Κραυγή αγωνίας πολυτέκνων της Λάρισας

Κατά γενική ομολογία, η πατρίδα μας τις τελευταίες δεκαετίες βιώνει μια έντονη πνευματική κρίση, κρίση αξιών και παιδείας.

Ιδίως τα τελευταία επτά χρόνια η κρίση αυτή κινείται σε πρωτοφανή επίπεδα για την παράδοση και την ιστορία του τόπου μας, και ταυτόχρονα έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις και στον οικονομικό τομέα. Θύματα αυτής της καταστάσεως που έχει δημιουργηθεί αποτελούν οι ευπαθέστερες κοινωνικές ομάδες και κυρίως οι πολύτεκνες οικογένειες.
Τα χτυπήματα που δέχονται οι πολύτεκνοι τα τελευταία χρόνια είναι απανωτά: Φορολογικό σύστημα εντελώς άδικο και παράλογο, εφόσον εξισώνει τον άγαμο με τον πολύτεκνο οικογενειάρχη. Η οποιαδήποτε προσαύξηση των εισοδηματικών ορίων, τα οποία αφορούν παροχές του κράτους προς τις οικογένειες με παιδιά, περιορίζεται μέχρι τα τρία παιδιά. Είτε έχεις τρία είτε δεκατρία παιδιά είναι το ίδιο...Χαρακτηριστικό παράδειγμα το επίδομα θέρμανσης.
Θέσπιση χαμηλών εισοδηματικών ορίων, που δεν ανταποκρίνονται στις ιδιαίτερα αυξημένες ανάγκες των πολυτέκνων, για την χορήγηση πολυτεκνικών επιδομάτων. Τα εισοδηματικά αυτά όρια πρέπει να αυξηθούν κατά πολύ, ώστε να λαμβάνουν τα επιδόματα σχεδόν όλες οι πολύτεκνες οικογένειες, μόνο και μόνο ως επιστροφή του υψηλού ΦΠΑ που αποδίδουν στο κράτος.
Κατάργηση της τιμητικής ισόβιας σύνταξης στην πολύτεκνη μάνα. Κατάργηση της κατ’ εξαίρεσην προσλήψεως πολυτέκνων εκπαιδευτικών, η οποία – ως δημογραφικό κίνητρο για την απόκτηση 4ου παιδιού - είχε αποφέρει 4.000 περίπου επιπλέον γεννήσεις σε διάστημα τεσσάρων ετών.
Επιβολή φόρου πολυτελείας στα πολυτεκνικά αυτοκίνητα, ωσάν να αγοράζουν οι πολύτεκνοι τέτοια οχήματα για επίδειξη και όχι για τις ανάγκες μετακίνησης των πολυμελών οικογενειών τους. Κατάργηση χορήγησης τροφίμων.
Κι όλα αυτά τη στιγμή που: Οι πολύτεκνες οικογένειες είναι οι μόνες που αντιστέκονται ηρωικά στην συνεχώς επιδεινούμενη υπογεννητικότητα στη χώρας μας.
Η Πολιτεία, επειδή ακριβώς αναγνωρίζει τη συμβολή των πολυτέκνων οικογενειών στην άμβλυνση του δημογραφικού προβλήματος, με την παρ. 2 του άρθρου 21 του Συντάγματος παρέχει ειδική προστασία στις οικογένειες αυτές, αφού η διάταξη αυτή ορίζει:
 α. «Οι πολύτεκνες οικογένειες έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος» και,
β. Περαιτέρω η παρ. 5 του ίδιου άρθρου του Συντάγματος ορίζει πως: «Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή δημογραφικής πολιτικής, καθώς και η λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων αποτελεί υποχρέωση του Κράτους»
γ. Επίσης το Σ. τ. Ε. και τα Διοικητικά Δικαστήρια της χώρας με σειρά αποφάσεών τους έχουν αποφανθεί πως: «Η εξυπηρέτηση του ατομικού συμφέροντος των πολυτέκνων, αποτελεί εξυπηρέτηση του γενικοτέρου δημοσίου συμφέροντος, προ του οποίου και αυτή η αρχή της ισότητας των Ελλήνων απέναντι στον νόμο υποχωρεί, λόγω του δημογραφικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα μας».
Η κραυγή αγωνίας που εκπέμπουμε δεν αφορά μόνο στα παραπάνω. Ως πολύτεκνοι της Λαρίσης διαμαρτυρόμαστε εντονότατα, επειδή διαπιστώνουμε ότι τα τελευταία χρόνια πλήττεται ο θεσμός της οικογένειας, με νομοθετήματα όπως τα σύμφωνα συμβίωσης ετεροφύλων και ομοφύλων, το – κυριολεκτικά – υπεραυτόματο διαζύγιο και η νομιμοποίηση των εκτρώσεων, αυτό το διαρκές έγκλημα σε βάρος ανυπεράσπιστων αγέννητων παιδιών (τουλάχιστον 300.000 εκτρώσεις κατ’ έτος).
Για τα νομοθετήματα αυτά φέρει μεγάλη ευθύνη το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων. Η Ελλάδα μας έχει ανάγκη από ανθρώπους που θα τραβήξουν μπροστά με γνώμονα την πίστη της πλειοψηφίας των Ελλήνων, την Ορθοδοξία, με ήθος που πηγάζει από τις παραδόσεις του Έθνους μας, με πνεύμα θυσίας και ανιδιοτέλειας, με διάθεση και βούληση να στηρίξουν έμπρακτα την πολύτεκνη οικογένεια και να τιμήσουν, όχι με λόγια, αλλά με έργα την πολύτεκνη μάνα.
Του κ. Κωνσταντίνος Ιωάν. Παπανικολάου
γενικού γραμματέα Συλλόγου Πολυτέκνων Λαρίσης και Περιχώρων