Δύσκολες στιγμές για το μοναστήρι

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΟΝΗ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΣΤΟΝ ΑΛΙΑΚΜΟΝΑ

Από το facebook και τα MME είδαμε τι συνέβη στην ιστορική μονή του αγίου Προδρόμου στον Αλιάκμονα το περασμένο Σάββατο 18 Νοεμβρίου στις 2 το πρωί, ένας βράχος 50 τόνων, ολόκληρο τανκ (!) έπεσε πάνω στα κελιά, εγκλωβίζοντας έναν μοναχό που τον κατέβασε από τον πρώτο όροφο στο ισόγειο (!)

και χρειάστηκαν πολύωρες προσπάθειες για να απεγκλωβισθεί από την Πυροσβεστική και τους μοναχούς με ελαφρά τραύματα (!). Ένα θαύμα όπως το πάρει κανείς, αλλά και μπορεί να φανταστεί την ψυχική οδύνη των μοναχών 2 ώρες μετά τα μεσάνυχτα.
Επειδή γνωρίζω καλά το ιστορικό μοναστήρι, οφείλω να πληροφορήσω τους αναγνώστες ότι η μονή Προδρόμου ήταν το κέντρο Σκήτης πάνω από τον Αλιάκμονα, σε ένα μοναδικό τοπίο, όπου αξίζει κανείς και μόνο γι’ αυτό να την επισκεφθεί, συνδυάζοντάς, ένα ταξίδι στη Βεργίνα.
Εδώ μόνασε πέντε χρόνια ο Γρηγόριος Παλαμάς (1326-1331), μητροπολίτης Θεσσαλονίκης στα μέσα του 14ου αιώνα, ζώντας σε παρακείμενο σπήλαιο! Αλλά και άλλες μορφές της Ορθοδοξίας πέρασαν από το μοναστήρι, όπως ο σχεδόν δικός μας άγιος Διονύσιος του Ολύμπου, ο άγιος Νικάνορας στη Ζάβορδα Γρεβενών, πάνω από την κοίτη του Αλιάκμονα. Στην περίοδο της Τουρκοκρατίας η μονή Προδρόμου υπήρξε πνευματικό καταφύγιο στην περιοχή της ιστορικής Μητρόπολη της Βέροιας, την πόλη που διατηρεί όσο καμία στην Ελλάδα το Βυζάντιο, με τους δεκάδες ναούς.
Η μονή Προδρόμου σήμερα ανήκει στο Πατριαρχείο, αλλά τη διοικεί ο ηγούμενος Πορφύριος Μπατσαράς, εκλεκτός φίλος από τη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ (Αρχαιολογικό τμήμα). Aπό πολύ νέος διάλεξε τον δρόμο του μοναχισμού στη Μονή Σιμωνόπετρας του Αγίου Όρους, είναι συγγραφέας ιστορικών και θεολογικών μελετών όπως και υμνωδός (δηλαδή συντάκτης ακολουθιών αγίων), αλλά με αίτημα του νυν μητροπολίτη Παντελεήμονος ανέλαβε τη διοίκηση της μονής, η οποία λίγο αργότερα θα γινόταν πατριαρχική.
Έκτοτε οργανώθηκε μία μικρή σχετικώς αδελφότητα, αλλά ποιοτική σε μορφωτικό και πνευματικό επίπεδο. Ένα μάλιστα μέλος είναι από τα παιδιά του Μακροχωρίου που γλίτωσαν από το ασύλληπτο ατύχημα στα Τέμπη.
Επίσης εδώ εγκαταβιώνει ο Λαρισαίος π. Αιμιλιανός, ο οποίος εξασκεί και καθήκοντα γιατρού στη Βέροια. Γενικά η μονή έχει πολλούς φίλους στη Λάρισα, ακόμη και αρκετούς που έχουν πνευματικό οδηγό τον π. Πορφύριο. Μας ενδιαφέρει λοιπόν ως Λαρισαίους. Προσωπικά τη νιώθω όπως πολλοί συμπολίτες ως δικό μας μοναστήρι.
Η μονή σήμερα, πρέπει δε να πω ότι είναι πολύ φτωχή στα οικονομικά της, έχει πλέον βαρύτατες οικονομικές δυσκολίες. Θα πρέπει πρώτα να εξασφαλίσει τον οβολό των πιστών. Αλλά τώρα θα χρειαστεί ένα ακόμη πιο υπεύθυνο κράτος να βοηθήσει να σταθεί αυτός ο ευλογημένος και ιστορικός τόπος, ώστε να ανακαινισθεί ως σύγχρονο μοναστήρι και ασφαλές, εφόσον βρίσκεται σε επικλινές έδαφος, και δέχεται όμβρια και υπόγεια ύδατα, κοκ.
Δεν είδα το μέγεθος των ζημιών, αλλά χρειάζεται να γίνει μια και καλή ένα δυνατό έργο, το οποίο θα ανεβάσει το επίπεδο της τεχνογνωσίας αναστήλωσης στην Ελλάδα, αρχίζοντας από τη στερέωση του εδάφους. Κάτι ανάλογο έγινε επί νομάρχη Λουκά Κατσαρού στη δική μας μονή Στομίου. Θα είναι μία γερή πρόκληση για το τωρινό Υπουργείο Πολιτισμού.
Σταύρος Γουλούλης
βυζαντινολόγος