Του Χρήστου Τσαντήλα
ΟΠΩΣ οι ασθενείς που υποβάλλονται σε φαρμακευτική θεραπεία και ελπίζουν να παρατείνουν το νήμα της ζωής τους, κάπως έτσι, θα πρέπει να νιώθουν εκατομμύρια Έλληνες, που εδώ και πέντε χρόνια τώρα τους χτύπησε η «ασθένεια της κρίσης»! Μια ασθένεια που, παρά την επιθετική αγωγή που χορηγείται κάθε τόσο για την αντιμετώπισή της από «διεθνές ιατρικό τιμ» (τρόικα το λένε - έχει το παρατσούκλι «οι θεσμοί»), δυστυχώς επιδεινώνεται κάνοντας συνεχείς μεταστάσεις...
ΜΕΤΑΣΤΑΣΕΙΣ στην υγεία, στην παιδεία, στην εργασία, στην κοινωνική ασφάλιση, ακόμα και στην κοινωνική συνοχή, καταδίκασαν την ελληνική οικονομία, μετατρέποντάς την σε «καλωδιωμένο ασθενή», να μετράει αντίστροφα τον χρόνο που του απομένει μέχρι το μοιραίο...
ΕΙΝΑΙ αλήθεια ότι ένας τέτοιος ασθενής που βρίσκεται στη μονάδα εντατικής, καλείται να δώσει τη μάχη του, εν μέσω ύφεσης και με τους περιορισμούς στη διακίνηση κεφαλαίων που επιβλήθηκαν, να φέρει δηλαδή έσοδα στο κρατικό ταμείο όταν πλέον οι μισοί Έλληνες, απ' αυτούς που μπορούν ακόμα, δεν εργάζονται και η εγχώρια παραγωγή έπεσε στο μηδέν! Δεν παράγουμε πλέον ούτε... πατάτες! Δεν μας φτάνουν και φέρνουμε απ’ έξω! Είναι σαν να κοροϊδεύεις έναν τέτοιο ασθενή, που ενώ πνίγεται και δεν μπορεί να σωθεί, ταυτόχρονα τον πιέζεις να μείνει κάτω απ' το νερό!
ΤΟΝ άλλο μήνα έρχονται, για τις (εναπομείνασες από τα βαριά φορολογικά μέτρα και την κρίση) επιχειρήσεις, οι περιοδικές δηλώσεις ΦΠΑ. Που αναμένεται να αποτυπώσουν, σε μεγάλο βαθμό, την πορεία των εσόδων του κράτους. Αυτές οι δυο περιοδικές δηλώσεις, του Οκτωβρίου και του Ιανουαρίου, είναι από τις σημαντικότερες ενέσεις της χρονιάς. Είναι σαν «ενέσεις» που όμως αυτή τη φορά δεν θα ανακουφίσουν την ασθενή οικονομία, επειδή χιλιάδες επιχειρήσεις κατέγραψαν φέτος ...μηδενικά έσοδα! Απ' αυτές οι μισές αναμένεται να βάλουν οριστικό λουκέτο και φυσικά να αφήσουν και πάλι χιλιάδες εργαζόμενους στον δρόμο.
ΤΑ συμπτώματα αυτής της ασθένειας που περνούν οι Έλληνες και η οικονομία τους, παρότι φάνηκαν νωρίς με τα δύο πρώτα μνημόνια, δεν μας έδωσαν τη γνώση να βρεθεί το κατάλληλο φάρμακο. Τα δύο μνημόνια, αντί να βοηθήσουν στην ανάκαμψη, βύθισαν περισσότερο την οικονομία και αύξησαν το δημόσιο χρέος, οδήγησαν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία, κατέστρεψαν την υγεία και την παιδεία και ενώ έγιναν όλα αυτά τα δεινά, περιέργως οδηγηθήκαμε ως πρόβατα επί σφαγή στο τρίτο και πιο οδυνηρό μνημόνιο το οποίο όλα δείχνουν πως θα αποτελέσει την τελευταία σφαίρα στον μύλο της καταστροφής...
ΕΚΕΙΝΟ που χρήζει εξηγήσεως, είναι πώς άντεξε σε έναν τέτοιο καταστροφικό συμβιβασμό μια αριστερή κυβέρνηση, η οποία ακόμα και με τις απίστευτες κωλοτούμπες της μέσα σε διάστημα ολίγων μηνών, εξακολουθεί (κατά τις δημοσκοπήσεις) να απολαμβάνει την εμπιστοσύνη του λαού. Προφανώς η λογικότερη από τις εξηγήσεις είναι ότι ο γκρεμός ήρθε χιλιοστά πιο κοντά, κάτω από τα πόδια μας...
