Όποιο θέμα κι αν πιάσουμε για συζήτηση, για το χάλι μας, οδηγεί σε μία κενή λογοκοπία, που αφορά ατομικό μας συμφέρον. Σε εγωιστικές εμμονές και σε επικίνδυνες ιδεοληψίες. Έτσι όμως, όλα τα πράγματα στην Ελλάδα, άγονται και φέρονται, χωρίς σύνεση και κεντρική άποψη.
Το σκέπτομαι πολλές φορές και καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα πως η ατυχία και το ανερμάτιστον, που μας δέρνει, είναι συλλογική. Είναι η κατάρα των καιρών μας. Ας κάνουμε μαζί μερικές σκέψεις, ίσως και βρούμε την απάντηση. Καταρχήν ας αποτίσουμε φόρο τιμής στα θύματα πλημμυρών, στη Μάνδρα. Τι πρέπει να κάνουμε για τους υπευθύνους, της μεγάλης αυτής τραγωδίας, όταν ανέμελοι και άφρονες ενώ ήξεραν τι πρέπει να γίνει, αμέλησαν και έγιναν οι εγκληματίες, ώστε να χαθούν αθώες ψυχές και ολοκληρωτικές καταστροφές; Αυτό θέλουμε για την Ελλάδα μας;
Θυμάστε οποία ιλαρότητα, χαρά, ενθουσιασμός και ευτυχία πλημμύρισε τις ψυχές μας, η απόφαση Σημίτη-Γιάννας, για τους Ολυμπιακούς του 2014! Τα οικονομικά μας αποτρεπτικά για την τέλεση τους. Καμιά πρόβλεψη για την μελλοντική αξιοποίηση των υπερπολυτελών εγκαταστάσεων. Ποια Ελλάδα θέλαμε τότε; Την λαμπυρίζουσα ψευτο-αίγλη ολίγων ημερών, με τις τρελές δαπάνες ή τη λογική νοικοκυροσύνη; Ποιος ευθύνεται γι αυτό; Και ποιος ελέγχθηκε ποτέ; Κανείς. Όλες οι χώρες του κόσμου, μπορεί να έχουν προβλήματα, αλλά καμιά δεν τρώει τις σάρκες της, όπως η Ελλάδα. Πάνω από 10 χρόνια δεχόμαστε άπρακτοι μια τραγική αιμορραγία με τους μπαχαλάκηδες, τους Ρουβίκωνες, τα ψυχανώμαλα παιδιά μας, με φωτιά και τσεκούρι καίνε τα πάντα. Αυτοκίνητα αθώων, Αστυνομικά τμήματα, πυρπολούν λεωφορεία, καταδυναστεύουν πολίτες. Τόσο δύσκολο είναι να πέσει ολόκληρο κράτος και να τους ηρεμήσει. Εξάρχεια! Οργανωμένη όμορη συνοικία, διαλύθηκε. Αυτή την Ελλάδα θέλουμε; Ή την Ελλάδα της τάξης, της ηρεμίας και της προκοπής;
Κανείς δεν ξεχνά τα επεισόδια στον Ο.Λ.Π με την COSCO για την επένδυση των Κινέζων. Η COSCO στο πυρ το εξώτερο. Αντιδράσεις, διαδηλώσεις, κυρίως των εξαχρειωμένων συνδικαλιστών, υπό την αιγίδα σημερινών κυβερνητικών (Δρίτσας) Χαμένες εργατοώρες. Πλεονάζων φανατισμός. Ιδεοληψίες και εθελοτυφλία. Και μιλάμε για επενδύσεις! Γυροφέρνουμε τον κόσμο, διακηρύσσοντας για επενδύσεις. Και να το αδιανόητο. Μην τολμήσει κανείς να έλθει. Του ψήνουμε το ψάρι στα χείλη, με αποτέλεσμα ν’ αποχωρούν, να τρέπονται σε φυγή. Θυμάστε την κατάρα: «Στα τσακίδια να πάτε». Το ίδιο συνέβη και με την ELDORANTO στις Σκουριές. Τι τράβηξαν οι έρμοι! Όλοι χύμηξαν να την κλείσουν, ως αντιπεριβαλλοντική. Μάχες κατά των εργαζομένων. Αποκλεισμοί και τρομοκρατία. Πυρπολισμοί και τρόμος. Έλληνες καθ’ Ελλήνων! Παρακολουθείτε το θέμα του «Ελληνικού». Θλιβερό!
Όλοι αναγνωρίζουν πως οι επενδύσεις είναι αναγκαίες. Γιατί λοιπόν να γίνονται αυτά; Αυτή την Ελλάδα θέλουμε; Όχι βέβαια. Εναγώνια ζητάμε τη βοήθεια των άλλων, για να βγούμε από την κρίση. Είναι αυτό τεκμήριο ανικανότητας; Ή είναι ανθελληνική ιδεοληψία; Δικαιολογίες για λίγα μέτρα δάσους! Ας τ’ αφήσουμε λοιπόν, για νάχουμε να καίμε…
Εκείνο όμως που είναι έγκλημα καθοσιώσεως, είναι η εγκατάλειψη της Παιδείας μας. Τα Πανεπιστήμια μας, το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο και άλλα Εκπαιδευτικά ιδρύματα, που πριν λίγα χρόνια είχαν τη θέση τους στη λίστα της παγκόσμιας «Αριστείας», έχουν υποβαθμισθεί. Η όψη τους και μόνο, με τα γράφιτι της σύγχυσης και της αρλούμπας ή το γυφτοπάζαρο με τα τραπεζάκια, τις αφίσες και τα αδιανόητα συνθήματα, εκείνο το παρδαλό αλαλούμ, καταδεικνύει, υποβάθμιση των Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων μας. Και όχι μόνον. Η λειτουργία τους είναι οικτρή. Καθηγητές προπηλακίζονται ή δέρνονται από φοιτητές κομματικούς εγκάθετους. Χρόνος πολύτιμης μάθησης χάνεται. Το διατηρούμενο άσυλό τους, όχι μόνο δεν υποβοηθά τη διακίνηση των Ιδεών, αλλά πλήττει την Παιδεία, τη μόρφωση, την έρευνα. Δηλ. το ίδιο το έργο τους.
Λοιπόν για τέτοια Παιδεία ξοδεύουν οι γονείς για να μορφώσουν τα παιδιά τους; Αλλά και το κράτος, που διαθέτει σοβαρά κεφάλαια για την άρτια λειτουργία τους και την επίτευξη του Ιδανικού της Παιδείας; Όχι βέβαια. Άλλα θέλουμε.
Οι Έλληνες θέλουν να βαπτιστούν τα παιδιά τους με τα νάματα του Ελληνο-Χριστιανικού Ιδεώδους. Να γίνουν πολίτες με ήθος, ευπρέπεια και γνώση. Τα παιδιά μας που είναι το μέλλον της πατρίδας μας.
Του Κων. Ι. Παπακωνσταντίνου
