Υπάρχουν όμως κείμενα, που δεν αντέχουν σε σχολιασμό. Διάβαζα λ.χ. στο ΒΗΜΑ της 1.9.19 τον κ. Πρετεντέρη στο άρθρο του με τον τίτλο «Οι Λάζαροι του Τιτανικού» τα ακόλουθα για τη χρεοκοπία μας «Παπανδρέου, Ραγκούσης, Ξενογιαννακοπούλου, Καστανίδης, που επανεμφανίστηκαν (είναι οι Λάζαροι), είναι η ηγετική ομάδα του «ΠΑΣΟΚ 2009» με τα γνωστά λαμπρά αποτελέσματα. Στα χέρια αυτών των ανθρώπων βούλιαξε η χώρα. Ο τέως πρωθυπουργός απέτυχε επειδή αποδείχθηκε ανίκανος να κυβερνήσει τη Χώρα.. Το 2009 δεν υπήρχε χρεοκοπία. Υπήρξε έλλειμμα 24 δισ. (σημ.: ήταν 36), το οποίο σε μεγάλο βαθμό χρεώνεται η προηγούμενη κυβέρνηση. Η χρεοκοπία επήλθε τον Απρίλιο του 2010 (sic) επτά μήνες αργότερα, και την κουβαλά στην πλάτη της η Κυβέρνηση, στην οποία πρωταγωνιστούσε …ποιος; Ο κ. Ραγκούσης.».
Καταρχήν, νομικά και οικονομικά η Ελλάδα δεν χρεοκόπησε ούτε επί Καραμανλή, ούτε επί Παπανδρέου, ούτε στη συγκυβέρνηση και ούτε υπό τον σωτήρα Τσίπρα. Η Ελλάδα οικονομικά λεηλατήθηκε και έφτασε στα όρια της χρεοκοπίας, η οποία συμβαίνει όταν ένα κράτος παύει να πληρώνει τα ομόλογα που έχει εκδώσει, δηλαδή τους τόκους και τις δόσεις των ομολόγων. Και πάμε τώρα στην ουσία της επί το συνηθέστερο αποκαλούμενης χρεοκοπίας, η οποία δεν είναι τίποτα άλλο παρά τα μεγάλα ελλείμματα και η διαφαινόμενη αδυναμία, να πληρωθούν τα δάνεια της Χώρας στο αμέσως προσεχές μέλλον. Είναι γνωστό, ότι η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία υπό τους κ.κ. Αλογοσκούφη και Παπαθανασίου τα τρία τελευταία χρόνια των κυβερνήσεων Καραμανλή 2006,7,8 πλαστογραφούσε διαρκώς τους αριθμούς. Τον Σεπτέμβριο του 2009 ο κ. Παπαθανασίου έδινε στην Ευρωζώνη και στον ελληνικό Τύπο τα νούμερα του ελλείμματος (5,5% του ΑΕΠ), ενώ ήξερε, ότι εκείνη τη στιγμή ήταν πάνω από 10%. Το να πλαστογραφούνται τα νούμερα από… νούμερα είναι ένα θέμα. Το να πλαστογραφούνται όμως ύστερα από 10 χρόνια αδιάσειστες αλήθειες είναι ένα άλλο, που χρειάζεται ψυχαναλυτική έρευνα. Ας δραπετεύσουμε όμως από τους παραμυθάδες.
Έχω γράψει σε προηγούμενο άρθρο μου, ότι τη Χώρα την έστειλαν στον γκρεμό όχι κόμματα άλλα πρόσωπα με ΑΦΜ και ταυτότητα. Αυτή είναι η πρώτη αλήθεια. Η δεύτερη είναι, πως η ελληνική κρίση οφείλεται στον υπερδανεισμό και τη σπατάλη του ελληνικού Κράτους την περίοδο 2004-2009. Το τσουνάμι όμως στην Ελλάδα ξέσπασε το 2009 και συνεχίζεται, επειδή η Χώρα υστερεί παντού. Υστερεί στην ανταγωνιστικότητα. Υστερεί στην κανονική λειτουργία του Κράτους. Υστερεί στην απονομή της Δικαιοσύνης. Υστερεί στην πάταξη της ιλιγγιώδους φοροδιαφυγής, στη διαφάνεια, στην αξιοκρατία, στην ευνομία. Προπάντων υστερεί στο σύνολο των άλλων τομέων κράτους και κοινωνίας, όπως είναι η εργασιακή ηθική πολιτών και πολιτικών, που συνιστούν την έννοια του κανονικού κράτους.
Το 2009 το Κράτος ξόδεψε, για να πληρώσει τα έξοδά του και οφειλόμενους τόκους δανείου, 36 δισ. περισσότερα απ’ όσα εισέπραξε. Τα 24 από αυτά συνιστούν σπατάλη και διασπάθιση χρήματος χωρίς κανένα μέτρο. Ο Κώστας Σημίτης απαντώντας στον ίδιο τον κ. Πρετεντέρη σε συνέντευξη, που του παραχώρησε το καλοκαίρι του ’16, του είπε επί λέξει πράγματα που γνωρίζει ο ίδιος από πρώτο χέρι. «Το μόνο σημαντικό για τους πολίτες ήταν πάντοτε τα άμεσα ανταλλάγματα. Τη νοοτροπία αυτή εξέφραζε η Νέα Δημοκρατία το 2004 υποσχόμενη περισσότερες παροχές με το σύνθημα «Το ΠΑΣΟΚ ό,τι ήταν να δώσει το έδωσε». Η κρίση στην Ελλάδα οφείλεται στον υπερδανεισμό και τη σπατάλη την περίοδο 2004 μέχρι 2009. Παρόμοια εξέλιξη δεν υπήρξε ποτέ στο παρελθόν. Το ’94 το έλλειμμα ήταν -6,31% του ΑΕΠ και το 2003 -5,52% (ελαφρά μείωση). Στο τέλος του 2008 έφτασε στο -9,8% του ΑΕΠ και το 2009 στο -15,25% του ΑΕΠ. Πρόκειται για τρομακτικό έλλειμμα». Ξέρω, πως η ανάγνωση αριθμών είναι κουραστική. Δυστυχώς για να αντιμετωπίσει κανείς την παραφιλολογία και το ψέμα, χρειάζεται να παραθέσει αδιάψευστα νούμερα, που προκύπτουν από την ΕΛΣΤΑΤ (ανεξάρτητη πλέον Αρχή), τους συνεχόμενους προϋπολογισμούς όλων των τελευταίων χρόνων και από την EUROSTAT. Και να τι λένε οι αριθμοί για τις ευθύνες της καταστροφής. Η κυβέρνηση Σημίτη άφησε πίσω της δημόσιο χρέος 181 δισ. επί ΑΕΠ 179 δισ. (ίσα βάρκα ίσα νερά). Σε ποσοστό το χρέος ήταν 103% του ΑΕΠ. Η κυβέρνηση Καραμανλή το ’09 άφησε τον Σεπτέμβριο της χρονιάς αυτής χρέος 301 δισ. επί ΑΕΠ 239 δισ. ή 127% του ΑΕΠ (στοιχεία PROTAGON). Το πού είμαστε σήμερα, ας μη το συζητάμε. Αφού μεσολάβησαν τα ροκαμβολικά κόλπα Τσίπρα – Βαρουφάκη, το δημόσιο χρέος την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, βρίσκεται στα 344 δισ. ευρώ επί ΑΕΠ 191 δισ. ευρώ.
Μια τελευταία παρατήρηση. Με την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον Παπανδρέου, ο τελευταίος γνώριζε επισήμως τα πλαστογραφημένα στοιχεία της ΕΣΥΕ, που έδειχναν έλλειμμα 5,6%. Ανεπισήμως πρέπει να γνώριζε, πως ήταν διπλάσιο. Προφανώς δεν ενημερώθηκε για την από 6 Οκτωβρίου 2009 εμπιστευτική έκθεση των Υπηρεσιών της Επιτροπής της ΤτΕ προς τον Διοικητή της, για την οποία γράψαμε στο προηγούμενο σημείωμά μας. Τι μπορούσε να κάνει; Να μην διακηρύξει, ότι μπορούσαν να βρεθούν τα χρήματα. Επειδή αυτό ισχυρίστηκε λέγοντας, ότι υπάρχουν λεφτά και ότι μπορούν να εξοικονομηθούν, όπως ήταν ολόκληρη η φράση. Το δεύτερο, αυτό που τελικά έκανε όχι με καθυστέρηση, καθώς όπου απευθύνθηκε στο ΔΝΤ και στα όργανα της Ευρωζώνης, κανείς απολύτως δεν μπορούσε να δώσει το στίγμα για την ανακεφαλαιοποίηση του χρέους σε μια χώρα της Ευρωζώνης, καθώς ήταν κάτι το πρωτοφανές . Ανικανότητα αυτό δεν το λες. Ό,τι και να έκανε όμως, δεν μπορούσε να αποτρέψει τα δεινά, όχι ο Παπανδρέου αλλά ούτε ο ίδιος ο θεός. Όλα τα υπόλοιπα είναι, για να λέμε κάποια ανέκδοτα, όπως αυτό του λαγού με τον λύκο. Ο λαγός καμωνόταν καθημερινά στην παρέα του, πως κανένα τετράποδο ούτε ο μεγάλος λύκος μπορούσε να τα βγάλει πέρα μαζί του. Το μαθαίνει ο τελευταίος και ρωτά τον λαγό – Έλα εδώ βρε συ, τι πας και λες; Και ο λαγός απαντά – Να κοίταξε να δεις. Εκεί που μιλάμε, λέμε και καμία χαζομάρα.
Γράφει ο «Όμηρος»
(omhros.el@gmail.com, fb: Ομηρος Ελευθερία)
