Του Μ.Ε.Λαγκουβάρδου
Εδώ οι άνθρωποι συζητούν!
Ντιπερόν
Να μην ρίχνετε τους μαργαρίτες σας στους χοίρους. Θα τους τσαλαπατήσουν και θα σας κατασπαράξουν. Την εποχή αυτή μας πολεμούν από παντού ως λαό και ως πρόσωπα. Πρέπει να είμαστε συνδεδεμένοι με τις ρίζες μας, την Ορθοδοξία και την Ελληνική Γλώσσα. Αυτές τροφοδοτούν και δυναμώνουν το πνεύμα μας. Κάποιος ορθόδοξος μοναχός πότιζε ένα ξεραμένο δέντρο. Γιατί το ποτίζεις αφού δεν θα ανθίσει ποτέ; τον ρώτησαν .Το πολυτιμότερο για μένα δεν είναι η άνθιση του δέντρου, είπε. Το πιο σημαντικό είναι ο πνευματικός δεσμός μου και η επαφή μου με τον κόσμο γύρω μου Είναι η επικοινωνία και η σύμπνοια μεταξύ μας. Έτσι θα γνωρίζουν ότι είστε μαθητές μου, με το να αγαπάτε ο ένας τον άλλον, είπε ο Χριστός.
Πολλοί δεν μιλούν στους γύρω τους, αν δεν έχουν να κερδίσουν κάτι από αυτό. Σκέφτονται, τι έχουν να κερδίσουν αν σου μιλήσουν. Αν δεν περιμένουν κάποιο όφελος αποφεύγουν ακόμα και την "καλημέρα" και κάνουν πως δεν σε βλέπουν. Κι όμως αξίζει περισσότερο η διάθεση να μιλάμε, χωρίς ιδιοτέλεια από ό,τι αξίζουν οι πληροφορίες που μεταφέρουμε ο ένας στον άλλον. Όπου ,λοιπόν, συναντώ την καλή διάθεση για κουβέντα, τη χαίρομαι πραγματικά. Θα μου πείτε εδώ στη Θεσσαλία δεν είναι και τόσο ομιλητικός ο κόσμος, ούτε εκφράζει αυτό που νιώθει. Ο κάμπος δεν έχει τη φτώχεια, την εγκατάλειψη και την ταπείνωση που υπάρχει στα βουνά ούτε αγαπούν με τόση λαχτάρα το ωραίο. Ο λόγος είναι ότι η ευκολία του κάμπου αμβλύνει την αίσθηση του ωραίου.
Οι Έλληνες κατανοούμε την αξία του λόγου και πονάμε, όταν αυτός διαστρεβλώνεται και αχρηστεύεται. Να μην δεχόμαστε άκριτα και αβασάνιστα τις καταστάσεις που μας καταστρέφουν ως λαό και ως πρόσωπα: Να μην αφήνουμε να διαστρεβλώνουν τη γλώσσα, να αχρηστεύουν τις αξίες της ζωής και να μας αποθαρρύνουν με τη σύγχυση και με την ανοησία Ο Μάο τσε Τουνγκ στην Κίνα επέβαλε σε όλους του φοιτητές να δουλεύουν στα χωράφια. Θα μπορούσε να εξυψώσει τη δουλειά στα χωράφια, αντί να την επιβάλει με τη βία. Είναι καλύτερα να ελκύεις παρά να εξαναγκάζεις. Την εποχή της ακμής του κινηματογράφου στην Αμερική, για να ενισχύσουν την κτηνοτροφία τους την εξύψωσαν ως επάγγελμα με τις ταινίες γουέστερν κι ύστερα οι νέοι έτρεχαν να γίνουν σαν τους καουμπόυδες των ταινιών. Έτσι χωρίς βία κατηύθυναν τους νέους τους στην κτηνοτροφία. Τί προβάλλεται από τα ΜΜΕ στις μέρες μας, εκτός απ΄ την ομοφυλοφιλία; Κανένα Μέσον δεν προβάλλει τη δουλειά στα χωράφια. Πώς θα διώξουμε τους αποικιοκράτες, αν κανένας δεν θέλει να δουλέψει στα χωράφια; Η κυβέρνηση που αγαπάει τον τόπο να βρει άξιους δημιουργούς της Τέχνης, για να προβάλλουν την αξία της χειρωνακτικής εργασίας. Η Ορθοδοξία τιμάει το εργόχειρο και θεωρεί τη χειρωνακτική εργασία πνευματική όπως είναι στην πραγματικότητα. Δεν καταφρονούν τους χειρώνακτες όπως έκαναν στην αρχαία Ελλάδα και στη Ρώμη, που τους θεωρούσαν ¨βάναυσους" και πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Η μεγαλύτερη ίσως τραγωδία της ανθρωπότητας είναι ότι ο κόσμος δεν αγαπάει το διάλογο. Οι Έλληνες θα βάλουν πάλι τους ανθρώπους να κουβεντιάζουν και να είναι μονοιασμένοι αντί να προκαλούν διχόνοιες για να πουλούν τα ολοένα πιο καταστροφικά όπλα που κατασκευάζουν. Ο πρωθυπουργός έβαλε προχθές τους οχτώ Ευρωπαίους ηγέτες, στις Βρυξέλλες, να μιλούν με την Ελλάδα για την Ελλάδα.
Οι Έλληνες είμαστε ένας λαός που τον «τρέφει» ο διάλογος. Γεννηθήκαμε σε μια χώρα στην οποία γεννήθηκε ο διάλογος και η ζωή μας η ίδια είναι θεατρική. Η ορθόδοξη λατρεία μας είναι δραματικός λόγος υψηλής μορφής στον οποίο μετέχουν οι απλοί άνθρωποι του λαού και απομακρύνονται αυτοί που δέχθηκαν την ευρωπαϊκή παιδεία! Έχουμε πολλά γνωρίσματα ως Γένος, αλλά το πιο σημαντικό ίσως είναι το γνώρισμα του διαλόγου.
Ο Χριστός φυλάει αυτό το λαό που η ιστορία του είναι γεμάτη αγώνες για την ελευθερία τη δική του και των άλλων. Τον καιρό της Επανάστασης του Εικοσιένα,τη νύχτα, που ο Κωνσταντίνος Κανάρης πυρπολούσε την τουρκική ναυαρχίδα, έλεγε στον εαυτό του:"Κωνσταντή, απόψε πεθαίνεις". Ο Χριστός που κατευθύνει τη ζωή μας θα αναδείξει και τώρα άντρες και γυναίκες που αγαπούν την πατρίδα πάνω απ΄ τον εαυτό τους.
Όλα μπορούν να συμβούν. Ένα όμως δεν μπορεί. Δεν γίνεται να λείψουν από παντού και για πάντα οι σπουδαίοι και σοφοί άνθρωποι με τη μεγάλη ψυχή που για την αγάπη του Θεού θα στήνουν στέρεα και αιώνια κτίσματα (Ίβο Άντριτς 1892 – 1975 Το Γεφύρι του Δρίνου).
