Όταν παίρνεις στα χέρια σου το ατσαλάκωτο φύλλο, που ευωδιάζει ακόμα μελάνι, αισθάνεσαι την ανάγκη να το ξεφυλλίσεις με ανυπομονησία. Ειδήσεις, άρθρα, πληροφορίες, κοσμικά γεγονότα, παγκόσμια νέα, όλα μπροστά σου.
Ο καθημερινός έντυπος Τύπος, δυστυχώς σήμερα περνά δύσκολες ώρες. Οι παγκόσμιες αλλαγές και ο καλπασμός των επιστημών, αναπόφευκτα επηρέασαν τον Τύπο. Πάνε τώρα αρκετά χρόνια, που το χαρτί, νικήθηκε από το γυαλί της τηλεόρασης. Αλλά και το γυαλί της Τ.V., όπως άτσαλα και ελάχιστα ποιοτικά δούλεψε, νικήθηκε από το γυαλί του υπολογιστή, το Ίντερνετ. Ήδη ισχυρά αναλήμματα της γλώσσας μας κατέρρευσαν. Με τον ηλεκτρονικό Τύπο, ο χρήστης ξεχνά τα μικρά γράμματα. Χρησιμοποιεί μόνον ξένα στοιχεία. Ξέχασε τα γραμματικά σύμβολα, τελείες, κόμματα, εισαγωγικά, τόνους, κ.ά.
Έτσι από ήττα σε ήττα, η εφημερίδα έπεσε σε ανησυχητικά επίπεδα. Στην Ελλάδα πριν από λίγα χρόνια, κυκλοφορούσαν ένα εκατομμύριο φύλλα ημερησίως. Σήμερα κυκλοφορούν μόνον 80 χιλ. φύλλα. Φανταστείτε αυτή την πτώση. Αυτή η κάμψη όμως, έχει πολλαπλές, δύστηνες και δυσμενείς επιπτώσεις, για το πλήθος των ανθρώπων, που σηκώνουν στους ώμους τους, τη λειτουργία της 4ης εξουσίας, δηλ. της Δημοσιογραφίας. Κατ’ αρχήν τα πραγματοποιούμενα από την κυκλοφορία έσοδα των εφημερίδων, τα τόσο περιορισμένα δεν ικανοποιούν τους εκδότες και τους δημοσιογράφους. Έτσι αναγκάζονται οι εκδότες σε μειώσεις αμοιβών, σε απολύσεις, σε εκ επιτροπής προσφορά εργασίας, σε αδιέξοδα χιλιάδων εργαζομένων. Η μικρή όμως κυκλοφορία των εφημερίδων, δεν υπονομεύει μόνον την επιβίωση της δημοσιογραφικής δραστηριότητας, αλλά περιορίζει ενίοτε και την ελευθερία. Θίγεται άμεσα η ελευθεροτυπία, η κατ’ εξοχήν έκφραση της 4ης εξουσίας. Πολλές μάλιστα εφημερίδες, αλλά και κανάλια, που ήσαν παντοδύναμα, βρέθηκαν προ του χάους. Και το χειρότερο, πολλές εφημερίδες άλλαξαν τα πιστεύω τους και τη ρότα τους. Αναγκάστηκαν να διαστρεβλώσουν αλήθειες, λίγο να λαϊκίζουν, λίγο να κομματίζονται, με συνέπεια όλο και να μειώνεται η κυκλοφορία τους. Άλλη μια δυσάρεστη παράμετρος, αποτέλεσμα της σοβούσης επί 10ετία κρίσης, είναι ότι πολλοί αναγνώστες διέκοψαν την αγορά εφημερίδων.
Ευτυχώς, όλους αυτούς τους σκοπέλους, η δική μας η εφημερίδα η «Ελευθερία» επί 10ετίες πολλές κρατά μια ρότα σταθερή, σέβεται τους αναγνώστες, γίνεται εκφραστής κάθε γνώμης και ιδέας και στέκει πάντα στο ύψος της. Όσοι αναγνώστες τη διαβάζουν, νιώθουν καθημερινά τη φωνή τους, την αγάπη και την εξάρτηση απ’ αυτή. Προσωπικά είμαι περήφανος για την «Ε» αφού επί 40 ολόκληρα χρόνια είμαι τακτικός συνεργάτης της. Και μπορώ να διαβεβαιώσω όλους, για την ευγένεια και προσήνεια του προσωπικού της. Για την προθυμία, την υπευθυνότητα και τον αγώνα που κάνουν τα παιδιά για να κρατήσουν στο ύψος της, τη μοναδική επαρχιακή εφημερίδα, που έρχεται πρώτη σε κυκλοφορία. Η «Ε» μένει πιστή στον μεγάλο Ιστορικό μας και Δημοσιογράφο της εποχής του, τον Θουκυδίδη, ο οποίος με ευθύνη ήλεγχε λεπτομερώς και διακρίβωνε επιμελώς κάθε πληροφορία.
Ο ρόλος του εντύπου Τύπου είναι τεράστιος για μια δημοκρατική χώρα. Είναι ο υπερασπιστής της αλήθειας και της δικαιοσύνης. Είναι το ανάλημμα των θεσμών, αρχών και αξιών. Τα Δικτατορικά κράτη, για να επιζήσουν στραγγαλίζουν πρώτα απ’ όλα την ελευθεροτυπία, και καθιστούν τον έντυπο Τύπο, ως απλό αντίγραφό τους δηλ. της βίας και των κακουργημάτων τους. Αλλά και στα Δημοκρατικά καθεστώτα, όταν η Δημοκρατία χωλαίνει και νοσεί, επί πολλές δεκαετίες. Έτσι η κάθε υποτίμηση του εντύπου Τύπου, οδηγεί στη διάβρωση της Ελληνικής γλώσσας και δυστυχώς της Δημοκρατίας μας. Ποιος δεν είναι μάρτυρας λίγο ως πολύ, των όσων αναφέρονται δυστυχώς σε ορισμένες εφημερίδες; Πόσες απ’ αυτές επί τούτου και για ευνόητους λόγους, δημοσίευσαν ανακρίβειες ή αντιφάσεις; Πόσες νοθεύουν γεγονότα σκόπιμα και ηθελημένα; Πόσες εφημερίδες αποκρύπτουν αλήθειες και γεγονότα; Και πόσες δημοσιεύουν ψεύδη της λαϊκιστικής αναισχυντίας;
Το ίδιο γίνεται και με τα κανάλια. Διάβασα στην «Ε» της 22-3-19 μια επιστολή, κόλαφο των εργαζομένων στην πολύπαθη Ε.Ρ.Τ. Χαρακτηρισμοί ανησυχητικοί. Η ΕΡΤ είναι ένα ακυβέρνητο καράβι. Γίνεται περίγελως της κοινωνίας. Πουλάει εκδουλεύσεις κατά το δοκούν, ύβρεις και μηνύσεις βροχή. Και πώς να ξεχάσουμε το φιάσκο του Παππά με τις αδειοδοτήσεις των καναλιών. Τι γελοία πράγματα, με τα αγροτεμάχια της Ιθάκης και τους πλειστηριασμούς. Φυσικό λοιπόν είναι, τέτοιοι οργανισμοί, εκδοτικοί και καναλιών, όταν επηρεάζονται κομματικά, να είναι ευεπίφοροι σε οικονομικές ατασθαλίες σε Τραπεζικά δάνεια και άλλα πολλά…
Από τον Κων/νο Ι. Παπακωνσταντίνου
