Ακριβώς, για την ονομασία αυτή υπαινίσσσεται και ο Ευαγγελιστής Μάρκος, μιλώντας σχετικά για το πάθημα του Κυρίου μας.«Επεί ήν Παρασκευή, ό έστι προσάββατον» (Μαρκ,ιε ,42)
Για τους χριστιανούς, η Παρασκευή λέγεται Μεγάλη και Αγία, για την ανάμνηση της Σταύρωσης του Χριστού. Το όνομα αυτό, έλαβε και η αγία οσιομάρτυρας Παρασκευή, επειδή γεννήθηκε την ημέρα αυτή, όπως ακριβώς έγινε και με την Αγία Κυριακή. Η Παρασκευή, γεννήθηκε στη Ρώμη επί αυτοκράτορα Αντωνίου του Ευσεβούς, γύρω στα 117 μ.Χ. και μαρτύρησε επί αυτοκράτορα Μάρκου Αυρηλίου. Σε ηλικία 20 ετών έχασε τον πατέρα της και κληρονόμησε μεγάλη περιουσία ,την οποία μοίρασε στους φτωχούς. Στη συνέχεια επιδόθηκε στο ιεραποστολικό έργο της και έγινε δασκάλα κατ΄οίκον, όπου δίδασκε στους συνανθρώπους της τη νέα διδασκαλία του Χριστού. Είχε εντρυφήσει αρκετά στις Γραφές και είχε αρκετή παιδεία, ώστε να μπορεί άνετα να διδάσκει το μήνυμα της νέας ζωής και σωτηρίας των ανθρώπων. Δυστυχώς, συνελήφθη και βασανίστηκε σκληρά, βάζοντας στο κεφάλι πυρακτωμένη περικεφαλαία, αλλά ο άγγελος την απάλλαξε από τους πόνους. Στη συνέχεια την έριξαν σε πυρακτωμένο καζάνι, με λάδι και πίσσα, αλλά, η πίστη της, δρόσιζε το σώμα της. Τότε, ο Αντώνιος θέλησε να δει από κοντά το γεγονός αυτό και καθώς πλησίαζε στο καζάνι τραυματίστηκε στα μάτια από τον ατμό του λαδιού και τυφλώθηκε. Σύμφωνα, με τα αγιογραφικά στοιχεία της Αγίας, την ώρα αυτή έκανε το πρώτο θαύμα, θεραπεύοντας τον αυτοκράτορα και δίνοντάς του και πάλι το φως. Έτσι, έμεινε ελεύθερη να συνεχίσει το έργο της. Ο Μάρκος Αυρήλιος, έπιασε και πάλι την Παρασκευή, και ο έπαρχος Ασκληπιός την έριξε μέσα σε φίδια, τα οποία αντί να την δηλητηριάσουν πέθαιναν αυτά. Τότε ο άλλος έπαρχος Ταράσιος την αποκεφάλισε. Από το πρώτο θαύμα, όπου θεράπευσε τον Αντώνιο, η Παρασκευή θεωρείται προστάτιδα των ματιών, αλλά και των τσιγγάνων. Οι τσιγγάνοι, τιμούν αρκετούς αγίους, όπως τον Άγιο Γεώργιο, τον Πορφύριο, την Αγία Μαρίνα και την Αγία Παρασκευή. Την θεωρούν προστάτιδα γιατί πιστεύουν ότι έπαθε πολλές κακουχίες, βασανιστήρια στις μετακινήσεις της και ταιριάζει με τη δική τους ζωή. Ο λαός μας τιμά ιδιαίτερα τη μνήμη της Αγίας και έκτισε αρκετές εκκλησίες, ξωκλήσια και μοναστήρια στο όνομά της. Αξιόλογο προσκύνημα στην κοιλάδα των Τεμπών, κοντά στο Δέλτα του αργυροδίνη Πηνειού, είναι το πανελληνίως γνωστό εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής, χτισμένο μέσα σε βράχο του Ολύμπου και έχοντας απέναντι τον Κίσσαβο, το όρος των κελιών.. Χτίστηκε το 1910 από τον ΟΣΕ, ενώ στη φυσική σπηλιά προϋπήρχε προσκύνημα της Αγίας, καθώς και το Αγίασμά της σε μια βαθιά τρύπα, όπως υπάρχει και σήμερα. Φαίνεται ότι δένεται το γεγονός αυτό με τους αναχωρητές των σπηλιών, στις πλαγιές του Ολύμπου και του Κισσάβου, όπου αγίασαν την Κοιλάδα των Τεμπών.
Ο λαός μας έχει καθιερώσει αρκετά έθιμα στη γιορτή της Αγίας, τα οποία εκτυλίσσονται μέσα σε πανηγυρικό χαρακτήρα. Άλλωστε, τα ήθη και τα έθιμα του λαού μας είναι γνωρίσματα τα οποία συνθέτουν τη φυσιογνωμία του τόπου μας και στοιχεία που αποτελούν τις ρίζες μας, ως αδιάρρηκτοι δεσμοί με τη ντόπια παράδοση. Μέσα στα πανηγύρια αυτά του κατακαλόκαιρου, αναζωογονούνται οι παλιές συνήθειες και συνεχίζεται η παραδοσιακή πορεία του λαού μας, με λαϊκούς χορούς, τραγούδια και κουρμπάνια. Οι γέροντες τσοπάνηδες διηγούνται παράξενους και παράδοξους θρύλους. Έτσι, μολογάνε ότι την ημέρα της γιορτής της, ασπροφορεμένες κοπέλες τρέχουν στους λόγγους και στις βουνοκορφές, χαρούμενες, γελαστές, έχοντας την Αγία στη μέση, να ξεχωρίζει, να λάμπει σαν αστέρι του ουρανού, γεμάτη θεϊκή ομορφιά. Την ημέρα της γιορτής πιάνουν από το κοπάδι τους το άσπρο αρνί και το πάνε στην εκκλησιά για Χάρη της Αγίας. Η Αγία Παρασκευή παρουσιάζεται και ως δρακοκτόνος, όπου κυνηγά το δράκοντα που θέλει να αρπάξει από το χορό του πανηγυριού πιο όμορφη κοπέλα. Στην Ήπειρο, υπάρχει σπηλιά, στην οποία η Αγία πέτρωσε μέσα τον δράκοντα. Στην Πελοπόννησο, την ονομάζουν και Πρωτοσυκιώτισσα, γιατί την περίοδο αυτή ωριμάζουν τα πρώτα σύκα. Εξάλλου, σε πολλά μέρη της πατρίδας μας, οι γυναίκες δεν πιάνουν δουλειά στα χέρια τους στη γιορτή της Αγίας Παρασκευής και αυτό απαιτεί έμπρακτη συμπεριφορά. Για το λόγο αυτό ανήμερα της γιορτής της, στέκονται απέναντι από την εικόνα και τάζουν ότι δε θα πιάσουν δουλειά. Με αυτό το λατρευτικό και παραδοσιακό τρόπο, τιμούν τη μνήμη της οσιομάρτυρας Αγίας Παρασκευής οι Έλληνες πιστοί σε όλη τη χώρα.
Από τον Απόστολο Ποντίκα, δάσκαλο, θεολόγο, φιλόλογο.
