προσωπικό και το κομματικό τους συμφέρον, που είναι ικανοί να θυσιάσουν τα πάντα για την πολιτική τους ανέλιξη. Έτσι με την εξέλιξη της πολιτικής μας ζωής αναπτύχθηκε ένα πολιτικό σύστημα, που ανατράφηκε και ανδρώθηκε με βάση τη ρουσφετολογία, τη διαπλοκή και την κομματοκρατία. Δυστυχώς, κατά κανόνα, ακόμα και αυτοί που ξεκινούν την πολιτική τους καριέρα με ιδανικά και με αγνές προθέσεις να συμβάλουν στο γενικό συμφέρον, τελικά θα γοητευτούν και θα υποκύψουν στις σειρήνες του συστήματος. Οι πολίτες παρασυρόμενοι είτε από τα παραπλανητικά λόγια των πολιτικών, είτε από κάποια προσωπικά συμφέροντα, προσκολλώνται σε κάποιο συγκεκριμένο κόμμα, το οποίο υποστηρίζουν με περισσότερο ή λιγότερο φανατισμό για την επικράτησή του. Παράλληλα και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (κανάλια, εφημερίδες) προσκολλώνται και αυτά κατά κανόνα σε κάποιο κόμμα και ενημερώνουν με κομματική ματιά τα ευήκοα ώτα των πολιτών και έτσι γίνεται μια αλληλοενημέρωση κομμάτων και πολιτών και όλοι είναι ευχαριστημένοι και η ζωή προχωράει. Αφιερωμένο στο συλλογικό μηδέν του πολιτικού συστήματος. Σ' αυτή την αόρατη μάχη, που χάραξε η μοίρα μας, η ελπίδα παραμένει όνειρο της περισυλλογής μου. Μέσα στην τόση φθορά ο αγώνας σαν μάταιος φαντάζει. Κι όμως προσπαθούμε να περάσουμε τα σύνορα, να φτάσουμε τους ήλιους, που όλο γεννιούνται και που όλο χάνονται. Και τελικά τίποτα δεν αλλάζει, όσο και αν το σκέφτομαι. Παρηγοριά μου τελευταία το τίποτα το συλλογικό μηδέν.
Από τον Αστέριο Καζλάρη
