Και κατά τα φαινόμενα μάλλον έχουν δίκαιο. Διότι την ώρα που όλοι οι Γείτονες μας παραμένουν αμετακίνητοι στους επεκτατικούς στόχους τους, εμείς ευεπίφοροι σε υποχωρήσεις, επικαλούμενοι πάντα τον έντιμο συμβιβασμό, οδηγούμαστε διαρκώς σε υποχωρήσεις και αδιέξοδα επί όλων των εθνικών θεμάτων.
Με απόλυτη βεβαιότητα δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για μια έντιμη συμφωνία με την Γείτονα χώρα, αν προηγουμένως τα Σκόπια δεν αναθεωρήσουν το Σύνταγμα τους με άρση όλων των αλυτρωτικών διατάξεων του. Η αλλαγή του Συντάγματος των Σκοπίων με αφαίρεση των αλυτρωτικών διατάξεων είναι απαραίτητη προκειμένου να αντιληφθούν οι ίδιοι οι πολίτες του γειτονικού κρατιδίου την ιστορική απάτη και υποκλοπή με την οποία είχαν γαλουχηθεί τα τελευταία 73 χρόνια. Σε διαφορετική περίπτωση, αν δηλαδή προχωρήσει μια συμφωνία με την Ελλάδα, χωρίς προηγουμένως να υπάρξει γνήσια, εκούσια και ειλικρινής συμμόρφωση με την ιστορική πραγματικότητα, το μόνο που θα δημιουργήσει θα είναι άλλη μια εστία διαρκούς αντιπαλότητας των Σκοπίων με την Ελλάδα με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον.
Έντιμη συμφωνία με τα Σκόπια δεν μπορεί να υπάρξει αν οι Σκοπιανοί δεν εξαφανίσουν από προσώπου γης όσα σχολικά βιβλία, μνημεία, μουσεία, κ.ά., που προάγουν/διδάσκουν τον αλυτρωτισμό. Και ακόμη αν δεν δηλώσουν δεσμευτικά τα Σκόπια ότι δεν υπάρχει μακεδονική εθνότητα και φυσικά ότι δεν υπάρχει «μακεδονική μειονότητα» που ζει στην Ελλάδα. Ο χάρτης των Σκοπίων (εκτύπωση 1992) δείχνει καθαρά την διεκδίκηση, ότι η «Μακεδονία», όπως αυτοί ονομάζουν το κράτος τους, εκτείνεται μέχρι τον Όλυμπο προς νότο, συγχωνεύοντας έτσι τις περιοχές της αρχαίας Παιονίας και της Μακεδονίας σε μία Ενότητα. Και ότι το υπόλοιπο της Μακεδονίας ευρίσκεται υπό Ελληνική Κατοχή!
Η ελληνική περίπτωση είναι μοναδική στα διεθνή χρονικά. Η Ελλάδα με την συμφωνία που βρίσκεται στα σκαριά δωρίζει ένα μεγάλο μέρος της ένδοξης Ιστορίας της στα Σκόπια, αποκόπτοντας τον ένδοξο Μακεδονικό βραχίονα της Ελληνικής ιστορίας (το έκανε παλιότερα και στην Κύπρο) και κατά τα φαινόμενα έπεται και συνέχεια…. Η Ελλάδα εκχωρεί μία πολύτιμη πολιτιστική πτυχή της εθνικής της αυτοδιάθεσης, κατοχυρωμένης για περισσότερα από 2.500 χρόνια, επειδή οι Σκοπιανοί (αν και Σλάβοι κατά δήλωση επί αλβανικού εδάφους του πρώτου Πρόεδρου τους Γκλιγκόροφ - εμείς είμαστε Σλάβοι είπε και ήρθαμε στα Βαλκάνια τον 6ον αιώνα μ.Χ.) τη διεκδικούν και τη σφετερίζονται παράνομα τα τελευταία 73 χρόνια! Θυμίζω ότι στις αρχές του 19ου αιώνα, ούτε ένας κάτοικος των Σκοπίων δεν αυτοπεριοριζόταν ως Μακεδόνας!
Ας μην επιβραβεύσουμε λοιπόν και εμείς την παράνομη «χρησικτησία» που επιχείρησαν επί της Ελληνικής ιστορίας και του ονόματος της Μακεδονίας. Ας μην ενισχύσουμε με αδιανόητες υποχωρήσεις την σαφή εδαφική διεκδίκηση κατά του Ελληνικού Μακεδονικού εδάφους (γης ποτισμένης με αίμα ηρώων) στην οποία βασίζεται η εθνική ιδεολογία των Σκοπίων που συνεπικουρείται αφειδώς από τους Αλβανούς και τους Τούρκους. Η ελληνική εμμονή στην επίλυση του Σκοπιανού στη βάση ενός σύνθετου χρονικού ή εδαφικού προσδιορισμού είναι επιστημονικά έωλη και εθνικά επιζήμια, διότι ισοδυναμεί με αέναη αμφισβήτηση των συμπεφωνημένων συνόρων. Και ενώ η γεωγραφία συνήθως τιμωρεί η ιστορία διδάσκει. Η λύση για το Σκοπιανό, καθώς και για τα άλλα αποκαλούμενα εθνικά θέματά μας (όπως γράφει ο Δρ Γεώργιος Μούρτος) είναι μία. Η παράκαμψη της Γεωγραφίας και η εντρύφηση στην Εφαρμοσμένη Ιστορία.
Εν κατακλείδι: Πάγια θέση της Ελλάδας δεν πρέπει να είναι άλλη από αυτή που αποφάσισαν όλοι οι αρχηγοί των κομμάτων υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας το 1992: «Να μην επιτραπεί από την Ελλάδα όνομα του Κράτους των Σκοπίων που να περιέχει το όνομα Μακεδονία». Αυτή η πάγια θέση σε μια Δημοκρατία, αλλάζει μόνο με Δημοψήφισμα από τον Ελληνικό Λαό. Στα Σκόπια ήδη έχει αποφασισθεί η όποια συμφωνία με την Ελλάδα να τεθεί προς έγκριση από τον λαό της Γείτονος χώρας. Η Ελληνική κυβέρνηση που πριν τρία χρόνια διεξήγαγε ένα βλακώδες, όπως διαπιστώθηκε στην πορεία του χρόνου δημοψήφισμα, γιατί αρνείται να πράξει το ίδιο για ένα τόσο κεφαλαιώδες εθνικό θέμα; Δεν μπορεί ο πολίτης (δήμος) από την μια να φορτώνεται ως υποζύγιο όλα τα βάρη (φόροι, περικοπές, ανεργία, πρόστιμα, παράβολα, μνημόνια, κ.ά), και από την άλλη να αγνοείται προκλητικά για ένα τέτοιο υψίστης προτεραιότητας και σημασίας εθνικό ζήτημα.
Και κάτι ακόμη: Το σκοπιανό πρέπει να ενώνει τον απανταχού της γης Ελληνισμό. Εξαιτίας όμως των ατυχών μέχρι στιγμής κυβερνητικών χειρισμών οι πολυειδώς ασήμαντοι γείτονες και οι ύπουλοι κηδεμόνες τους επιχειρούν να μας διαιρέσουν. Προς Θεού! Ας μην τους κάνουμε το χατίρι!
Υστερόγραφο: Όσοι βιάζονται τόσο (ΝΑΤΟ, Ε.Ε), ας δώσουν στα Σκόπια το δικό τους όνομα! Γιατί να δώσουν το δικό μας;
Από τον Ντίνο Αυγουστή
Ο Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή είναι Επίκουρος καθηγητής στο Τ.Ε.Ι. Λάρισας
