Από τον Μάιο του 2016 όμως η πολιτεία… φρόντισε με το άρθρο 12 του ν.4387/2016, να προσθέσει σε αυτές τις ορφανικές οικογένειες ακόμη ένα δυσβάσταχτο βάρος. Αυτό της επιβίωσης. Και αυτή τη φορά δεν θα σταθώ στις συναισθηματικές και στις ψυχολογικές επιπτώσεις του επαίσχυντου αυτού άρθρου, αλλά μόνον στα πεπραγμένα, στα ισχύοντα. Ας θυμηθούμε τι ακριβώς καθόρισε το άρθρο αυτό, που ο ίδιος ο εμπνευστής του ο κ. Κατρούγκαλος, το αποκάλεσε ως το «μελανό σημείο» του νόμου του:
*Θεώρησε ότι η μεταβίβαση της σύνταξης είναι μία καινούργια σύνταξη. Έτσι επαναϋπολόγισε τη σύνταξη του εκλιπόντος με τον νέο τρόπο υπολογισμού με αποτέλεσμα η συντριπτική πλειοψηφία αυτών να έχει περαιτέρω μειώσεις.
*Μείωσε, ανεξαρτήτως ηλικίας, το ποσοστό χορήγησης σύνταξης στον επιζώντα σύζυγο από το 70 στο 50% αυτής που θα εδικαιούτο ο εκλιπών κατά τον χρόνο του θανάτου του και που ίσχυε μέχρι πρότινος. Η μείωση διπλή, αφού η σύνταξη του εκλιπόντος επαναϋπολογίστηκε.
*Καθόρισε η κουτσουρεμένη αυτή σύνταξη να χορηγείται με ηλικιακά κριτήρια, δηλαδή ανάλογα με την ηλικία του επιζόντος συζύγου, όπως παρακάτω: (α) Πάνω από 55 ετών, εσαεί. (β) Από 52 έως 55 ετών, χορήγηση για 3 έτη, διακοπή και επαναχορήγηση στα 67. (γ) Κάτω των 52 ετών, χορήγηση μόνο για 3 έτη και μετά οριστική διακοπή. (δ) Σε περίπτωση ανήλικων τέκνων η περίοδος χορήγησης να παρατείνεται μέχρι να γίνει το μικρότερο 18 ετών ή 24 ετών εφόσον φοιτά σε ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα. (ε) Αύξησε τα έτη έγγαμου βίου από 3 σε 5.
*Με τροποποίηση το ποσό της σύνταξης θανάτου (και χηρείας) για 15 συντάξιμα έτη του εκλιπόντος δεν μπορεί να είναι μικτό κάτω από 360 ευρώ και με 20 συντάξιμα έτη κάτω από 384 ευρώ, χωρίς όμως να ληφθεί μέριμνα και για τυχόν παλαιές μικρές συντάξεις.
Από τον Μάρτιο του 2017 το ΔΣ του Συλλόγου Συζύγων Θανόντων ΑΞ.Ι.Α συνάντησε την υπουργό Εργασίας κ. Αχτσιόγλου δύο φορές και τον υφυπουργό κ. Πετρόπουλο επτά φορές. Στη αρχή άκαμπτοι και οι δύο, στη συνέχεια αναγνώρισαν την αδικία και υποσχέθηκαν για αλλαγές μετά τον Αύγουστο του 2018 που θα βγαίναμε από τα μνημόνια. Ο Αύγουστος έγινε Οκτώβριος και στην τελευταία συνάντηση, την 20ή Νοεμβρίου 2018, υποσχέθηκαν ότι τον Φεβρουάριο του 2019 θα προέβαιναν σε νομοθετική ρύθμιση για αναστολή του άρθρου 12 του ν.4387/2016 με «ρήτρα εργασίας», δηλαδή εφαρμογή του άρθρου μόνον όταν η ανεργία στην Ελλάδα πέσει κάτω από ένα ποσοστό π.χ. 10%. Η πάγια θέση του ΔΣ του Συλλόγου ΑΞ.Ι.Α ήταν και παραμένει η κατάργηση των ηλικιακών κριτηρίων χορήγησης σύνταξης χηρείας και η επαναφορά του ποσοστού της σύνταξης στο 70% αυτής που θα εδικαιούτο ο εκλιπών. Θα συνεχίζει να τα διεκδικεί ανεξαρτήτως των προθέσεων και των πράξεων της σημερινής κυβέρνησης.
Τελευταίως, πολλά ΜΜΕ αναφέρουν ότι η αναμενόμενη νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης θα γίνει μέχρι τον Μάιο. Τα μέλη του Συλλόγου ΑΞ.Ι.Α ελπίζουν να οφείλεται σε παραπληροφόρηση και όχι σε πρόθεση της κυβέρνησης να αθετήσει για ακόμα μια φορά την υπόσχεσή της. Αν δεν κατατεθεί στη Βουλή μέχρι 20 Φεβρουαρίου 2019 σχετική πρωτοβουλία, το ΔΣ θα συγκαλέσει έκτακτες συνελεύσεις σε κάθε περιοχή της Ελλάδος με μοναδικό αντικείμενο την απόφαση για διαμαρτυρία διαρκείας στο Υπουργείο Εργασίας και στη Βουλή. Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του.
Υπόψη ότι τον Απρίλιο, κάποια από τα μέλη του Συλλόγου ΑΞ.Ι.Α, θα δουν ποσό σύνταξης μόνον ορισμένων ημερών, αφού η εφαρμογή του άρθρου 12 ξεκινά την 13η Μαΐου 2019 και η σύνταξη προπληρώνεται. Επίσης, να μην ξεχνάμε ότι ο μήνας Απρίλιος είναι μήνας προεκλογικός ανεξαρτήτως αν έχουμε εθνικές εκλογές ή όχι, ενώ οποιαδήποτε νομοθετική ρύθμιση απαιτεί συζήτηση στις επιτροπές της Βουλής, συζήτηση και ψήφιση στην ολομέλεια, δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και τέλος έκδοση μίας ή και περισσότερων εγκυκλίων εφαρμογής. Συμπερασματικά ο Φεβρουάριος του 2019 αποτελεί μονόδρομο για νομοθετική ρύθμιση στο θέμα των Συντάξεων Χηρείας.
Από τον Απόστολο Παπαπαρίση, υπεύθυνο Δημοσίων Σχέσεων Συλλόγου ΑΞ.Ι.Α
