Αυτά είπε ο κ. Τσακαλώτος με τα σπασμένα ελληνικά του και εκείνη την ιδιόρρυθμη προφορά και το μισοκακόμοιρο ύφος του.
Τέτοια αδιαντροπιά, για να μη χρησιμοποιήσω κάποια άλλη λέξη και θίξω εκείνα τα υπομονετικά, συμπαθητικά ζωάκια. Με καταλαβαίνετε νομίζω…
Στο χωριό μου λέμε «γραπατσώθηκαν» πάνω στην καρέκλα της εξουσίας και δεν θέλουν να το κουνήσουν. Αν θέλετε πιο εξευγενισμένα γαντζώθηκαν, όπως και να το πεις το ίδιο νόημα βγαίνει.
Αλωνίζουνστη Βουλή με ξεκούμπωτα πουκάμισα, πνιγμένοι στα γένια και στα μουστάκια… ωσάν τσοπαναραίοι. Ας με συγχωρήσουν οι συμπαθείς σε μένα κτηνοτρόφοι γιατί έζησα πολλά χρόνια στο αγρόκτημα του παππού μου και γνώρισα αρκετούς ανθρώπους με τρόπους και άψογη συμπεριφορά…Ιδίως τώρα, μ’ αυτό το είδος ασχολούνται νέα παιδιά, μορφωμένα και ευπρεπισμένα. Αλλά αυτή η φράση λέγεται.
Πού θα πάει θα ξεκουμπιστούν κάποια στιγμή, υπομονή συνάνθρωποι. «Έχει ο καιρός γυρίσματα», όπως ήταν και ο τίτλος ενός άλλου άρθρου μου των προηγουμένων ημερών.
Τώρα θα μου πείτε και οι άλλοι που θα έρθουν είναι καλύτεροι; Όλοι δοκιμασμένοι και φθαρμένοι για να μην πω… ανίκανοι να μας βγάλουν απ’ τα δύσκολα και τους αδικήσω όλους. Υπήρξαν στο παρελθόν ικανοί, αξιοπρεπείς και έντιμοι πολιτικοί. Αλήθεια τι περιμένουμε κι απ’ το Μητσοτάκη; Να βγάλει τη μαγική ράβδο και να τα διορθώσει όλα, όπως ισχυρίζεται;
Στους προηγούμενους θα τα ρίξει κι αυτός για να μη βαραίνουν τις πλάτες του. Σταματήστε παιδιά, όχι άλλα ψέματα, μπουχτίσαμε. Και η Φώφη; Τι θα κάνει αυτή, που προσπαθεί να ζωηρέψει το νεκραναστημένο ΠΑΣΟΚ!
Να μας βγάλει το Γιωργάκη πάλι απ’ τα αζήτητα, να τον χειροκροτήσουμε και να τον… ευχαριστήσουμε που μας παγίδευσε και μας έριξε στο ΔΝΤ!
Μια θηλιά στο λαιμό μας έβαλε, που σφίγγει συνεχώς και δεν ξέρουμε πότε θα ελευθερωθούμε.
Φθάνει, ως εδώ, σας γευτήκαμε όλους.
Θα μου πείτε πού να βρούμε τους καλύτερους! Ας ελπίσουμε, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, όπως λέει μια ρήση. Βέβαια αυτή η ελπίδα μας έμπλεξε και στα γρανάζια της αριστεράς.
«Δεν μπορεί», λέγαμε, «κάτι θα κάνει η αριστερή κυβέρνηση, θα σταθεί δίπλα στα λαϊκά στρώματα». Και αντί αυτού, μας έστυψε σαν λεμονόκουπες και τώρα καυχιέται ότι έχει πλεόνασμα και μοιράζει χαμόγελα και κοινωνικά μερίσματα.
Αν του δώσεις του φτωχού μεροκαματιάρη, του άνεργου, διακόσια ευρώ ή πεντακόσια ίσως, ανάλογα με το πώς θα κρίνεις, τι να σου πω, σώθηκε η κατάσταση.
Εκτός κι αν είμαστε τόσο αφελείς και ξεγελαστούμε απ’ αυτό το περιβόητο κοινωνικό μέρισμα, που συζητιέται μέρες, λες και πρόκειται για κανένα κοσμοϊστορικό γεγονός και πηγαίνοντας στις κάλπες – γιατί κάποτε θα γίνει κι αυτό, έστω στο τέλος της τετραετίας – ανεβάσουμε πάλι στην εξουσία το ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά μπορεί και να μας φωτίσει ο Θεός να απαλλαγούμε απ’ αυτό το λιανοπαίδι που μας κάθισε στο σβέρκο, με ψευτιές και υποσχέσεις και όλους αυτούς τους… μουστακαλήδες που υπογράφουν ό,τι… χαρτί βρεθεί μπροστά τους, φθάνει να κρατηθούν στην καρέκλα της εξουσίας.
Από την Καλλίτσα Γκουράβα - Δικτά
* Η Καλλίτσα Γκουράβα – Δικτά είναι λογοτέχνις
