Το πρόβλημα, λοιπόν, αυτό θα προκαλέσει σταδιακά και σε βάθος χρόνου μείωση του πληθυσμού που κατά τους ειδικούς μέχρι το 2050 οι γηγενείς Έλληνες θα ανέρχονται γύρω στα 7 εκατομμύρια. Όπως επίσης και η γήρανση του πληθυσμού, δηλαδή οι συνταξιούχοι λόγω γήρατος και ηλικίας θα ξεπερνούν πολύ τους ανθρώπους σε παραγωγική δομή και ηλικία με περαιτέρω αύξηση της ψαλίδας θανάτων με γεννήσεις.
Στη δεκαετία του 2000 το γεγονός αυτό αντισταθμίστηκε κάπως με τη μαζική μετανάστευση πολλών Αλβανών και Βορειοηπειρωτών στη χώρα μας, που σε πολύ μεγάλο ποσοστό αφομοιώθηκαν πλήρως και τα παιδιά τους μεγαλώνοντας εδώ αφού γεννήθηκαν απέκτησαν ελληνική συνείδηση, αν όχι όλα, τα περισσότερα.
Το πρόβλημα αυτό έγινε μετά μεγαλύτερο, γιατί λόγω της οικονομικής κρίσης άνω των 300.000 προσοντούχων νέων κατέφυγαν στο εξωτερικό και πολλοί από αυτούς έχουν σήμερα δική τους οικογένεια, παραμένοντας στο εξωτερικό με καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Φυσικό, λοιπόν, θα είναι ότι όλοι αυτοί θα λείψουν από την αγορά εργασίας όταν νομοτελειακά έρθει αυτή η περιβόητη ώρα της ανάπτυξης. Περιττό λοιπόν να αναφέρω τι δυσμενείς επιπτώσεις έχει μια γήρανση του πληθυσμού από την έλλειψη εργατικών χεριών από την αγροτική ύπαιθρο μέχρι και στον αναγκαίο αριθμό στρατεύσιμων νέων στο στράτευμα. Και το ερώτημα παραμένει: Θα μπορέσουμε εμείς ως χώρα να αντιστρέψουμε αυτήν την κατάσταση; Το πώς νομίζω είναι ευθύνη των πολιτικών που θα πρέπει να πάρουν αποτελεσματικά και ενδεχομένως και μη δημοφιλή μέτρα. Σαν ιστορική αναδρομή αναφέρω ότι η χώρα μας όπως επίσης και όλη η Ευρώπη από παλιά έχει υποστεί πολλές φορές καταστροφές και μειώσεις πληθυσμού από πολέμους. Όμως πάντοτε καταφέρναμε και η Ευρώπη να αναπληρώνει τις απώλειες, συμπληρώνοντας το κενό με σημαντικές μεταναστεύσεις πληθυσμών λόγω πείνας ή και πολέμων. Κάτι, λοιπόν, που γίνεται και σήμερα. Σήμερα όμως οι καταστάσεις είναι πιστεύω τελείως διαφορετικές γιατί πέραν των άλλων υπάρχει και ο παράγων του θρησκευτικού φανατισμού αλλά και συστηματική απέλαση από το καθεστώς της Τουρκίας πολλών οικονομικών μεταναστών έχοντας τον Μουσουλμανικό Μανδύα. Και οι λόγοι είναι προφανείς.
Οι τοπικές κοινωνίες εκδηλώνουν ήδη τάσεις εσωστρέφειας. Εκείνοι που θα μπορούσαν να αφομοιωθούν σχετικά εύκολα είναι οι Χριστιανοί πρόσφυγες που προέρχονται κυρίως από τη Συρία. Να δημιουργηθούν αμέσως σαφείς κανόνες για τη διαδικασία από τις Επιτροπές Ασύλου στα νησιά και χωρίς χρονοβόρες διαδικασίες και αποφάσεις δικαστικές να απελαύνονται αυτοί οι οποίοι δεν πληρούν τις συνθήκες, με έλεγχο όλων αυτών των ΜΚΟ κυρίως στον οικονομικό τομέα. Μέχρις ότου συντελεσθεί η απέλαση πιστεύω μια καλή λύση είναι να παραμένουν όλοι αυτοί σε συγκεκριμένο χώρο ώστε να γίνει κατανοητό ότι δεν είμαστε μια χώρα διελεύσεως και δεν υπάρχει περίπτωση να μεταβούν στη Δυτική Ευρώπη. Να σταματήσει η παροχή Επιδομάτων στα χέρια τους, αλλά να καταθέτονται τα χρήματά τους σε τραπεζικό λογαριασμό που θα τα λαμβάνουν όταν αναχωρούν από τη χώρα, που σαφώς θα αποτελεί ένα κίνητρο να αποχωρήσουν.
Καλό θα είναι λοιπόν πέρα από βαρύγδουπες εξαγγελίες να γίνει μια συστηματική δουλειά, έχοντας πάντα ως γνώμονα το πατριωτικό συμφέρον και με διάλογο με τις τοπικές κοινωνίες να μπορέσουμε να δρομολογήσουμε ένα σωστό καθεστώς αντιμετώπισης αυτού του προβλήματος. Ένα σημαντικό τέτοιο πρόγραμμα τρέχει τώρα ο Δήμος Λάρισας «ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΜΑΘΑΙΝΕΙ», προσπαθώντας να αφομοιώσει όσο το δυνατόν περισσότερους τέτοιους ανθρώπους. Οι καιροί ου μενετοί.
Από τον Σωκράτη Μποντζώρλο
