Η απόφαση αυτή του Δημοτικού Συμβουλίου ήταν σωστή και καταγράφεται στο ενεργητικό της δημοτικής αρχής. Η πόλη έχει ηθική υποχρέωση και καθήκον τους ανθρώπους που της προσέφεραν θετικές υπηρεσίες και άφησαν το δικό τους στίγμα και τη δική τους σφραγίδα στην αποκλειστική προβολή των αξιών της, να τους τιμήσει, έτσι όπως αρμόζει και τους αξίζει, με σεβασμό στο έργο τους και την προσφορά τους προς αυτήν και την πατρίδα.
Οι γενιές έρχονται και παρέρχονται. Ωστόσο τα ιστορικά γεγονότα αποτυπώνονται, καταγράφονται και διασώζονται στον καμβά της ιστορίας. Και δική μας υποχρέωση είναι να τα φέρουμε στην επιφάνεια, όχι για να ζωηρέψουμε τις μνήμες μας, αλλά για να τα μεταλαμπαδέψουμε σ΄εκείνους που δεν τα γνωρίζουν, να γίνουν κοινωνοί αυτών.
Στις 23.2.2017 απεβίωσε μία κορυφαία μορφή της πνευματικής ζωής του τόπου. Ο δικός μας Κωνσταντίνος Τσιρόπουλος. Ο αναγεννησιακός λόγιος, συγγραφέας και λογοτέχνης. Μία μεγάλη προσωπικότητα των γραμμάτων που λάμπρυνε με το έργο του την πόλη, τη χώρα και τον πολιτισμό. Αν και πέρασαν 19 μήνες από τον θάνατό του, δεν είδα να έχει γίνει από τον Δήμο ή από κάποιο επιστημονικό φορέα κάποια εκδήλωση στη μνήμη του. Ούτε δόθηκε το όνομά του από τον Δήμο, σε κάποια κεντρική οδό της πόλης.
Δεν θα αποτολμούσα να χαράξω αυτές εδώ τις γραμμές, αν δεν πίστευα και δεν ήμουν πεπεισμένος, ότι η πνευματική του καλλιέργεια, το ήθος και η συμβολή του στα γράμματα, είναι λίγα από τα στοιχεία που τον καθιστούν κορυφαίο πνευματικό άνθρωπο της χώρας. Του αξίζει κάθε τιμή, και έπαινος από την πόλη στην οποία γεννήθηκε και ανδρώθηκε. Η πόλη, όπως και παραπάνω είπα, οφείλει να τιμά τα πνευματικά της παιδιά που κατέγραψαν ιστορία στον τόπο και την τίμησαν με το έργο και το όνομά τους. Αν λησμονήσει να το πράξει κάποια στιγμή θα λησμονηθεί και η ίδια από την ιστορία.
Αθανάσιος Φώτος
