Ένα διάγγελμα, διαρκείς δηλώσεις, συνεχής εξέταση της κατάστασης, χωρίς την παραμικρή διάθεση για λήψη σοβαρής απόφασης, δημιουργούν την εντύπωση μιας “σοβαρής ηγεσίας” με πρόγραμμα και σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης και δήθεν εξόδου από τις δυσκολίες της περίπλοκης πραγματικότητας. Και οι λύσεις θα δοθούν ως δια μαγείας από μόνες τους. Ή μία δεύτερη καταστροφή θα αποτελειώσει ό,τι δεν κατόρθωσε η πρώτη.
Τον Νοέμβριο του 2017, φονικές πλημμύρες έπληξαν τη Μάνδρα Αττικής οδηγώντας στον θάνατο δεκάδες ανθρώπους. Ενώ κάποιος θα περίμενε πως η πολιτεία, “συγκλονισμένη” από την καταστροφή, θα έσπευδε να συνδράμει τους πληγέντες και να θωρακίσει την περιοχή με αντιπλημμυρικά έργα που θα απέκλειαν το ενδεχόμενο μίας νέας καταστροφής, αυτά δεν προχώρησαν ποτέ, αφήνοντας τους κατοίκους της Μάνδρας, επτά μήνες αργότερα, στο έλεος νέων πλημμύρων και αντιμέτωπους με νέα προβλήματα.
Η 44η επέτειος αποκαταστάσεως της Δημοκρατίας σημαδεύτηκε από τις ανεξέλεγκτες πυρκαγιές στην Αττική, με την κοινή γνώμη να παρακολουθεί συγκλονισμένη εικόνες βγαλμένες από τη Βίβλο, που θύμισαν εν πολλοίς τις καταστροφικές δασικές πυρκαγιές του 2007 στην Ηλεία. Τότε που έπρεπε να ληφθούν σοβαρές αποφάσεις ώστε να αποφευχθούν παρόμοιες ολέθριες παραλείψεις στο μέλλον. Εν έτη 2018, ανήμποροι στο έλεος της φύσης, με το κόστος στις ανθρώπινες ζωές να είναι ανυπολόγιστο, θυμηθήκαμε την έλλειψη επαρκών δυνάμεων προκειμένου να αντιμετωπιστεί μια καταστροφή τέτοιας έκτασης. Μας τη θύμισε με τον χειρότερο τρόπο η εκατόμβη των θυμάτων που θρηνούμε σήμερα.
Όταν στις 24 Ιουλίου 1974, υπό την πίεση του «Αττίλα» στην Κύπρο, η επτάχρονη δικτατορία στην Αθήνα κατέρρεε, με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να σχηματίζει κυβέρνηση εθνικής ενότητας αποκαθιστώντας τη Δημοκρατία στον τόπο που τη “γέννησε”, θεωρήθηκε πως το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντά του είχε νικήσει. Αυτό που είχε κερδηθεί όμως δεν ήταν τίποτα παραπάνω από τις προϋποθέσεις αυτής. Τις προϋποθέσεις για ευημερία, πρόοδο και ανάπτυξη. Λέξεις που ηχούν όμορφα αλλά δεν επιτυγχάνονται αυτόματα. Διότι Δημοκρατία πάνω απ’ όλα σημαίνει σεβασμός. Σεβασμός στον άνθρωπο – πολίτη και συνεχής μέριμνα για την καθολική κάλυψη των βιοτικών του αναγκών. Πράγματα που τα θεωρούμε αυτονόητα, αλλά σε καταστάσεις όπως αυτή που βιώνουμε σήμερα, κατανοούμε πως και τα πιο απλά μπορούν εύκολα να μετατραπούν σε ερωτηματικά, καθώς το δημοκρατικό πολίτευμα δημιουργεί το κατάλληλο υπόστρωμα στήριξης και όχι ένα δίχτυ προστασίας από τα διάφορα προβλήματα.
Παράδειγμα ανθρώπων που μας θυμίζουν την ύπαρξη του δημοκρατικού πολιτεύματος, κάνοντας πράξη τις διακηρύξεις περί σεβασμού της ανθρώπινης υπόστασης και οδηγούν τον πολιτισμό μας προς τη σωστή κατεύθυνση αποτελούν όλοι εκείνοι που στις δύσκολες αυτές ώρες στρέφονται ανιδιοτελώς να βοηθήσουν όσους έχουν πληγεί και με αυταπάρνηση ρισκάρουν την ίδια τους τη ζωή για τους συνανθρώπους τους. Δεν υπάρχει τίποτα πιο σωστό και ηρωικό από το να δίνεις τη ζωή σου προκειμένου να σωθούν οι ζωές και οι περιουσίες άλλων. Να αποτελείς την τελευταία ελπίδα για ανθρώπους που μπροστά στην καταστροφή και τον όλεθρο αναζητούν ένα θαύμα.
Με το πέρας του τριήμερου εθνικού πένθους που κήρυξε ο πρωθυπουργός μας, ίσως έφτασε η ώρα να αναζητήσουμε την “άκρη του νήματος” που θα μας οδηγήσει στους υπαίτιους αυτής της ανείπωτης τραγωδίας. Που θα μας βοηθήσει να “ενεργοποιήσουμε” τη λέξη που ονομάζεται πρόληψη. Για να μη μετατραπούν οι αδίστακτες γλώσσες της παραπλάνησης και του λαϊκισμού σε πύρινες γλώσσες που στο τέλος θα μας βυθίσουν στο χάος. Είναι θέμα ποιότητας δημοκρατίας. Το οφείλουμε στους νεκρούς μας, στις οικογένειές τους αλλά και στους ίδιους τους εαυτούς μας. Μα πάνω απ’ όλα το οφείλουμε στη Δημοκρατία μας. Αυτή θα ήταν μια πραγματική γιορτή για την 44η επέτειό της!
Από τον Αναστάσιο Καραχριστιανίδη
* Ο Αναστάσιος Καραχριστιανίδης είναι φοιτητής Νομικής στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου
