Σαν πράγμα που θέλουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα να το ξεφορτωθούμε. Γι' αυτό σήμερα τα γηρατειά αναδεικνύονται σε μεγάλο υπαρξιακό πρόβλημα. Γιατί ο σύγχρονος άνθρωπος, μεγαλώνει και γερνά χωρίς πνευματική πορεία και καλλιέργεια του εσωτερικού του, χωρίς συναίσθημα και αξίες προάσπισης της ανθρώπινης ζωής. Γι' αυτό έχει εκλείψει και ο σεβασμός προς το γήρας.
Ο Χριστιανισμός σε όλη την πορεία του αντιμετώπισε τα γηρατειά με σεβασμό. Ιδιαίτερα για τους φτωχούς και ασθενείς γέροντες που δεν έχουν συγγενείς, ανέπτυξε για πρώτη φορά στην ιστορία, σε οργανωμένη μορφή τον θεσμό των Γηροκομείων. Ο σεβασμός και η συμβολή της αξίας του παππού και της γιαγιάς στη σωστή ανάπτυξη της οικογένειας υπήρξε διαχρονικό συστατικό του θείου κηρύγματος της Εκκλησίας μας. Η ύπαρξη αυτών στην οικογένεια συμβάλλει ακόμη περισσότερο στη συνοχή. Ο σεβασμός προς αυτούς, από τα παιδιά και τα εγγόνια τους, γίνεται δημιουργός μιας ηθικής τάξης που περνά στις επόμενες γενιές. Αυτή μπορεί να αποτελέσει ισχυρό ανάχωμα σε κάθε προσπάθεια αμφισβήτησης και υπονόμευσης του οικογενειακού θεσμού. Σε μια ημέρα τιμώνται τα Γηρατειά και εντυπωσιάζει η εξέλιξη της επιστήμης, για την ποιοτική πρόταση της ζωής προβάλλεται το τραγικότερο πρόβλημα. Γιατί οι γέροντες και οι γερόντισσες αρκετές φορές να έχουν την τύχη των παλαιών αντικειμένων πετώντας τους για να ησυχάσουμε σε κάποιο ίδρυμα ή οίκο ευγηρίας; Και το χειρότερο όλων: να οδηγούμαστε σε πρακτικές ευθανασίας, της ζωής που αποτελεί θεόδοτο δώρο. Που δεν έχει κανείς το ηθικό δικαίωμα να την αφαιρεί στον βωμό ενός αξιοπρεπούς τέλους. Σεμνότητα και σεβασμός απέναντι στα γηρατειά. Το αξίζουν πολύ. Για αυτό και πρέπει να ακούμε την Τρίτη Ηλικία. Αυτή θα μας βάλει ακριβώς απέναντι σε κάθε προσπάθεια υποτίμησης της ανθρώπινης εξουσίας. Σε οποιοδήποτε στάδιο της ζωής μας. Που υποφέρει από μοναξιά και έλλειψη στοργής και αγάπης. Σε μια κοινωνία που κυριαρχείται από τον ατομισμό και την εκμετάλλευση όπου ο σταυρός της θυσίας της αγάπης είναι η μόνη ελπίδα για τη ζωή και το μέλλον μας. Αυτή την αγάπη θα πρέπει να προσφέρουμε στα γηρατειά. Για να βρει ο κόσμος την αρμονία. Το ηθικό νόημα της ζωής. Το συνδεδεμένο με τη θυσία της αγάπης, προς όλους και ιδιαίτερα τους συνανθρώπους μας της Τρίτης Ηλικίας. Τα περήφανα γηρατειά.
* Νικόλαος Σισκόπουλος, μέλος του Α' ΚΑΠΗ
