Πάντα η Ελλάδα υπέφερε απ’ αυτή την τάση διαφυγής από την πατρώα γη. Και είναι μοναδικό το φαινόμενο. Όποια γωνιά της γης κι αν επισκευθείς να συναντήσεις το Ελληνικό στοιχείο. Πολλοί βέβαια απ’ αυτούς θα χαθούν μέσα στη δίνη των διαφορών με τον τόπο μας. Η γλώσσα, το κλίμα, οι πολιτιστικές διαφορές, ήθη και έθιμα, τους στάθηκαν ανυπέρβλητα εμπόδια. Χάθηκαν.
Πολλοί όμως είναι εκείνοι, που στέριωσαν σε ξένους τόπους. Αγωνίστηκαν απεγνωσμένα, μα τελικά ρίζωσαν. Το φυλετικό τους κύτταρο κατίσχυσε. Έκαναν οικογένειες, επιχειρήσεις, έγιναν επιστήμονες διακεκριμένοι, δημιούργησαν όνομα. Πόσοι τόποι δεν μας έδωσαν χαρά και υπερηφάνεια. Η Αστόρια της Αμερικής, η Μελβούρνη της Αυστραλίας, μεγαλουπόλεις της Ευρώπης, έχουν να μας δείξουν το Ελληνικό δαιμόνιο.
Όλοι αυτοί όμως, πίσω από το μυαλό τους έχουν την Ελλάδα. Και δεν αμφιβάλει κανείς, πως σε δύσκολες ώρες της Πατρίδας, επέστρεψαν οίκαδε, για να δώσουν το στίγμα της αγάπης των. Συγκινητική είναι η επιστροφή τους, όταν επέστρεψαν εδώ από τα πέρατα της γης, να πολεμήσουν μαζί μας. Ισχυρό αποκούμπι στις ώρες μας. Τότε που τριπλασιάσαμε την Ελλάδα μας. Τότε στο έπος του `40. Τότε στην κατοχή με την ΟΥΝΡΑ. Τότε στο αλληλοφάγωμα, στον αγώνα μας για τη Δημοκρατία. Μας έδωσαν συχνά τα χρήματά τους, το αίμα τους, τη ζωή τους.
Ένα τέτοιο κύμα διασποράς, το υφιστάμεθα σήμερα. Δημιούργημα της επάρατης κρίσης. Νέα παιδιά, στο άνθος της ηλικίας τους και του φόρτε της δυναμικής τους, αναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους. Δεν εγκατέλειψαν τη χώρα τους για να πλουτίσουν, αλλά για να επιζήσουν. Υπολογίζονται σε εκατοντάδες χιλιάδες. Για μόνον το 2017, έφυγαν στο εξωτερικό 18.000 γιατροί. Παιδιά μορφωμένα, με πτυχία. Με διδακτορικές μελέτες, εγκλωβίστηκαν εδώ, σε καταναγκαστική απραξία και διάψευση των ονείρων τους. Τους κόψαμε τα φτερά. Τα υψώσαμε τείχη απελπισίας. Κι όμως θα μπορούσαμε, να τα κρατήσουμε κοντά μας. Με τη νεανική τους τόλμη και τη γνώση, θα μπορούσαν να στρατευθούν στη διαδικασία ανάκαμψης της χώρας.
Διώξαμε τα παιδιά μας. Χάσαμε το σπουδαιότερο δυναμικό τους, το πιο χρήσιμο και λυτρωτικό. Τα παιδιά όμως αυτά δεν είναι άνθρωποι, που έριξαν πέτρα πίσω τους. Μας θυμούνται. Έστω κι αν τους καταδικάσαμε, στην αναδουλειά, τη μιζέρια και τη φτώχεια. Ήταν γι αυτά, ο μοναδικός δρόμος σωτηρίας και επιβίωσης. Εκεί που πήγαν, βρήκαν δουλειά. Συλλογική δράση. Σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Αξίες ακατάλυτες. Ποιότητα ζωής.
Αυτά τα παιδιά, που τόσο γρήγορα πέταξαν μακριά μας, δεν μας ξέχασαν. Όποτε βρουν ευκαιρία και μάλιστα στις διακοπές τους, ξανάρχονται για λίγο, να χαρούν το καλοκαίρι μας. Το καλοκαίρι με τις γαλάζιες θάλασσες, τον καθαρό ουρανό, τα δροσερά βουνά και το υπέροχο κλίμα. Ο νόστος θα κρυφοκαίει για πάντα μέσα τους. Κι όταν βλέπουν το χάλι μας να συνεχίζεται θ’ αναρωτιούνται.: «Μα τι στο καλό, αυτή η χώρα με τις τόσες χάρες της, ποτέ της δε θα προκόψει;»
Είναι αλήθεια, πως πολλά από τα διεσπαρμένα αυτά παιδιά μας θ’ αφομοιωθούν με τις ξένες χώρες. Είναι τα δεδομένα της φύσης. Η οικογένεια, το βόλεμα, οι υποχρεώσεις της.
Πιστεύω όμως απόλυτα, πως πολλά παιδιά μας θα επιστρέψουν οίκαδε. Στην Πατρώα γη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως άλλοι Έλληνες της διασποράς, έδωσαν το «Παρών», σε πολλές δύσκολες περιόδους της πατρίδας .
Αγαπούν την Ελλάδα. Αγαπούν τον τόπο τους. Κι εμείς όχι μόνον τους αγαπάμε, αφού είναι αίμα μας και πνοή μας, αλλά και γιατί τους χρειαζόμαστε. Τους έχουμε ανάγκη.
Η Ελλάδα δυστυχώς στέρεψε από νέες ιδέες, από δραστικές τάσεις, από αγάπη για την πατρίδα και από οράματα. Σοβαρά εσωτερικά προβλήματα λόγω της κρίσης, αλλά και μια ανησυχητική κατάσταση, που διαμορφώνεται διακρατικά με τους γειτονικούς μας λαούς. Για αυτό, περισσότερο από κάθε άλλη φορά έχουμε ανάγκη από την παρουσία τους.
Κι εμείς από την πλευρά μας, ας τους βοηθήσουμε. Να τους δώσουμε ευκαιρίες. Ας τους δώσουμε εκείνες τις προϋποθέσεις, τις κατάλληλες και ελκυστικές, για την επιστροφή τους. Ώστε όλοι μαζί να συμπράξουμε στην ανόρθωση του τόπου. Εμείς τους διώξαμε. Έχουμε χρέος να τους αγκαλιάσουμε, όποτε έλθει εκείνη η ευλογημένη ώρα, που θα γυρίσουν κοντά μας. Γένοιτο.
Του Κων. Ι. Παπακωνσταντίνου