Νιώθω να ιδρώνω, νιώθω τα βλέμματα των άλλων παιδιών κολλημένα επάνω μου. Κάποια απ’ αυτά διασκεδάζουν με την αγωνία μου. Τα γράμματα πετάνε εδώ και εκεί καθώς τα διαβάζω και δεν μπορώ να τα συγκρατήσω, κάνω μια ακόμη μεγάλη παύση. Προσπαθώ να συγκεντρωθώ περισσότερο να μην κάνω λάθη να μην γελούν τα παιδιά, δεν τα καταφέρνω, συνεχώς με διορθώνουνε. Το φως του πρωινού ήλιου που μπαίνει από τα παράθυρα της σχολικής αίθουσας, μου δίνει κάποια ελπίδα. Μισοκλείνω τα μάτια μου για λίγο και βάζω τα δυνατά μου, μερικές λέξεις τις διαβάζω σωστά, αλλά η επιτυχία μου είναι πρόσκαιρη, οι επόμενες είναι και πάλι λάθος, δεν βγάζουν νόημα. Είμαι εξαντλημένος, σταματώ, ο δάσκαλος μου γνέφει να συνεχίσω, κοιτώ το βιβλίο και τα γράμματα χάνουν την ομοιομορφία τους, χάνουν τη σειρά τους, ο ρυθμός της ανάγνωσής μου γίνετε εκνευριστικά αργός. Όλοι έχουν συνεχώς την προσοχή τους στραμμένη πάνω μου. Το γέλιο τους γίνετε πιο έντονο σε κάθε αναγραμματισμένη λέξη που προφέρω. Τα ενισχυμένα γέλια των συμμαθητών μου με αποθαρρύνουν, κάνουν τα γραφόμενα ακόμη δυσκολότερα. Δεν καταλαβαίνω το κείμενο, συγκρατώ μόνο έναν άσπρο ανεμόμυλο. Προσπαθώ, προσπαθώ, όλα όμως τα γράμματα αιωρούνται, χοροπηδούν μπροστά στα μάτια μου, η φωνή μου χαμηλώνει ανεπαίσθητα. Συνεχίζει το διάβασμα άλλο παιδί και το διάβασμά του είναι χειμαρρώδες.
Δυσλεξία, έτσι ανέφερε ένας κύριος που επισκεφτήκαμε με τη μαμά. Οι ικανότητες του παιδιού σας είναι κάπως διαφορετικές, αλλά δεν υπολείπεται σε τίποτα σε σχέση με τα άλλα παιδιά της ηλικίας του, είναι εξίσου το ίδιο έξυπνος και απ’ ότι βλέπω, ίσως και περισσότερο. Απλά οι ικανότητές του, θα ξεδιπλωθούν κάπως αργότερα. Οι μαθησιακές του όμως δυσκολίες θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Πρέπει να ξέρετε επίσης, ότι δεν παρουσιάζονται όλα τα συμπτώματα της δυσλεξίας με την ίδια μορφή σε όλα τα παιδιά.
Ο μπαμπάς που μαθαίνει τα νέα έχει άλλη γνώμη. Είναι τεμπέλης ο γιός μας λέει, αυτό είναι όλο, είναι τεμπέλης και απλά δεν θέλει να διαβάσει τα μαθήματά του. Το μυαλό του ταξιδεύει συνεχώς και είναι φαντασιόπληκτος. Αλλά θα δεις, θα τον στρώσω εγώ! Θα τον στρώσω!
Δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει πως έτσι δεν θα μπορέσει ποτέ να με βοηθήσει, παρά μόνο να με γεμίσει αγανάκτηση. Πολλές φορές νιώθω οργή όταν τον ακούω, μια οργή που φουντώνει συνεχώς μέσα μου γιατί προσπαθώ πολύ, προσπαθώ με όλες μου τις δυνάμεις αλλά δεν τα καταφέρνω. Η επιμονή μου δεν φέρνει τα ανάλογα αποτελέσματα.
Αλλά ό,τι κι αν κάνουν δεν απογοητεύομαι από τον εαυτό μου, δεν το βάζω κάτω και ξέρω πως κάποτε θα μπορώ και εγώ να γράψω και ναι διαβάσω σαν τα άλλα παιδιά.
Ίσως μια μέρα μάλιστα να τα καταφέρω και να γράψω καλύτερα απ’ όλους τους.
* Ο Γαϊτανιδης Ευστάθιος είναι τακτικό μέλος της ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος
