Δείχνει ότι το υβρεολόγιο με το οποίο βρίσκονται αντιμέτωποι οι πολιτικοί αντίπαλοι της κυβέρνησης και τα ΜΜΕ που δεν ακολουθούν τη γραμμή Μαξίμου είναι κεντρική επιλογή. Δεν ξέφυγε ο Πολάκης ή κάποιο άλλο κυβερνητικό στέλεχος απλά εφαρμόζουν «δημιουργικά» τη γραμμή Τσίπρα.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ
Στη διάρκεια της μεταπολιτευτικής περιόδου περάσαμε χρόνια μεγάλης έντασης οι πρωθυπουργοί όμως κρατούσαν ένα επίπεδο στην πολιτική αντιπαράθεση. Ακόμα και ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης που έφτασαν την πολιτική τους αντιπαράθεση στα άκρα απέφυγαν τις χυδαιότητες. Μπορεί τα συστήματα επικοινωνίας και προπαγάνδας που τους στήριζαν να έκαναν τη βρώμικη δουλειά – χαρακτηριστικό το παράδειγμα του αυριανισμού – οι ίδιοι όμως κρατούσαν ένα κάποιο επίπεδο για πολύ συγκεκριμένους λόγους.
Πρώτον, ήθελαν να στείλουν το μήνυμα ότι η εξουσία έχει μια ποιότητα και μπορούν να τη διατηρούν ακόμα και σε συνθήκες μεγάλης πολιτικής πίεσης.
Δεύτερον, ήθελαν να διατηρούν ένα δίαυλο επικοινωνίας με τους πολιτικούς αντιπάλους τους γιατί χωρίς τη στοιχειώδη συνεννόηση το πολιτικό σύστημα γίνεται εξαιρετικά δυσλειτουργικό.
Τρίτον, τιμούσαν με τη συμπεριφορά τους την Ελλάδα γιατί είναι προφανές ότι μία κυβερνητική ηγεσία που εκφράζεται με χυδαίο τρόπο είναι εύκολος διπλωματικός στόχος για εχθρούς και φίλους σε ένα εξαιρετικά ανταγωνιστικό και σε πολλές περιπτώσεις επικίνδυνο διεθνές περιβάλλον.
Τέταρτον, ήθελαν να δώσουν το καλό παράδειγμα στους πολίτες και στην κοινωνία στο σύνολό της ή τουλάχιστον να αποφύγουν να δώσουν ένα εξαιρετικά κακό παράδειγμα. Όταν ο πολίτης, ο οποίος πολιορκείται καθημερινά από σύνθετα προβλήματα πολλά από τα οποία διαμορφώθηκαν με πολιτικές υπογραφές βλέπει τη χυδαιότητα να γίνεται επίσημη πολιτική υποκύπτει πιο εύκολα στον εκχυδαϊσμό της κοινωνικής και πολιτικής συμπεριφοράς του.
ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ
Το δόγμα της πολιτικής χυδαιότητας που εφαρμόζει ο κ. Τσίπρας οδηγεί σε έναν κατήφορο χωρίς τέλος. Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε δύσκολη δημοσκοπική και πολιτική θέση και από τη στιγμή που η ηγεσία της νομίζει ότι θα ανακάμψει πολιτικά μέσα από ένα πολιτικό υβρεολόγιο χωρίς προηγούμενο, θα δούμε απίθανα πράγματα στην πορεία προς τις κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις.
Η χυδαιότητα του κ. Τσίπρα και των συνεργατών του αναδεικνύει το εξαιρετικά χαμηλό πολιτικό και κοινωνικό επίπεδό τους που οφείλεται και στην στρατηγική της πόλωσης που έχει επιλέξει το Μαξίμου. Ουσιαστικά παραδέχονται την αδυναμία να ανακάμψουν και να καλύψουν τη δημοσκοπική διαφορά που τους χωρίζει από την πρώτη ΝΔ βελτιώνοντας το κυβερνητικό έργο και επενδύουν στη γενική διάλυση με το σκεπτικό ότι οι επόμενες εκλογές δεν πρέπει να δώσουν νικητή εφόσον δεν μπορεί να τις κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Πρόκειται για μία παραλλαγή της πολιτικής της καμένης γης μόνο που στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουμε να κάνουμε με στρατεύματα κατοχής που καταστρέφουν τα πάντα υποχωρώντας αλλά με μία δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση η οποία πρόκειται να τεθεί στην αυστηρή κρίση του λαού.
Το πολιτικό υβρεολόγιο οδηγεί και στην κατασκευή πολιτικού άλλοθι γι’ αυτούς που το χρησιμοποιούν αλλά και γι’ αυτούς που έχουν βάλει στο στόχαστρο. Για παράδειγμα ο «ναρκέμπορος» στον οποίο αναφέρεται το Μαξίμου με υπογραφή Τσίπρα, μετατρέπεται από κατηγορούμενος σε μία σοβαρή ποινική υπόθεση σε θύμα πολιτικής δίωξης, εξέλιξη την οποία μπορεί να αξιοποιήσει κατάλληλα και σε άλλες χώρες, όπως οι ΗΠΑ και θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και σε δικαστική απόφαση για παύση της δίωξής του εξαιτίας της δημιουργίας ενός περιβάλλοντος που δεν αφήνει περιθώρια για μια δίκαιη δίκη. Φυσικά, οι υβριστές του Μαξίμου το «δώρο» της τυφλής πολιτικής πόλωσης και της αλητοποίησης του δημόσιου βίου το κάνουν πρώτα και κύρια στον εαυτό τους. Θεωρούν ότι με αυτόν τον τρόπο κατασκευάζουν το τέλειο πολιτικό άλλοθι σε περίπτωση που θα κληθούν, σε ένα δυο χρόνια, να δώσουν εξηγήσεις για συγκεκριμένες διαχειριστικές υπογραφές που έβαλαν και παρακρατικού τύπου μεθοδεύσεις.
Από τον Γιώργο Κύρτσο
* Ο Γιώργος Κύρτσος είναι ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας
