Στον κυβερνητικό συνασπισμό συμμετέχουν οι ευρωσκεπτικιστές του Κινήματος των Πέντε Αστέρων και οι αντιευρωπαίοι της Λέγκας, οι οποίοι δείχνουν αποφασισμένοι να επιβάλλουν τους δικούς τους κανόνες στην Ε.Ε.
Τα οικονομικά μεγέθη
Η Ιταλία δεν είναι Ελλάδα. Ενώ το ελληνικό ΑΕΠ είναι γύρω στο 2% της Ευρωζώνης, η Ιταλία είναι η τρίτη σε μέγεθος οικονομία της Ευρωζώνης με αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικά δύσκολο να της επιβληθεί πειθαρχία ή να παρακαμφθεί.
Όπως υπενθυμίζει σε κάθε ευκαιρία ο υπουργός Εσωτερικών και ηγέτης της Λέγκας κ. Σαλβίνι, η Ιταλία δεν έχει εξάρτηση από τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό γιατί έχει ετήσια καθαρή συνεισφορά 5 ως 6 δισ. ευρώ σε αυτόν. Επομένως δεν τίθεται θέμα να περιοριστούν τα ευρωπαϊκά κονδύλια προς την Ιταλία, αντίθετα η κυβέρνησή της θα μπορούσε να διεκδικήσει περιορισμό της καθαρής συνεισφοράς της Ιταλίας στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, για να φέρει σε δύσκολη θέση τις Βρυξέλλες.
Η Ιταλία είναι επίσης συνεπής, εδώ και πολλά χρόνια, σε ό,τι αφορά στο δημοσιονομικό έλλειμμα το οποίο κινείται σταθερά κάτω από τα όρια που προβλέπει η Οικονομική και Νομισματική Ένωση.
Αδύνατο σημείο της ιταλικής οικονομίας είναι το χρέος του Δημοσίου το οποίο στο 130% του ΑΕΠ είναι αναλογικά, το δεύτερο μεγαλύτερο, μετά το ελληνικό. Η σύνθεση του χρέους όμως είναι εντελώς διαφορετική γιατί χρηματοδοτείται κυρίως από τους ίδιους τους Ιταλούς. Επομένως δεν έχει την ίδια εξάρτηση με το ελληνικό από τις συνθήκες που επικρατούν στις διεθνείς αγορές.
Το οικονομικό πρόγραμμα της κυβέρνησης συνασπισμού αμφισβητεί τις προτεραιότητες που έχουν τεθεί στην Ευρωζώνη. Η νέα κυβέρνηση θα ματαιώσει την ασφαλιστική μεταρρύθμιση που είχε υιοθετήσει η κεντροαριστερή κυβέρνηση Ρέντσι, προχωρεί σε ρυθμίσεις που κάνουν την αγορά εργασίας λιγότερο ελαστική ενώ θα προχωρήσει, όταν το κρίνει σκόπιμο, στην επιβολή ενιαίου φορολογικού συντελεστή 10% και στη χορήγηση μηνιαίου επιδόματος 750 ευρώ σε πολίτες που το έχουν ανάγκη, με βάση το κυβερνητικό πρόγραμμα.
Προτεραιότητα στο προσφυγικό
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η Ρώμη έχει αρκετές δυνατότητες για να προχωρήσει, όταν το κρίνει αναγκαίο, σε μία οικονομική αντιπαράθεση με τις Βρυξέλλες.
Προς το παρόν η κυβέρνηση συνασπισμού δίνει προτεραιότητα στο προσφυγικό-μεταναστευτικό και αυτό για δύο λόγους.
Πρώτον, εμπίπτει στην αρμοδιότητα του υπουργού Εσωτερικών και αρχηγού της Λέγκας κ. Σαλβίνι, ο οποίος αναδεικνύεται σε ισχυρό άνδρα και «αστέρα» του κυβερνητικού συνασπισμού. Η δημοτικότητά του ανεβαίνει και δημοσκοπικά η Λέγκα έχει ανέβει από το 18% των βουλευτικών εκλογών στο 27% με 28% πλησιάζοντας το Κίνημα των Πέντε Αστέρων.
Δεύτερον, στο προσφυγικό-μεταναστευτικό οι Βρυξέλλες, το Βερολίνο και άλλες πρωτεύουσες είναι αρκετά εύκολος πολιτικός στόχος γιατί δεν υπάρχει ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική.
Ο Σαλβίνι έκλεισε τα λιμάνια της Ιταλίας στα πλοία των ΜΚΟ που μεταφέρουν πρόσφυγες και μετανάστες από τη Λιβύη στην Ιταλία προκαλώντας ένα ευρωπαϊκό ντόμινο. Η κεντροαριστερή κυβέρνηση της Μάλτας έκλεισε τα δικά της λιμάνια, στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο προκλήθηκε μεγάλη πολιτική αναταραχή και μόνο η κεντροαριστερή κυβέρνηση της Ισπανίας δέχθηκε να καλύψει το κενό υποδεχόμενη τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που δεν δέχεται η Ιταλία.
Ο πρώτος γύρος της αναμέτρησης έληξε υπέρ της Ιταλίας, με τις Βρυξέλλες και την κυβέρνηση συνασπισμού της Γερμανίας να μετράνε απώλειες. Η πρώτη επιτυχία ενθαρρύνει τον Σαλβίνι ο οποίος επιδιώκει τη συμμαχία των σκληρών Δεξιών και των ακροδεξιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο για να πλήξει, όπως λέει, τις πολιτικές δυνάμεις του κατεστημένου, στις ευρωεκλογές του Μαΐου 2019.
Στις ευρωεκλογές του 2014 πρωταγωνίστησε ο Φάρατζ του Κόμματος Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου το οποίο στη συνέχεια επέβαλε το Brexit. Στις ευρωεκλογές του Μαΐου 2019 αρνητικός πρωταγωνιστής, απ’ ότι φαίνεται, θα είναι ο Σαλβίνι.
Από τον Γιώργο Κύρτσο
* Ο Γιώργος Κύρτσος είναι ευρωβουλευτής της ΝΔ
