Αυτό βέβαια ισχύει μόνο για το εναπομείναν κομματικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ και όχι για την πλειοψηφία των πολιτών, που έρχεται αντιμέτωπη, καθημερινά, με πολλαπλά προβλήματα, βιώνοντας τις συνέπειες ιδεοληπτικών και μονολιθικών επιλογών της κυβέρνησης σχεδόν σε κάθε δημόσια πολιτική.
Το τελευταίο διάστημα έχει τεθεί στο στόχαστρο η Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση.
Με αφορμή την πρόσκληση και συμμετοχή μου, ως εκπροσώπου της ΝΔ, στη δημοσιοποίηση της ετήσιας έρευνας (2017-2018), που διεξήχθη από το Κέντρο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας σε συνεργασία με την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία, με θέμα «Διακρίσεις και Ανισότητες στην Εκπαίδευση και στην Εργασία», σε εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο της Ακρόπολης, κλήθηκα να αναδείξω τα εξής:
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, διαπιστώθηκε πως τα Άτομα με Αναπηρία (ΑμεΑ) έχουν σημαντικές ικανότητες, οι οποίες μένουν αναξιοποίητες.
Ωστόσο, η περιορισμένη πρόσβαση στη δευτεροβάθμια, τριτοβάθμια και επαγγελματική εκπαίδευση είναι ανάλογη της πρόσβασης στην εργασία και ειδικότερα στον δευτερογενή και τριτογενή τομέα.
Το φαινόμενο παρατηρείται εντονότερα σε νοικοκυριά χαμηλής έντασης εργασίας και υλικής αποστέρησης, οδηγώντας τα ΑμεΑ στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Η χώρα μας κατατάσσεται στις χώρες με τον υψηλότερο δείκτη κινδύνου, ο οποίος περιορίζεται μέσα από τις κοινωνικές μεταβιβάσεις (ΕΚΑΣ, κοινωνικά επιδόματα κ.α.).
Ουσιαστικά, έχουμε ένα φαύλο κύκλο, ο οποίος χρειάζεται την κρατική παρέμβαση, προκειμένου να αντιστραφεί, αρχής γενομένης από την εκπαίδευση.
Τα προβλήματα, που αντιμετωπίζουμε, εντοπίζονται στη λειτουργία περιορισμένου αριθμού ειδικών Λυκείων και στην απουσία Σχολών Επαγγελματικής Κατάρτισης ειδικής αγωγής για τους μαθητές των Εργαστηρίων Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης.
Επί της κυβέρνησής μας, συστήθηκαν δύο πιλοτικά ΙΕΚ και προετοιμάστηκε η λειτουργία των ΣΕΚ, η οποία «πάγωσε» με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Επίσης, υφίστανται σημαντικά κενά στο ειδικό εκπαιδευτικό προσωπικό, τα οποία καλύπτονται με προσλήψεις αναπληρωτών μέσω ΕΣΠΑ, αντί διορισμών με διαγωνισμό του ΑΣΕΠ.
Επιπλέον, με την αλλαγή του νόμου, το υπουργείο Παιδείας κατέταξε σε επικουρικό πίνακα όσους εκπαιδευτικούς ΑΜΕΑ έχουν πτυχίο, που σημαίνει ότι δεν θα μπορέσουν να προσληφθούν ποτέ.
Κοντολογίς, χρειάζεται η λειτουργική ενίσχυση των υπαρχουσών δομών, μέσω της ανάπτυξης των υποδομών τους και της υποστήριξής τους από προσωπικό.
Τουναντίον, η κυβέρνηση όχι μόνο δεν στηρίζει τις υπάρχουσες υποδομές, αλλά τις διαλύει, κατά την προσφιλή πρακτική της, φέροντας ένα νομοσχέδιο που δεν εξυπηρετεί κανέναν, παρά μόνο το κομματικό κοινό του ΣΥΡΙΖΑ.
Το επόμενο διάστημα θα συζητηθεί στη Βουλή το Σ/Ν «Αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις».
Εντούτοις, δεν πρόκειται για αναδιοργάνωση, αλλά για μία γενική αποσάρθρωση.
Συγκεκριμένα, συστήνονται σε περιφερειακό επίπεδο τα Περιφερειακά Κέντρα Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού, στα οποία ενσωματώνονται τα τμήματα επιστημονικής καθοδήγησης και οι Σχολικοί Σύμβουλοι, ενώ σε επίπεδο Διεύθυνσης Εκπαίδευσης συστήνονται τα Κέντρα Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης, στα οποία θα ενσωματωθούν: Τα Κέντρα Διαφοροδιάγνωσης, Διάγνωσης και Υποστήριξης Ειδικών Εκπαιδευτικών Αναγκών, τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, τα Κέντρα Συμβουλευτικής και Προσανατολισμού και οι Συμβουλευτικοί Σταθμοί Νέων.
Ως εκ τούτου, έχουμε τη δημιουργία μιας συγκεντρωτικής, υδροκέφαλης, δυσλειτουργικής και απρόσωπης υπερδομής, απομακρυσμένης από τις σχολικές μονάδες, που παραπέμπει σε αναχρονιστικά συγκεντρωτικά οργανωτικά μοντέλα της δεκαετίας του ’80.
Περαιτέρω, θα πρέπει να υπογραμμιστεί πως η κατάργηση του θεσμού των Σχολικών Συμβούλων μαρτυρά εκδικητικότητα και αναξιοκρατία.
Συνεπάγεται, δε, την απώλεια του τελευταίου και μοναδικού υποστηρικτικού θεσμού σε επίπεδο σχολικής μονάδας, που διαχειρίζεται σχολικές κρίσεις, παρέχοντας, έμπρακτα, συμβουλευτικές υπηρεσίες σε μαθητές γονείς και εκπαιδευτικούς και υποκαθιστώντας την έλλειψη κοινωνικού κράτους με την οργάνωση ψυχοπαιδαγωγικών και μαθησιακών προγραμμάτων παρέμβασης σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς και γονείς στη σχολική τάξη.
Συμπερασματικά, προκύπτει ότι θα αντιμετωπίσουμε, προσεχώς, μία ακόμη ατυχή ίσως και προμελετημένη έμπνευση της κυβέρνησης, η οποία «θα γίνει πράξη», επισύροντας πολλαπλές επιπτώσεις στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση, αλλά και στη Γενική Εκπαίδευση στο σύνολό της.
Δυστυχώς, κάθε μέρα που περνά η ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ καταδεικνύει πως δεν υπάρχει καμία ευαισθησία και κανένας προοδευτισμός για τα πραγματικά προβλήματα και τις ελλείψεις στις δημόσιες πολιτικές, αλλά, αντιθέτως, εντείνεται η τάση για την ολική αποδόμηση του κράτους, με μόνο στόχο την εξυπηρέτηση του κομματικού του κοινού.
Ευτυχώς, οι μέρες τους μετρούν πλέον αντίστροφα.
* Από τον Χρήστο Κέλλα, αν. τομεάρχη Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων της ΝΔ, βουλευτής Ν. Λάρισας
