λαών", οι "γερμανοτσολιάδες", "οι μεγαλοκαρχαρίες", τα ξένα συμφέροντα, το ΔΝΤ… και γενικά κάποιο άλλο "σύστημα", εκτός από μας τους ίδιους.
Το αποκαλούμενο "πολιτικό εποικοδόμημα", αενάως χαϊδεύει ώτα, και ενισχύει με την ακραία δημαγωγική του συμπεριφορά και τη νεοελληνική διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Ειλικρινής αυτοκριτική πολιτών και πολιτικών ανύπαρκτη. Τόμοι μπορούν να γραφούν για τον παραλογισμό, που διατρέχει τη Χώρα - περισσότερο τα τελευταία χρόνια της κρίσης - από το ένα ως το άλλο άκρο. Θα σταχυολογήσω ελάχιστα, από την αιωρούμενη στην ατμόσφαιρα… αερολογία.
Υπάρχει μεγάλη μερίδα της κοινωνίας που πιστεύει στη δραχμή. Θεωρεί, πως υπήρξε λάθος, να μπει η Χώρα στην Ευρωζώνη, και πως ο δυστυχής Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ φταίει για τα μνημόνια. Ειδικά για το θέμα Γεωργίου η Ελληνική Δικαιοσύνη έχει ευτελιστεί παγκοσμίως, με την επιμονή δύο - τριών ανωτάτων λειτουργών της, να επιμένουν "σώνει και καλά" να διασώσουν το «αφήγημα» του Κώστα Καραμανλή, που βολεύει και τον ΣΥΡΙΖΑ. Όταν η παγκόσμια Οικονομική Κοινότητα, όλα τα όργανα της Ευρωζώνης, ακόμα και η ίδια η Ελληνική Κυβέρνηση, στηρίζεται στα επίσημα στοιχεία που υπέγραψε ο Γεωργίου, κάποιοι απίθανοι συνέλληνες, επιμένουν να πείσουν τον κόσμο, ότι όλα πήγαιναν θαυμάσια στην Ελληνική Οικονομία. Σκοτεινές, όμως, δυνάμεις, μαζί με την Ελληνική Κυβέρνηση του 2010, μαγείρεψαν τα στατιστικά στοιχεία, για να φέρουν το ΔΝΤ, ελαττώνοντας το έλλειμμα, ενώ η Ελλάδα πορευόταν... θαυμάσια. Απύθμενης βλακείας αφήγημα.
Ξεχνά ο Έλληνας, ότι με καθεστώς δραχμής χρεοκοπήσαμε 6 φορές και με τη δραχμή η Ελλάδα μπήκε στον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο από το 1897 έως το 1978, για 81 χρόνια. Ξεχνάμε, ή δεν γνωρίζουμε, ότι χάρη στο ευρώ, η Χώρα μας άντλησε από τις διεθνείς αγορές εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ, με το χαμηλότερο επιτόκιο που πέτυχε στην ιστορία της. Το γεγονός, όμως, ότι ακόμα και οι πρώην "δραχμολάγνοι" της σημερινής Κυβέρνησης, έγιναν "ευρωλάγνοι", επιθυμώντας να σκίσουν τα Μνημόνια, αλλά παραμένοντας στο ευρώ, αποδεικνύει, πως το νέο ισχυρό νόμισμα είναι ο ωφέλιμος μονόδρομος της Οικονομίας μας.*
Ας δούμε πιο κάτω. Εκατομμύρια συμπολιτών μας, αποκάλεσαν "γερμανοτσολιάδες" και "μερκελιστές", ακόμα και προδότες, εκείνους που στήριξαν την ανάγκη θυσιών μετά την κατακρίμνηση της οικονομίας μας. Μια κατακρίμνηση, στην οποία ο μόνος άμοιρος ήταν το νόμισμα. Ήταν όμως α υ τ ό το νόμισμα, που τελικά μας διέσωσε.
Ας προσεχθεί τώρα κάτι. Το Ελληνικό Κράτος, το 2009, ξόδεψε 36 δις ευρώ περισσότερα, απ' όσα εισέπραξε. Στα έξοδα δεν περιλαμβάνονταν οι τόκοι των δανείων. Για να πούμε αλήθειες μεταξύ μας, ας μάθουμε (αν δεν ξέρουμε ή ξεχάσαμε) κάποια στοιχειώδη, που μας αφορούν. Από το 2000 μέχρι το 2014, οι ελληνικοί ασφαλιστικοί φορείς - χωρίς τις Δημόσιες συντάξεις - ενισχύθηκαν με 199 δις ευρώ. Από τότε και μέχρι σήμερα με άλλα σχεδόν 130. Τα τελευταία 17 χρόνια, χρεωθήκαμε σαν Χώρα με 332 δις ευρώ, για τις συντάξεις των ασφαλιστικών ταμείων, πλην του Δημοσίου. Συντάξεις μάλιστα όχι σε αυτούς που τουλάχιστον τις δικαιούνταν, επειδή δούλεψαν 40 και 50 χρόνια και που εγκληματικά περικόπηκαν.
Το εν πολλοίς ελεεινό συνδικαλιστικό μας κίνημα, σφυρίζει "κλέφτικα" γι' αυτά. Είναι το σύστημα που σιωπά για τα 700 εκ. ευρώ που πληρώνουν οι Έλληνες στους συνταξιούχους της ΔΕΗ, και των 750 εκ. ευρώ για τους συνταξιούχους του ΟΤΕ. Ο μέσος χρόνος εργάσιμου βίου όλων των παραπάνω είναι 25 μόλις χρόνια, και ο μέσος συντάξιμος βίος τους διπλάσιος. Και ενώ ασχολούμαστε, με τα ανύπαρκτα "σκάνδαλα", του δυστυχή Πάχτα (που τον «σταύρωσε» η ιδιοτέλεια των ακτιβιστών του... περιβάλλοντος της Χαλκιδικής), ή του Βατοπεδίου, ή της εταιρείας "Ελληνικός Χρυσός", κλείνουμε τα μάτια στις καταστροφές, που επέφεραν ανίκανοι πολιτικοί, ισχυρές συντεχνίες και στρατιά ιδιοτελών συμφερόντων της Ελληνικής δημοσιοϋπαλληλίας.
Πού ειναι η απελευθέρωση των ανελαστικών τιμών συγκεκριμένων επαγγελματικών ομάδων ή η απελευθέρωση των συγκοινωνιών;
Όλοι εμείς, οι διαμαρτυρόμενοι των καφετεριών, των ηλεκτρονικών "παιγνίων" και της νυχτερινής ζωής, τι λέμε γι' αυτά; Ας απαντήσουμε με ειλικρίνεια, και μετά ας ασχοληθούμε με τις... σκοτεινές δυνάμεις που μας επιβουλεύονται, ή με τους «τοκογλύφους» δανειστές, που μας έδωσαν γύρω στα 300 δις για τη διάσωσή μας, μέχρι σήμερα. Ας δεχτούμε επιτέλους κάποιες αλήθειες, αν θέλουμε να δούμε άσπρη μέρα. Και ας δώσουμε δείγματα γραφής, ο καθένας και όλοι μαζί πως, θέλουμε και μπορούμε να είμαστε ωφέλιμοι για τους ίδιους, τα παιδιά μας, τους Έλληνες και τη Χώρα._* Ό,τι καλύτερο έχει γραφεί για το δίλημμα "Ευρώ ή δραχμή", υπάρχει στο ομότιτλο βιβλίο του Νίκου Χριστοδουλάκη. Εκδόσεις "GUTENBERG"
Γράφει ο «Όμηρος»
