Οι σκληρές δηλώσεις του Υπουργού Άμυνας σε ξένο κανάλι, ότι οι κάτοικοι της περιοχής στο Μάτι «φταίνε» που έχτισαν τα σπίτια τους χωρίς αδειοδότηση και στη συνέχεια τακτοποίησαν τα αυθαίρετα, εκτός από κυνική κρύβει τη μισή αλήθεια γιατί πολύ εύλογα εγείρεται το ερώτημα. Ποιος τακτοποίησε τα αυθαίρετα; Δεν το έκανε ο κρατικός μηχανισμός; Δεν υποτιμώ φυσικά το γεγονός ότι αυτό έγινε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, ωστόσο κράτος είναι τώρα το κυβερνόν κόμμα, το οποίο έχει την ευθύνη της οργάνωσης, του ελέγχου και της πρόληψης μιας κατάστασης. Δεν δικαιολογείται λοιπόν ο κρατικός μηχανισμός να αποποιείται των δικών του ευθυνών και να κατηγορεί τη σκιά του!
Ως απόρροια αυτού του συλλογισμού, για να εστιάσω και στα της πόλης μας, θα αναφερθώ στο οικιστικό πρόβλημα που υπάρχει στην περιοχή της Τερψιθέας, η οποία ανήκει στον Δήμο Λάρισας. Όταν εγκατασταθήκαμε πριν από 10 χρόνια και χτίσαμε το σπίτι μας, γνωρίζαμε ότι ήταν έτοιμο ένα σχέδιο για την επέκταση του οικισμού, επειδή υπήρχαν νεόδμητα σπίτια και η ανοικοδόμηση ήταν σε άνθηση. Έκτοτε, μετά τις αντιδράσεις των κατοίκων το σχέδιο δεν προχώρησε. Το αποτέλεσμα είναι η περιοχή μας να έχει πολλά τυφλά σημεία και πολλούς δρόμους που βγάζουν σε αδιέξοδο με αποτέλεσμα να παραμένει στάσιμη κάθε εξέλιξη και ανάπτυξή της. Και για να δούμε το θέμα όσον αφορά στην ευθύνη των πολιτών, όταν μας πρότεινε ο μεσίτης να χτίσουμε στο σημείο του οικοπέδου που προοριζόταν για δρόμο, με τη δικαιολογία ότι έτσι κάνουν όλοι, εμείς όχι μόνο δεν το κάναμε αλλά αφήσαμε ελεύθερο το σημείο για να γίνει ο δρόμος!! Βέβαια είχαμε ζήσει αρκετά χρόνια στην Αθήνα και είχαμε άλλη νοοτροπία, γιατί πολύ απλά καταλαβαίναμε την αξία που θα αποκτούσε η περιοχή αν ήταν σωστά ρυμοτομημένη.
Ωστόσο, εγώ αναρωτιέμαι τι κάνει τόσο καιρό ο Δήμος μας; Δεν έχει τη δύναμη και την πειθώ να προσπεράσει τα θέλω του καθενός ατομικά και να προχωρήσει σε ένα γενικότερο σχέδιο; Δεν είναι δυνατόν, ολόκληρη οδός, όπως είναι η Μ. Αλεξάνδρου να μην έχει κάθετες διεξόδους. Και τι θα γίνει σε μια φυσική καταστροφή; Πρέπει να περιμένουμε να γίνει το κακό για να ενεργοποιηθούμε; Δεν είναι καλύτερο το προλαμβάνειν; Από ένα κόμμα που κυβερνάει περιμένουν οι πολίτες να έχει τον έλεγχο και να προχωρεί σε ενέργειες χωρίς να ενδιαφέρεται επιτέλους γι' αυτό το «πολιτικό κόστος», το οποίο μας έφερε ως χώρα σ’ αυτό το χάλι. Διαφορετικά δεν πρέπει να υποτιμηθεί ότι η άναρχη δόμηση, συντηρεί και μια σειρά από διάφορες άλλες αναρχίες, όπως άναρχη οδήγηση, άναρχη συμπεριφορά και άλλα πολλά άναρχα…
Τέλος, θα ήταν σοφό από την τωρινή τραγωδία η ελληνική κοινωνία στο σύνολό της αλλά και σε τοπικό επίπεδο να ενσωματώσει τη διαθέσιμη γνώση, ώστε να βγει, αν είναι δυνατόν, έστω και λίγο ωφελημένη. Πρέπει να αλλάξουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι, να γίνουμε συνειδητοί και υπεύθυνοι πολίτες και να απαιτήσουμε από τις κυβερνήσεις μας πρωτοβουλίες που θα βελτιώσουν τη ζωή και την καθημερινότητά μας. Και φυσικά ψηφίζοντας με γνώμονα όχι το ατομικό αλλά το συλλογικό καλό, τότε μόνο μπορούμε να ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ από τους πολιτικούς μας να συμπεριφερθούν με την ανάλογη Υπευθυνότητα και να δημιουργήσουν το κράτος που αξίζει σε μια αναπτυγμένη χώρα στο πλαίσιο της Ευρώπης.
Από τη Δέσποινα Καλπακίδου
* Η Δέσποινα Καλπακίδου, είναι φιλόλογος, Τερψιθέα Λάρισας
