Από τη Μαρίνα
Αποστολοπούλου
…Κι έτσι φθάσαμε για μία ακόμη φορά στο ερώτημα: « το νόμιμο είναι και ηθικό;».
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι πρόκειται περί σαιξπηρικού διλήμματος.
Στο οποίο, όπως έχει δείξει τουλάχιστον η πορεία των πραγμάτων εν Ελλάδι, σαφής απάντηση δεν υπάρχει, γιατί είναι θέμα… ερμηνείας.
Η οποία «ερμηνεία» είναι βεβαίως διασταλτική ανάλογα με την οπτική γωνία που βλέπει κανείς τα πράγματα και κυρίως ανάλογα με τα συμφέροντα που θέλει να εξυπηρετήσει.
Όταν πριν από χρόνια ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, «στριμωγμένος» σε συνέντευξη Τύπου στην Έκθεση Θεσσαλονίκης, δήλωσε ότι «το νόμιμο είναι και ηθικό» προκλήθηκε θύελλα αντιδράσεων από κόμματα της τότε αντιπολίτευσης, ανάμεσα στα οποία ήταν βεβαίως και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Και να που η ιστορία επαναλαμβάνεται αυτή τη φορά επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ (και ολίγον ΑΝΕΛ).
Τώρα ως κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε λίγο, ούτε πολύ, διατείνεται «ναι, το νόμιμο είναι και ηθικό» γιατί βεβαίως αλλιώς βλέπει κανείς τα πράγματα όταν είναι κυβέρνηση και αλλιώς όταν είναι αντιπολίτευση.
Ο υπουργός Κατρούγκαλος την πρώτη μέρα που ανέλαβε τα καθήκοντά του, το πρώτο πράγμα που είπε ήταν ότι θα επαναπροσληφθούν όλοι οι απολυμένοι του Δημοσίου. Βεβαίως την πρώτη μέρα που ανέλαβαν όλοι οι υπουργοί της παρούσας Κυβέρνησης, ανάλογες δηλώσεις έκαναν, διατηρώντας ακόμη την… επαναστατική ορμή της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ότι καταργούνται οι ιδιωτικοποιήσεις, ότι παίρνουμε πίσω τον ΟΛΠ και ότι βεβαίως επαναπροσλαμβάνονται οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, που ήταν και η πρώτη δήλωση του υπουργού Οικονομικών. Και ένα σωρό άλλα ακόμη που είχαν να κάνουν με τις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να έχουν ακόμη τότε καταλάβει, ότι μιλάνε χωρίς τον… ξενοδόχο.
Είπε μάλιστα ο Κατρούγκαλος, ότι δεν πρόκειται να επιβαρυνθεί το Δημόσιο από τις επαναπροσλήψεις, διότι αυτές θα συμπεριληφθούν σε εκείνες που έχουν προγραμματιστεί για το 2015.
…Και ξαφνικά, τι μαθαίνουμε;
Εννοώ τι μαθαίνουμε ευρύτερα, διότι προφανώς τόσο στους ενδιαφερόμενους κύκλους όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ, ήταν γνωστό ότι ο νυν υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, ήταν ο συνήγορος πολλών εξ αυτών των υπαλλήλων του Δημοσίου με προμήθεια 12%.
Εν συνεχεία, βεβαίως ανέκυψε ολόκληρο θέμα, το οποίο πήρε διαστάσεις- και ορθά τις πήρε- σχετικά με την εμπλοκή του νυν υπουργού σε μία υπόθεση στην οποία ήταν εμπλεκόμενος ως δικηγόρος, μέχρι τη μέρα που υπουργοποιήθηκε ουσιαστικά.
Το τι ελέχθη εκατέρωθεν δεν έχει καμία σημασία να επαναληφθεί. Άλλωστε το θέμα μονοπώλησε την επικαιρότητα όλο το τελευταίο διάστημα και βεβαίως «σήκωσαν» ιδιαίτερα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία πέραν του αντικειμενικού προβλήματος που υπάρχει (διότι το θέμα δεν είναι υποκειμενικό όπως μερικοί θέλουν να το παρουσιάζουν), είδαν και μία «χρυσή ευκαιρία» να εκμεταλλευτούν πολιτικά ένα γεγονός που εκθέτει έναν κορυφαίο υπουργό και κατά συνέπεια την Κυβέρνηση, η οποία τον καλύπτει.
Στο τελευταίο επεισόδιο του σίριαλ αποκαλύφθηκε και το εξής:
Ενώ ο Κατρούγκαλος έλεγε ότι εφόσον βρεθεί συμφωνητικό που υπεγράφη μετά την υπουργοποίησή του θα παραιτηθεί, προέκυψε όχι ένα, αλλά 22 ιδιωτικά συμφωνητικά τα οποία ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, κατέθεσε στις 30 Ιανουαρίου, υπουργός πλέον, στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών και μάλιστα επαναλαμβάνεται και η γνωστή του δικηγορική αμοιβή τού 12% επί του ποσού που θα επιδικαστεί.
Βεβαίως, απάντησε εκ νέου ο Κατρούγκαλος αντικρούοντας και αυτή την «αποκάλυψη» και επιμένοντας στις απόψεις του και βεβαίως στον υπουργικό του θώκο.
Με τα συμφωνητικά οι εργαζόμενοι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα έδιναν εντολή στη δικηγορική εταιρία του κ. Κατρούγκαλου να διεκδικήσει από το Ελληνικό Δημόσιο διαφορές αποδοχών τους «από τη μείωση των κάθε είδους αποδοχών του, λόγω εφαρμογής των διατάξεων που θέσπισαν ο νόμος 4024/2011 και η σχετική μεταγενέστερη νομοθεσία».
Δηλαδή, όπως επισημαίνουν δικηγόροι, ο κ. Κατρούγκαλος ως αναπληρωτής υπουργός αναλαμβάνει υποθέσεις, για να στραφεί κατά του Ελληνικού Δημοσίου!
Έτσι όπως εξελίσσεται το πράγμα δηλαδή, δεν ξέρουμε αν είναι καν νόμιμο.
Αλλά και αν ακόμη είναι όντως νόμιμο, σαφώς- σαφέστερα δεν γίνεται- υπάρχει ένα ηθικό ζήτημα, για να μην πούμε ένας… διχασμός προσωπικότητας του ιδίου του υπουργού. Ο οποίος μία μέρα πριν ορκιστεί (έστω) υπερασπιζόταν τα συμφέροντα και αμειβόταν γι’ αυτό, των ανθρώπων που μόλις ανέλαβε υπουργός, ανακοίνωσε ότι θα επαναπροσλάβει! Δεν υπάρχει εδώ θέμα ηθικής τάξεως; Δεν υπάρχει, πώς να το πει κανείς(;) αλληλοεπικάλυψη ή ίσως, επέκταση, συμφερόντων; Διότι τα «συμφέροντα» δεν είναι μόνον «οικονομικά» υπήρξε και μία «πολιτική πελατεία» η οποία εφόσον τα συμφέροντά της υπερασπιζόταν ο νομικός κ. Κατρούγκαλος, πιθανώς και προφανώς τον στήριξε και πολιτικά προκειμένου να εκλέγει ευρωβουλευτής. Και, η οποία, επίσης, μόλις τον είδε να υπουργοποιείται-και μάλιστα στο πολύ συγκεκριμένο υπουργείο- άκουσε πριν προλάβει να ελπίσει καν (γιατί ήταν το πρώτο πράγμα που είπε), το αίτημά της να ικανοποιείται, από τον μέχρι χθες συνήγορό της. Ο οποίος μέχρι χθες συνήγορος και νυν υπουργός, κατέθεσε ιδιωτικά συμφωνητικά με τα οποία ζητούσε ως συνήγορος χρήματα από το Ελληνικό Δημόσιο, του οποίου προΐσταται η ελληνική κυβέρνηση, της οποίας είναι μέλος!
Και το ερώτημα είναι απλό:
…Καλά, ο Αλ. Τσίπρας, ήθελε να αξιοποιήσει τον κ. Κατρούγκαλο στην Κυβέρνηση. Ηταν ανάγκη να τον βάλει στο συγκεκριμένο υπουργείο; Ας τον έβαζε σε κάποιο άλλο, το οποίο δεν βρισκόταν σε ευρεία συνάρτηση με τη δικηγορική του δραστηριότητα. Γιατί τον έβαλε στο συγκεκριμένο υπουργείο; Και αν δεν ήξερε, δεν ρώταγε; Γιατί βεβαίως, τα πράγματα αυτά ποτέ δεν μένουν κρυφά. Ηταν σίγουρο ότι κάποια στιγμή το θέμα θα έβγαινε στην επιφάνεια. Είτε με τη «νόμιμη», είτε με την «ηθική» πλευρά του, είτε και με τις δυο μαζί.
