Οι δυνάμεις αυτές λειτουργούν και καθοδηγούνται από την πολιτική ηγεσία, δεν υπολογίζουν και δεν σέβονται κανέναν. Χαρακτηριστικός είναι διάλογος μητέρας, με αστυνομικό των δυνάμεων καταστολής : «Γιατί μας χτυπάτε;» ρωτά η μητέρα. Απαντά ο αστυνομικός με φράση πεζοδρομίου, «τον πούλο» και χτύπημα με το γκλομπ στην πλάτη.
Είχαμε ρεσιτάλ αστυνομικής αυθαιρεσίας ακόμη και μέσα στα δικαστήρια. Επιτέθηκαν χωρίς καμία αφορμή και χτύπησαν στον αύλειο χώρο των δικαστηρίων τους γονείς, τα αδέρφια και τους συμφοιτητές των 32 συλληφθέντων από την περιοχή των Εξαρχείων μετά την πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου.
Λες και έχουμε χούντα, μπαίνουν όποια ώρα θέλουν στις σχολές, διώχνουν όποτε γουστάρουν τους φοιτητές που θέλουν τις σχολές ανοιχτές, εισβάλλουν σε κέντρα διασκέδασης της νεολαίας και φέρονται στους θαμώνες με βαρβαρότητα, προσάγονται και συλλαμβάνονται όποιοι νέοι τους φαίνονται ύποπτοι, λειτουργούν ως δυνάμεις κατοχής με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Η καταστολή και ο αυταρχισμός λειτουργούν ως ιδεολογία. Με άλλα λόγια, οι πολίτες πρέπει να συνηθίσουν να ζουν με την καταστολή, να την αποδέχονται ως καθημερινή πρακτική.
Εδώ έρχονται τα ΜΜΕ, η πλειοψηφία των οποίων προπαγανδίζουν ως έργο την ανομία της κυβέρνησης. Στα δελτία ειδήσεων, κυρίως σε αυτά που ελέγχει ο μεγάλος ολιγάρχης, (σημειωτέον ότι τον Μπερλουσκόνι τον πλήρωσαν ακριβά οι Ιταλοί), παρουσιάζουν τα δημόσια πανεπιστήμια ως «γιάφκες» και τις καταστροφές των «μπαχαλάκηδων» ως το τέλος της δημοκρατίας. Δυστυχώς, η μεγάλη πλειοψηφία των ΜΜΕ είναι της παραπληροφόρησης. Δυσφημούν και βρίζουν τη νεολαία, υπηρετούν το θλιβερό γκαιμπελίστικο καθήκον της συγκάλυψης, της πρωτόγνωρης βίας που έχει κάνει ιδεολογία της η κυβέρνηση.
Το σίγουρο είναι ότι η εχθρότητα και η βία απέναντι στη νέα γενιά άλλους στόχους εξυπηρετεί, αντίθετους από αυτούς που υπηρετεί η πανεπιστημιακή κοινότητα.
Την απάντηση στο κράτος «Νόμος και τάξη» και στην αυξανόμενη αστυνομοκρατία έδωσαν οι χιλιάδες κόσμου που τίμησαν την επέτειο του Πολυτεχνείου.
Το «επιτελικό» κράτος του Κυρ. Μητσοτάκη και του Μιχ. Χρυσοχοΐδη είναι η βία, η αυθαιρεσία, το φακέλωμα, η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση του είναι ανίκανοι να αντιμετωπίσουν το προσφυγικό, να ελαφρύνουν τη μεσαία τάξη, να μειώσουν τη φορολογία, να λειτουργήσουν αξιοπρεπώς τα Νοσοκομεία διορίζοντας γιατρούς, να ασκήσουν εποικοδομητική εξωτερική πολιτική, να φέρουν επενδύσεις, να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας.
Αντί για τα παραπάνω επιδίδονται σε πολιτικές αντιδραστικές, αποπροσανατολισμού για να ικανοποιήσουν το ακροδεξιό ακροατήριο του. Μια τέτοια λαϊκίστικη, προκλητική του ενέργεια είναι η επίσκεψη στην Αγγλία στην επέτειο του Πολυτεχνείου. Ταξίδι αναψυχής, προκλητική απουσία από την επέτειο του Πολυτεχνείου που ήταν η αρχή της πτώσης της χούντας και της επιστροφής της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Με την προκλητική του ενέργεια υποβάθμισε τους αγώνες της νεολαίας για «ψωμί, παιδεία Ελευθερία», για δημοκρατία.
Η κανονικότητα της κρατικής βίας που ονειρεύεται η δεξιά και οι νοσταλγοί άλλων εποχών που συμπορεύονται μαζί της, είναι βέβαιο ότι θα βρει αντιστάσεις, αντιστάσεις πολύ ισχυρές που δεν τις περιμένουν. Τότε, ούτε οι «άριστοι», ούτε το επιτελικό κράτος, ούτε οι δυνάμεις καταστολής, ούτε οι μεγαλοκαναλάρχες που λειτουργούν και συμπεριφέρονται ως κράτος εν κράτει, ούτε οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι όσα ψέματα και αν γράφουν θα τους σώσουν.
Από τον Βασίλη Ζωγράφο, αναπληρωτή συντονιστή γραμματέα της ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας
