Μια ανέντιμη πολιτική συμπεριφορά, χωρίς την ευγενή άμιλλα, που διαρκώς συμπίεζε την ύπαρξη των μικρών κομματικών σχηματισμών.
Έτσι, ο λαός παγιδεύτηκε στο δίδυμο του διπολισμού, του οποίου κυρίαρχες συνθηματολογίες ήσαν: από τη μια ο κίνδυνος να οδηγηθεί η χώρα σε δεύτερες εκλογές… και απ’ την άλλη το ενδεχόμενο να χάσει ο λαός ό,τι «κέρδισε» κατά τη διακυβέρνηση του απελθόντος απ’ την εξουσία κόμματος…
Ακτινογραφώντας κανείς τις δύο αυτές αναφορές του σύγχρονου κομματικού διπολισμού θα διαπιστώσει ότι πάσχουν απ’ το ίδιο σύμπτωμα. Αυτό, του αχαλίνωτου πάθους για την εξουσία. Που αδυνατεί να δει τις επιπτώσεις αυτής της πρακτικής. Όπου, οι όροι της αναμέτρησης δεν βασίζονται στον υγιή κομματικό ανταγωνισμό, αλλά σε ενέργειες που απογυμνώνουν το πολιτικό σύστημα απ’ τις αξίες εκείνες που ομορφαίνουν τον πολιτικό στίβο, και τον καθιστούν πόλο έλξης ενάρετων πολιτικών.
Δέον να σημειωθεί ότι οι συμπεριφορές αυτού του είδους είναι δυνατό να πλήξουν, κάποια μέρα και τους συγκροτούντες σήμερα αυτό το δίπολο. Γιατί, όπως μας διδάσκει η ιστορία, η δύναμη και η ακμή δεν είναι καταστάσεις που μόνιμα χαρακτηρίζουν κόμματα, ομάδες, κράτη, λαούς, έθνη. Έρχονται και παρέρχονται. Και μάλιστα, κάποιες φορές, πολύ γρήγορα. Έτσι μεγάλα κόμματα, κάποτε, μπορούν να γίνουν μικρά και ως τέτοια, αν το πολιτικό ήθος δεν αλλάξει, να υποστούν, σε ενδεχόμενες εκλογές, τη με αθέμιτους όρους συμπίεση και αποτυχία τους. Τη «διαγραφή τους» εκ βίβλου ζώντων…
Και επειδή η πολιτική διδάσκει και παιδαγωγεί είναι χρήσιμο να διέπεται από ενάρετο και χρηστό χαρακτήρα για να προσελκύει στον χώρο της ηθικά συγκροτημένους πολίτες, οι οποίοι θα υπηρετούν το σύστημα με εντιμότητα και σεβασμό. Αφιερωμένοι εξ ολοκλήρου στην υπεράσπιση και προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων…
Είμαι, βέβαιος ότι η προκύψασα απ’ τις εκλογές της 7ης Ιουλίου αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας γνωρίζει πολύ καλά τον σκοπό και την αξία της πολιτικής. Εκείνο όμως που χρειάζεται για την ανατροπή των κακώς εχόντων είναι η ισχυρή βούληση. Αυτή χρειάζεται και για την αλλαγή του ήθους του προεκλογικού λόγου. Αυτή, όπως αντιλαμβάνεται κανείς δεν μπορεί να γίνει διά νόμων, αλλά μόνον με την έμπρακτη εφαρμογή των ηθικών αρχών. Κι’ αυτό μπορεί να το καλλιεργήσει από τώρα με το ήθος της και την καθημερινή της πρακτική ή νέα κυβέρνηση. Για να σταματήσει επιτέλους αυτός ο άγονος και άγριος προεκλογικός πόλεμος, ο οποίος ανορθόδοξα συμπιέζει και εξαφανίζει μικρά κόμματα με επιχειρήματα κινδυνολογίας, τα οποία εξυπηρετούν το υπάρχον, κάθε φορά, κομματικό δίπολο.
Μια τέτοια αλλαγή ήθους στην πολιτική ζωή του τόπου θα καταχωρηθεί στα θετικά του κυβερνώντας κόμματος. Γιατί η αποτυχία των μικρών κομμάτων μειώνει τον κομματικό πλουραλισμό και κυρίως αποστερεί τον τόπο από ιδέες και φωνές χρήσιμες για την κοινωνική και εθνική μας προκοπή.
Από τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό ότι μόνον ένας καθαρός, ειλικρινής κι αληθινός πολιτικός λόγος μπορεί να οδηγήσει αυτόν τον τόπο προς το καλύτερο. Γιατί είναι δυνατό να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για το φτιάξιμο μιας δικαιότερης και ομορφότερης κοινωνίας. Κι αυτό εναπόκειται στη βούληση όλου του πολιτικού κόσμου της χώρας. Ας το επιχειρήσουμε λοιπόν.
Από τον Κωνσταντίνο Τσιρονίκο
