και ειδικότερα σε ό,τι αφορά το θέμα αυτής καθαυτής της μελέτης, ως ένας εκ των μελετητών της 10μελούς Ομάδας Μελέτης που εκπόνησε το Γ.Π.Σ. του τέως Δήμου Νέσσωνος, θα επιθυμούσα να αντιπαραβάλω τη δική μου άποψη.
Δοθέντος ότι η υπόψη περιοχή ανήκει στο δίκτυο προστασίας NATURA, την ομάδα απασχόλησε εκτεταμένα το εάν και υπό ποιες προϋποθέσεις θα έπρεπε να περιληφθούν χρήσεις με αειφορικό αναπτυξιακό χαρακτήρα. Και επειδή οι περιοχές που υπάγονται στο δίκτυο NATURA δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να αναδειχθούν – με όρους αειφορίας και προστασίας του περιβάλλοντος – και ούτε επίσης σημαίνει ότι τις περιοχές αυτές «δεν τις αγγίζω» και «δεν κάνω οτιδήποτε», αποφασίσθηκε να προταθεί μια ελάχιστη Ζώνη αναζήτησης ΠΕΡΠΟ (Περιοχή Ειδικά Ρυθμιζόμενης Πολεοδόμησης) της τάξεως του 0,08% (20 εκτάρια από τα 25.000 περίπου), η οποία θα χαρακτηριζόταν ως ζώνη «συνδυασμένης ανάπτυξης προπονητικού κέντρου» που θα περιλάμβανε και μία περιορισμένη χιονοδρομική πίστα στο πλαίσιο εξυπηρέτησης αυτού του κέντρου και όχι αυστηρά «Χιονοδρομικό Κέντρο» όπως συλλήβδην παρουσιάζεται.
Σκοπός της πρότασης αυτής ήταν κατά τη διάρκεια της θερινής περιόδου η συγκεκριμένη περιοχή του Κισσάβου να μπορούσε να αποτελέσει εν δυνάμει τόπο, κυρίως προετοιμασίας των αθλητικών ομάδων και δευτερευόντως - εάν και εφόσον υπήρχε χιονοκάλυψη - δυνητικά να χρησιμοποιηθεί και η χιονοδρομική πίστα για τον ίδιο σκοπό. Εξάλλου αυτή η ελάχιστη συγκριτικά έκταση θα διέπονταν από αυστηρά περιορισμένους όρους δόμησης που θα συνοδεύονταν από τις ανάλογες δράσεις και τα διαθέσιμα εργαλεία των μηχανισμών πρόληψης βλαβών και προστασίας του περιβάλλοντος. Προς τούτο, υπήρξε και σχετική αλληλογραφία με την επιβλέπουσα Υπηρεσία της Αποκεντρωμένης Περιφέρειας Θ.& Σ.Ε. (όλα τα έγγραφα είναι ευχαρίστως στη διάθεση της Εφημερίδας) και η άποψη αυτή επικράτησε στη συζήτηση που έγινε στο τότε ΣΧΟΠ (σήμερα ΣΥΠΟΘΑ) . Αυτά ως προς το ουσιαστικό μέρος της υπόθεσης.
Ως προς την νομιμότητα τώρα:
Ένας από τους λόγους που πρόβαλαν στην εισήγησή τους προς την Περιφέρεια οι μελετητές ήταν ότι το ισχύον τότε Ειδικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό (ΚΥΑ 24208/2009, ΦΕΚ Β΄ 1138) βρισκόταν υπό απόσυρση καθώς είχε τεθεί υπό αμφισβήτηση τόσο από τον τεχνικό κόσμο όσο και σε πολιτικό γενικώς επίπεδο και επομένως η άποψη των μελετητών κρίθηκε ότι έπρεπε να περιληφθεί στο νέο υπό επανασύνταξη Πλαίσιο. Πράγματι, το Ειδικό αυτό Πλαίσιο Τουρισμού καταργήθηκε και σε αντικατάστασή του συντάχθηκε νέο ( ΚΥΑ 67659/2013, ΦΕΚ Β΄ 3155) το οποίο και αυτό καταργήθηκε με την 3632/2015 απόφαση του ΣτΕ. Μέχρι σήμερα δεν έχει συνταχθεί νέο και επομένως όλα αυτά που επικαλείται ο/η επιστολογράφος των τριών Συλλόγων είναι προς δημιουργία εντυπώσεων. Όπως προς δημιουργία εντυπώσεων είναι και η προσφυγή στον αγενή και λαϊκίστικο τρόπο («αγαπημένο μας βουνό», «φάγαμε γροθιά», «τα γόνατά μας λύγισαν», «με υπό αμοιβή μελέτη») στον οποίο καταφεύγει ο/η επιστολογράφος, ο/η οποίος/α ου μην αλλά δεν είχε τη στοιχειώδη απαιτούμενη ευγένεια να υπογράψει την επιστολή και όχι να αναφέρει απλώς τις επωνυμίες Συλλόγων.
Σε κάθε περίπτωση, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εκπόνησης της Μελέτης και επί τέσσερα χρόνια (2008-2011) έγιναν πλείστες όσες δημόσιες μαζικές κοινωνικές διαβουλεύσεις στις οποίες συμμετείχαν φορείς, οργανώσεις και δημότες όπου αναλύθηκαν διεξοδικά οι προτάσεις και κατά τις οποίες δεν έγινε αντιληπτή η παρουσία διαμαρτυρόμενων πολιτών ή Συλλόγων. Άλλες τόσες συνεδριάσεις έγιναν στο τότε Δημοτικό Συμβούλιο με θέμα τις προτάσεις και τις εγκρίσεις (με ευρεία πλειοψηφία) του ΓΠΣ όπου και εκεί πάλι δεν ακουστήκαν αναθέματα. Αλήθεια πόσα χρόνια θα έπρεπε να περάσουν έτσι ώστε να προκύψουν οι αυτόκλητοι προστάτες του βουνού και οι τιμητές της νομιμότητας;
Οι μελετητές τόσο για λόγους συμβατικούς όσο και λόγους πεποίθησης όφειλαν να προτείνουν χρήσεις που θα έδιναν προοπτική ανάδειξης του πλούτου της περιοχής και που θα ήταν συμβατές με την προστασία του περιβάλλοντος. Και αυτό έκαναν. Η λογική ότι στην προστατευόμενη περιοχή «δεν αγγίζω, δεν πειράζω το παραμικρό», αποτελεί άγνοια απόληξη της οποίας είναι η ιδεοληψία που οδηγεί στην εργολαβική ανάληψη της ρομφαίας η οποία εξαπολύεται επί δικαίων και αδίκων.
Σε ό,τι αφορά στη μελέτη για τον Κίσσαβο και στο βαθμό που με αφορά προσωπικά, δεν θα επανέλθω έστω και εάν προκληθώ καθώς κατά την άποψή μου το θέμα λαμβάνει χαρακτήρα βεντέτας, δεν προσφέρεται για κατανάλωση και ζημιώνει τον τόπο.
Παρ' όλα αυτά, η πενταετία έχει παρέλθει και το ΓΠΣ έχει δυνατότητα αναθεώρησης: ας γίνει μία ακόμη δημόσια συζήτηση και εάν θεωρεί η κοινωνία στο σύνολό της, ήτοι οι Δημόσιες Υπηρεσίες, οι Υπηρεσίες της Αυτοδιοίκησης, οι Φορείς και οι δημότες ότι ο Κίσσαβος θα πρέπει να παραμείνει αμετάβλητος, ιδού πεδίον δόξης λαμπρό.
* Του Απόστολου Κατσαρού
μέλους της ομάδας εκπόνησης της Μελέτης του Γ.Π.Σ. του τέως Δήμου Νέσσωνος
