Αυτοί οι δύο αιώνες έχουν δημιουργήσει μια κατάσταση. Έχουν αλλοιώσει τον πληθυσμό της Πατρίδας μας. Έχουν αλλοτριώσει τον χαρακτήρα του λαού μας. Μας έχουν κάνει να ξεχάσουμε ποιοι είμαστε και από πού προερχόμαστε. Και οι Κληρικοί μας ακόμη τα ξέχασαν και άλλοι δεν τα έμαθαν ποτέ. Νομίζουν πως το πράγμα είναι πολύ απλό για να γίνονται πολλές συζητήσεις.
Εκκλησία και Πολιτεία, λένε, είναι ξεχωριστά πράγματα. «Πάει και τελείωσε»! Βρίσκουν και Αγιογραφική «εξήγηση» γι’ αυτή την απλούστευση. […] Ποιος κληρικός είναι τόσο επιπόλαιος να νομίζει πως η ζωή του Κράτους δεν επηρεάζει τους χριστιανούς και αδιαφορεί για την εκλογή των αρχόντων; Ποιος κληρικός έχει την αφέλεια να πιστεύει ότι με τις όποιες διδακτικές συνάξεις πραγματοποιεί, θα μπορέσει να αντισταθμίσει τον παντοειδή 24ωρο καθημερινό βρώμικο βομβαρδισμό των πολιτών από τηλεοράσεως, από ραδιοφώνων, από τις εφημερίδες, από τα Σχολεία, από τα Πανεπιστήμια και τόσα άλλα, με τα οποία ο «άρχων του κόσμου» κυβερνά, αφού «εξέβαλε έξω» από την καθημερινή ζωή της Πατρίδας μας τον Θεό με τις δικές μας ψήφους; Και, αν βρεθεί τέτοιος κληρικός που θα εξακολουθήσει να πιστεύει ότι με την πίστη του και την προσευχή του θα τα υπερνικήσει όλα, τότε αυτός ο κληρικός -πολύ φοβούμεθα- σίγουρα ζει εκτός τόπου και χρόνου για να αγνοεί την κοσμοχαλασιά της απιστίας που μαστίζει τη Χώρα μας και, ασφαλώς, πρέπει να βρει το «κουράγιο» να κατηγορήσει και την Αγία Γραφή που δεν συμφωνεί μαζί του αλλά διερωτάται «άρα ο Κύριος ελθών εύρη την πίστην;». Θα φτάσει και σ’ αυτή την αφροσύνη να κατηγορήσει και την Αγία Γραφή για έλλειψη εμπιστοσύνης στην προσευχή και στην Εκκλησία; […] Πιστεύουμε ότι είναι αμαρτία η συνεργασία των Ενοριών, των πιστών ανθρώπων, για την εκλογή πολιτειακών αρχόντων; Γιατί δεν πιστεύουμε και ότι είναι αμαρτία το να συνεργάζονται Ενορίες για την εκλογή Επισκόπων, όπως γίνεται στην Κύπρο; Είναι αμάρτημα οι λαϊκοί να ψηφίζουν χριστιανούς λαϊκούς, που είναι υποχρέωσή τους, και δεν είναι αμάρτημα οι λαϊκοί να ψηφίζουν τους Πνευματικούς τους Πατέρες ενώ δεν έχουν καμία αρμοδιότητα; Πρέπει κάποτε να αφήσουμε τις σκόπιμες συνήθειες και να πιαστούμε με αυτά που αμελήσαμε. […]
Από τον Γεώργιο Ν. Ξενόφο
