοντας ένα φωτεινό παράδειγμα… απρονοησίας, τον καιρό που κυβερνούσε ο ίδιος και το κόμμα του, συνέχισε, κι έφτασε μέχρι το τραγικό Μάτι της Αττικής, με τα 102 αθώα θύματα, το καλοκαίρι του 2018 και αφού τίναξε πρώτα από πάνω του τις όποιες ευθύνες και τις μετέφερε στους ώμους άλλων, είπε κι αυτό: «Όταν εμείς απολογούμασταν για το Μάτι, η φυσική ηγεσία (των σωμάτων ασφαλείας εννοεί), (…) και τότε που κυβερνούσαμε εμείς, δούλευε για τον πολιτικό μας αντίπαλο. Στη δική μας πλάτη…» Τι ασέβεια, ούτε μια λέξη συμπάθειας για τα τόσα θύματα, αλλά και προς τους επιζήσαντες από τη φονική εκείνη πυρκαγιά συγγενείς των θυμάτων που θρηνούν και όσο θα ζούνε θα θρηνούν τον άδικο χαμό τους…
Εδώ θα δανειστούμε λίγους στίχους από το ποίημα «Οι μοιραίοι», του Κώστα Βάρναλη, που ταιριάζει στην περίσταση… «Φταίει τι κακό το ριζικό μας! Φταίει ο Θεός που μας μισεί!/ Φταίει το κεφάλι το κακό μας! Ποιος φταίει; Ποιος φταίει;/ Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα/ προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!». Αυτές τις μέρες που αναφέρθηκε πολλές φορές από τα ΜΜΕ η περιβόητη λέξη αρμοί, από το αρμός, που σημαίνει το μικρό κενό που αφήνεται μεταξύ των τμημάτων της επιφάνειας μιας παρασκευής ή το σημείο σύνδεσης των μερών ενός συνόλου (Νεοελλ. λεξ. Ακαδ. Αθηνών), θυμήθηκα και μια άλλη λέξη, η οποία όμως έχει το δικό της… βάρος.
Έρμα (Ballast) λοιπόν, είναι το βάρος που προστίθεται στον πυθμένα ενός πλοίου, μόνιμο ή προσωρινό, για να ρυθμίζει την ευστάθεια ή τα κίνητρα που κατευθύνουν τη συμπεριφορά ή τη δράση κάποιου και που συγκροτούν την προσωπικότητά του, γράφει ο Γ. Μπαμπινιώτης στο λεξικό του.
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο, βρήκα πως η λέξη, το έρμα, φαίνεται πως συνδέεται, αν και αμφισβητείται σοβαρά, με τη λέξη έρημος και είναι πολλές φράσεις που βγήκαν από το στόμα του σοφού λαού μας, όταν ήθελε να εκφράσει συναισθήματα: «Ο φόβος φυλάει το έρμα», για εκείνον που παίρνει υπερβολικά μέτρα απ’ τον φόβο του, «τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε»; λέει ο κτηνοτρόφος που βλέπει τα ζώα του να πεθαίνουν, «αυτός είναι ανερμάτιστος» λέμε για εκείνον που δεν έχει ηθικές αρχές, που δεν πιστεύει σε τίποτα παρά μόνο στον εαυτό του, τον καιροσκόπο, τον τυχοδιώκτη.
Ας επιστρέψουμε στον όρο «αρμοί της εξουσίας», γιατί ξεσηκώθηκαν ακόμα και οι πέτρες στο άκουσμά του.
Τέτοια καθεστώτα τα οποία ονειρεύεται ο πρώην πρωθυπουργός και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης (δεν είναι και μικρό αξίωμα), είναι τα ολοκληρωτικά καθεστώτα είτε φασιστικά, είτε κομμουνιστικά είναι αυτά, ενώ εδώ στην ελεύθερη και δημοκρατική Ελλάδα, οι αρμοί αυτοί που θέλει να ελέγξει όταν επανεκλεγεί το κόμμα του, όπως και τα δικαιώματα των πολιτών, είναι συνταγματικώς κατοχυρωμένα και πρέπει να γίνονται από όλους τους Έλληνες και μη, σεβαστά και μάλιστα χωρίς καμία εξαίρεση…
Από τον Τάσο Πουλτσάκη
