Στις μέρες μας όλοι οι άνθρωποι αναστοχάζονται και προσπαθούν να αυτοπροσδιοριστούν ως προς τις θέσεις τους σε σχέση με τα όσα πραγματοποιεί ή σχεδιάζει για το άμεσο μέλλον μας η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία αλλά και σε σχέση με τις αρχέγονες αξίες της ζωής.
Ο νους των πολιτών κινητοποιεί τις σκέψεις των και αυτές προσεγγίζουν την παγκόσμια κοινωνία ως πολιτική και την κυρίαρχη διεθνή πολιτικο - οικονομική πραγματικότητα με τέτοιον τρόπο που άλλοτε έχει θετικό αποτύπωμα και άλλοτε αρνητικό, ανάλογα με τον νου, την προσωπικότητα και τον ψυχισμό του καθενός.
Κατά την Κριτική Κοινωνική Θεωρία ή την Κοινωνική Οντολογία, κατά τις επιστήμες δηλαδή που μελετούν τις κοινωνικές μεταβολές, τα πάντα μεταβάλλονται και μετασχηματίζονται. Εξάλλου ο Αριστοτέλης θεωρούσε ότι η πρώτιστη αιτία συγκρότησης του κόσμου, των κοινωνιών και της πολιτικοοικονομικής πραγματικότητας είναι η κίνηση και η μεταβολή.
Οι πολιτικοί που εμπλέκονται στη διαδικασία της κίνησης και της μεταβολής, πρέπει να αποφασίσουν αν θα ακολουθήσουν τον δρόμο της συντήρησης ή τον δρόμο της προόδου και του διαφωτισμού. Το ίδιο ισχύει και για πολίτες που είναι οι αποδέκτες των όσων αποφασίζονται και πραγματοποιούνται από την πολιτική εξουσία.
Είναι χρήσιμο να διατρέξουμε στην εξέλιξη της ιστορίας από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και ειδικότερα από το 1949 μέχρι τις μέρες μας.
Διαπιστώνεται ότι η παγκόσμια πολιτικο - οικονομική πραγματικότητα έχει εισέλθει εις μία νέα ιστορική βάση και ότι όλες οι δομές συγκρότησης της παγκόσμιας κοινωνίας αποσυντίθενται και εισέρχονται σε μια διαδικασία επαναπροσδιορισμού και επανασυγκρότησης σε νέες βάσεις.
Διαμορφώνονται έτσι συνθήκες για την ανάπτυξη και επικράτηση των ιδεολογικών συστημάτων της σοσιαλδημοκρατίας, του δημοκρατικού σοσιαλισμού και του νεοφιλελευθερισμού. Η διαμάχη αυτών κατά τη μεταπολεμική περίοδο, δημιούργησε ένα γόνιμο έδαφος που επέφερε ένα μεγάλο επίτευγμα, αυτό της ειρήνης.
Αλλά αυτό το γόνιμο έδαφος διήρκεσε μέχρι το 1989. Μετά το 1989, έτος κομβικής τομής για τα παγκόσμια πράγματα, πραγματοποιούνται κατακλυσμιαίες διεθνείς και ταξικές μεταβολές. Η ανθρωπότητα έχει εισέλθει σε νέα ιστορική φάση που χαρακτηρίζεται από την παγκοσμιοποίηση των ανθρώπινων και των κοινωνικών πραγμάτων, καθώς και από την ιδεολογικο-πολιτική επικράτηση που κομφορμιστικού φονταμενταλισμού και άκρατου νεοφιλελευθερισμού που προαναγγέλλει ακόμη δυσμενέστερα πράγματα για τους ανθρώπους.
Για τους πολιτικούς, διεθνώς, πρέπει να επισημανθεί ότι ο πολιτικός δρόμος που οδηγεί στη συντήρηση και την πρόοδο, ενέχει την εγγενή αδυναμία, οι εκφραστές της να μην υπαναχωρούν από τις θέσεις των ή να μην παραδίδουν την εξουσία.
Από την άλλη, ο δρόμος που οδηγεί στην πρόοδο και στον Διαφωτισμό ενέχει την απόφαση οι εκφραστές της να πραγματώσουν την εξουσία με αληθινό φιλελεύθερο ριζοσπαστισμό ή και με επαναστατισμό, περίπτωση που ενέχει ενδεχόμενο ρίσκου, περιπετειών.
Οι πολίτες ας αυτοανυψωθούν στις φιλοσοφικές σφαίρες και ας έχουν υπόψη ότι εν αρχή ην ο λόγος, ο λόγος του Χριστού που βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με την κλασική παιδεία και με τα όσα πρέσβευε και δίδασκε ο Λάο Τσε με το βιβλίο του Λόγου και της Φύσης.
Τουτέστιν: Αγωνίζεσθε και ελπίζετε!
Από τον Λευτέρη Καραμουχτάρη
