Αυτά, μέχρι το 2014 καθώς έκτοτε κάθε συζήτηση σταμάτησε. Η κυβέρνηση αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι, κάθε αναφορά σε μεσοπρόθεσμο σχεδιασμό ίσως γιατί πολέμησε με βιαιότητα κάθε προσπάθεια εξορθολογισμού στο παρελθόν. Προτιμά να εφευρίσκει κέρδη σε νοσοκομεία που δεν έχουν σεντόνια και χαρτί υγείας και να ανακοινώνει διορισμούς οι αριθμοί των οποίων ποτέ δεν επαληθεύονται.
Ούτε καν ο διοικητικός διαχωρισμός των δύο Νοσοκομείων, διακηρυγμένη προτεραιότητα τόσο της ΔΥΠΕ όσο και του υπουργού δεν έχει προχωρήσει τα τελευταία τέσσερα σχεδόν χρόνια αν και εξαγγέλλεται διαρκώς.
Είτε υπό κοινή διοίκηση είτε χωριστά η Λάρισα χρειάζεται το σύνολο των νοσοκομειακών κλινών που διαθέτει. Η Θεσσαλία έχει τις λιγότερες κλίνες ανά χίλιους κατοίκους από κάθε άλλη περιφέρεια της χώρας και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο είναι πολύ μικρότερο σε σχέση με τα αντίστοιχα ιδρύματα των άλλων περιφερειών.
Ταυτόχρονα το Νομαρχιακό Νοσοκομείο διαθέτει έμπειρο προσωπικό και σύγχρονες υποδομές και παρά τα προβλήματα απορροφά ένα μεγάλο μέρος του φορτίου. Χωρίς αυτό η Δημόσια Υγεία στη Θεσσαλία θα καταρρεύσει. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να στηριχθεί τόσο η ανάπτυξη του ΠΓΝΛ όσο και η λειτουργία του Παλιού. Αυτό προϋποθέτει σχεδιασμό, πλάνο ανάπτυξης και μεσοπρόθεσμους στόχους.
Κανένας δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται πραγματικά ούτε για το γεγονός ότι το Πανεπιστημιακό λειτουργεί στα όριά του, ούτε για το γεγονός ότι στο άλλο οι αποχωρήσεις της παλιάς γενιάς γιατρών το οδηγούν στον μαρασμό στον βαθμό που δεν αναπληρώνονται. Όλοι αρκούνται σε πυροσβεστικά εκ των υστέρων μέτρα.
Μετακινήσεις προσωπικού και κλινικών είναι απαραίτητες τόσο για να στηριχθεί μεσοπρόθεσμα το Παλιό όσο και για να αποσυμφορηθεί το Πανεπιστημιακό. Πρέπει όμως να γίνουν με σχέδιο και προγραμματισμό και τέτοιο σχέδιο δεν υφίσταται. Είναι ευθύνη της ΔΥΠΕ και του Υπουργείου να οργανωθεί και υποχρέωση της Ιατρικής Σχολής και των Ιατρικών σωμάτων να συνεισφέρουν.
Οι αιφνιδιασμοί και τα αποσπασματικά, ασύνδετα μέτρα προσθέτουν σε σύγχυση χωρίς να οδηγούν σε λύσεις. Σε κάθε περίπτωση τέτοιου είδους μακροχρόνιες προσπάθειες προϋποθέτουν συγκλίσεις και συμφωνίες. Η εικόνα που έχω είναι πως σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, οι συνθήκες έχουν ωριμάσει. Είναι όντως υπερώριμες. Ζητείται πολιτική πρωτοβουλία και θάρρος.
* Του κ. Κων. Μπαργιώτα
(*) Ο κ. Κων. Μπαργιώτας είναι βουλευτής Λάρισας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και υπεύθυνος Τομέα Υγείας της ΔΗ.ΣΥ.
