καταστροφές επανέρχονται με την ίδια ή παρόμοια μορφή. Αν κάνουμε μια γρήγορη σύγκριση γεγονότων των σημερινών με την Αρχαία Ελληνική περίοδο, θα βρούμε ομοιότητες. Θα δούμε πως το φυλετικό μας D.N.A., που είναι και η βάση των ιδιαίτερων συμπεριφορών μας, μας ακολουθεί πιστά. Όταν μιλάμε συχνά για τους προγόνους μας αναφερόμαστε στην πνευματική ευωδία, που αναδύεται από την Αρχαία Ελληνική Γραμματολογία. Για σκέψεις και ιδέες παγκόσμιας και διαχρονικής λάμψης. Παράλληλα όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η Αρχαία Ελλάδα δεν είχε μόνον λαμπρά και δοξασμένα. Η Ελληνική Δημοκρατία δεν ήταν τόσο άψογη. Ήταν και μεμπτή. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τη δουλοκτησία, όπου οι πολλοί εργάζονταν για τους λίγους και μάλιστα απάνθρωπα. Ούτε τον εκτοπισμό των γυναικών από τον Δημόσιο χώρο. Ούτε την αποικιοκρατική πολιτική. Το τότε Άριστο Δημοκρατικό Πολίτευμα, για το οποίο εμείς επαιρόμεθα, είχε και τα τρωτά του. Την προδοσία, τον λαϊκισμό, τη συκοφαντία, το μίσος και την αδικία. Καλό είναι σήμερα, όταν αντιμετωπίζουμε δυσάρεστες ή επικίνδυνες καταστάσεις, να βλέπουμε πως οι Αρχαίοι ενεργούσαν σχετικά και τι έλεγαν. Ας σταθούμε λοιπόν σε μια παθογένεια της κοινωνίας μας. Στη συκοφαντία. Κάτι που σήμερα μολύνει τον λαό μας, ταλανίζει τη ζωή μας και αποτελεί ντροπή για το λαό μας. Συκοφαντία και συκοφάντη έλεγαν οι Αρχαίοι την πράξη και τον άνθρωπο, που ήταν μηνυτής ανθρώπων που έκανε λαθρεμπόριο σύκων. Στην Αρχαία Αττική, παράγονταν μεγάλες ποσότητες σύκων, που η διακίνησή τους διέπονταν από σοβαρές διατάξεις και ποινές ενόχων. Όποιος έβλεπε κάποιον να πωλεί σύκα (εξαγωγές) παράνομα τον φανέρωνε (σύκα-φανερώνω). Η λέξη είναι συνώνυμη της λέξης εκβιαστής, διαβολεύς κ.λπ. Δάνειο λοιπόν από γνωστό Ελληνιστή και Φιλόλογο. Ο Δίων ο Συρακούσιος, επισημαίνει: «Διαβολώ γαρ κακόν το οξύτατο και επιβουλότατον». Δηλ. η συκοφαντία είναι το πιο εμπαθές και το πιο δόλιο κακό. Σήμερα τι γίνεται; Βρίθει η συκοφαντία, ιδιαίτερα στον Πολιτικό χώρο. Κομματικές σκοπιμότητες. Ίντριγκες και δολοπλοκίες έχουν συκοφαντική οσμή. Ο Ευριπίδης συνιστούσε: «Κούφως φέρειν χρη θνητόν όντα συμφοράς». Δηλ. κάθε άνθρωπος να δέχεται τη συμφορά. Αυτή είναι και χριστιανική ρήση. Με την υπομονή ξεστρατίζεις από τη συκοφαντία, τη διαβολή και το μίσος. Ο Αισχύλος δήλωνε «Αλλ’ ουδέν έρπει ψεύδος, εις μήκος χρόνου» δηλ. το ψέμα ο αδελφός της συκοφαντίας, δεν μπορεί να ζήσει για πολύ καιρό. Και ο λαός μας λέει «Ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται τον δεύτερο μαραίνονται». Ο Μαίνανδρος συμφωνούσε: «Άγει δε προς φως την αλήθεια ο χρόνος». Δηλ. ο χρόνος αποκαλύπτει οπωσδήποτε την κρυμμένη αλήθεια. Ο Σοφοκλής μάς δίνει θάρρος. «Ξυν τω δικαίω τον σόν ου ταρβώ φόβον». Δηλ. όταν έχω δίκαιο, δεν φοβάμαι τις απειλές σου. «Όσο κι αν χρησιμοποιείς αθέμιτα μέσα, δεν ανησυχώ καθόλου, γιατί το δίκαιο τελικά θα επικρατήσει και θα δικαιωθώ. Το αυτό σημαίνει και με τη συκοφαντία. Ο συκοφάντης πετάει τη λάσπη, η οποία όσο και αν καθαριστεί αφήνει λεκέδες. Στην πατρίδα μας και μάλιστα στην εποχή μας επικρατεί η διαβολή και η συκοφαντία, τόσο όσο ποτέ. Συχνά δε, μένει και ατιμώρητη προ της Δικαιοσύνης, αλλά και προ των θεσμών. Και η Δικαιοσύνη αργεί τόσο να εκδώσει τις αποφάσεις της, ώστε όταν με το καλό εκδοθούν, πιθανώς συκοφάντες και συκοφαντούμενοι να έχουν ήδη απέλθει εις Κύριον. Η ανοίκειος αυτή συμπεριφορά των συκοφαντών, εκτός από τους αχρείους χρήστες συκοφαντίας, τους πολιτικούς, το συκοφαντικό μένος έπληξε και τον λαό μας. Εύκολα υποπίπτουμε στο αμάρτημα της συκοφαντίας. Και μάλιστα κατά τις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Συνήθως από ζήλεια ή φθόνο, γινόμαστε φορείς αυτής της μικρότητας και της ελεεινής συμπεριφοράς. Αν μπορούσαμε να κάνουμε ό,τι και οι Αρχαίοι πρόγονοί μας. Διαπόμπευση των συκοφαντών στους δρόμους της πόλης και εμπτυσμός των ενόχων. Ίσως είναι κάπως τραβηγμένο. Υπερβολική όμως είναι και η συκοφαντία και καιρός είναι να παταχθεί.
Από τον Κων/νο Ι. Παπακωνσταντίνου
