Η διατροφή των παιδιών και το καθημερινό μαγείρεμα, αποτελούν ένα δύσκολο και ταυτόχρονα βασικό κομμάτι της μητρότητας. Ιδιαίτερα δε, αν απέναντί σου έχεις ένα παιδί που δεν τρώει, που βλέπει τα λαχανικά στο πιάτο και το βάζει στα πόδια ή ακόμη ένα παιδί που αντιμετωπίζει τροφικές ευαισθησίες και ως εκ τούτου επιβάλλεται να ακολουθεί συγκεκριμένο διαιτολόγιο. Αυτές ακριβώς τις προκλήσεις κλήθηκε να αντιμετωπίσει και η συγγραφέας των βιβλίων «Μαμά, δεν τρώω πράσινα» και «Όχι πια γλουτένη, μαμά», Θέμις Καρδιόλακα, ανακαλύπτοντας δεκάδες ευφάνταστες και παιχνιδιάρικες συνταγές για παιδιά αλλά και (ταλαιπωρημένες) μαμάδες, που αγαπούν να μαγειρεύουν και κάνουν τα πάντα, προκειμένου να εισαγάγουν υγιεινές διατροφικές συνήθειες στην καθημερινότητα της οικογένειας.
Συνέντευξη: Χαρίκλεια Βλαχάκη
* Κυρία Καρδιόλακα, είστε το παιδί μιας μαμάς που μαγείρευε; Και αν ναι, κατά πόσο αυτό σας επηρέασε ώστε να κάνετε το ίδιο για τα παιδιά σας;
- Ναι. Είμαι το παιδί μιας μαμάς που μαγείρευε. Είμαι το παιδί που επέστρεφε στο σπίτι του από το σχολείο και το πρώτο πράγμα που ρωτούσε, πριν καν πει «γεια» ήταν: «Τι φαγητό έχουμε;». Και μετά καθόταν και έτρωγε ζεστό φρεσκομαγειρεμένο φαγητό στο τραπέζι και μιλούσε για το τι έγινε στο σχολείο, για το αν πέρασε καλά, για άλλα πράγματα που μπορεί να το απασχολούσαν και τα οποία λυνόντουσαν εκεί: στο τραπέζι, με το φαγητό. Ξέρετε, η ύπαρξη φρεσκομαγειρεμένου φαγητού στο τραπέζι, δεν έχει να κάνει μόνο με την υγιεινή διατροφή των παιδιών. Έχει να κάνει και με την επικοινωνία της οικογένειας. Με τη συζήτηση. Με τις χαρές. Με τα παράπονα. Με τις ανησυχίες. Με το δέσιμο της οικογένειας γύρω από αυτό το τραπέζι. Οπότε, ναι, το γεγονός ότι όλα αυτά τα έζησα σαν παιδί, φυσικά και με επηρέασαν στο να τα ζω κι εγώ αυτή τη στιγμή με τα δικά μου παιδιά.
* Ποια ανάγκη σας οδήγησε να γράψετε για τη σημασία της υγιεινής διατροφής και τους τρόπους που μπορούμε να τη διδάξουμε στα παιδιά μας;
- Για να είμαι ειλικρινής, με οδήγησαν οι άλλες μαμάδες και ο γιος μου. Όταν η κόρη μου ξεκίνησε το σχολείο και αρχίσαμε να κάνουμε παρέα με παιδάκια και μαμάδες, η μόνιμη απορία των μαμάδων ήταν πώς η κόρη μου τρώει τόσα λαχανικά και φρούτα, σε αντίθεση με την πλειοψηφία των παιδιών. Μέχρι τότε δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι όντως υπήρχε αυτό το πρόβλημα (το ότι δηλαδή ένα πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό των παιδιών δεν τρώει λαχανικά). Μιλώντας όμως ολοένα και με περισσότερες μαμάδες, είδα ότι το ποσοστό των παιδιών που δεν τρώνε “πράσινα” είναι πάρα πολύ μεγάλο. Αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο γιος μου δεν τα έτρωγε πάρα πολύ, με έκαναν να ξεκινήσω τη συγγραφή του πρώτου μου βιβλίου «Μαμά, δεν τρώω πράσινα», το οποίο ουσιαστικά δείχνει στις μαμάδες τρόπους για να καταφέρουν να εντάξουν στη ζωή των παιδιών τους τα λαχανικά.
* Στην εφημερίδα κάνουμε συχνά ξεναγήσεις σε σχολεία. Παρατηρώ λοιπόν ότι το 90% των παιδιών, όλων των ηλικιών, από το νηπιαγωγείο έως το λύκειο, κουβαλούν μαζί τους ως κολατσιό, διάφορα τυποποιημένα σακουλάκια. Πιστεύετε ότι η νέα γενιά είναι εκπαιδευμένη σε θέματα διατροφής;
- Τα παιδιά εκπαιδεύονται κατά βάση στο σπίτι και στο σχολείο. Αυτό που βλέπουν λοιπόν στο σπίτι τους και αυτό που βλέπουν στους συμμαθητές τους, αυτό θα κάνουν. Αν στο σπίτι του το παιδί δεν έχει δίπλα σε κάθε γεύμα τη σαλάτα του, αν καθημερινά δεν τρώει τα φρούτα του ή τους χυμούς που πρέπει, αν ανοίγει την τροφοθήκη της κουζίνας και οι εναλλακτικές που έχει για το απογευματινό του κολατσιό είναι γαριδάκια και σοκοφρέτες, πώς να μπορέσει να ακολουθήσει το ίδιο μία σωστή διατροφή; Αν επιπλέον πηγαίνει στο σχολείο και βλέπει τους συμμαθητές του να τρώνε για δεκατιανό τσιπς και σοκολάτες, είναι δυνατόν αυτό το παιδί να ζητήσει ποτέ να φάει γιαούρτι με μέλι; Η διατροφή είναι θέμα συνήθειας. Αυτό το λέω συνέχεια. Αυτό που θα συνηθίσουμε να τρώμε, αυτό μας αρέσει και αυτό προτιμάμε. Και εδώ, την ευθύνη την φέρει αποκλειστικά και μόνο η μαμά (ή αυτός που μαγειρεύει στο σπίτι).Θα δώσω ένα παράδειγμα: η κόρη μου λατρεύει τα λαχανικά. Για μεσημεριανό στο σχολείο μου ζητάει να της δίνω φρέσκιες πιπεριές, πατζάρια, χόρτα και άλλα τέτοια. Σας πληροφορώ ότι επιστρέφει πίσω και μου λέει κάθε μέρα ποιο παιδάκι «τάισε» από το φαγητό της. Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι υπάρχουν παιδιά που θέλουν να φάνε κάτι υγιεινό, αλλά δεν τους προσφέρεται από το σπίτι τους, μόνο και μόνο γιατί αυτό το «τυποποιημένο», όπως είπατε, είναι μία πολύ πιο εύκολή λύση.
* Τι προτείνετε μέσα από τα βιβλία σας;
- Αυτό που προτείνω στις μαμάδες μέσα από τα βιβλία μου και από το site μου www.mamaknows.gr, είναι να ασχοληθούν λίγο περισσότερο (και λέγοντας «περισσότερο» δεν εννοώ να αφιερώσουν περισσότερο χρόνο, τον οποίο μπορεί να μην έχουν) με τη διατροφή των παιδιών τους. Να προσπαθήσουν να εντάξουν στο καθημερινό τους πρόγραμμα τροφές που είναι απαραίτητες για τη σωστή σωματική, αλλά και διανοητική τους ανάπτυξη. Γιατί, όπως είπα, η διατροφή είναι θέμα συνήθειας. Και λέγοντας αυτά, δεν εννοώ φυσικά ότι στα παιδιά μας δεν θα δώσουμε ποτέ γλυκά ή «κεράσματα», τα οποία μπορεί να ζητήσουν. Αυτό είναι κάτι το οποίο δε μπορεί να συμβεί. Θα φάει και το παγωτό του το παιδί, θα του δώσουμε και τη σοκολάτα. Όμως, μέτρον άριστον. Αν τηρούμε αυτόν τον απλό κανόνα και αν επιμείνουμε στις τροφές που επιβάλλεται να τρώνε τα παιδιά μας, τότε να είμαστε σίγουρες ότι θα έχουμε θέσει τις σωστές βάσεις για μία διά βίου υγιεινή διατροφή.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Η Θέμις Καρδιόλακα παρουσιάζει το βιβλίο της «Όχι πια γλουτένη, μαμά», αύριο Πέμπτη 12 Μαρτίου, στις 7 μ.μ., στο Public Λάρισας (Κούμα 6). Για το βιβλίο θα μιλήσουν η διαιτολόγος - διατροφολόγος Γεωργία Κατσογριδάκη και το μέλος της διοίκησης της Ελληνικής Εταιρείας για την κοιλιοκάκη κ. Μαρία Ντόκου. Την εκδήλωση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Γιάννης Γιαννακόπουλος.
Η συγγραφέας είναι απόφοιτος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές, στην Επικοινωνία και στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Μέσα από το βιβλίο της «Όχι πια γλουτένη, μαμά» προτείνει γευστικές συνταγές για σπιτικό φαγητό, από συνδυασμούς προϊόντων χωρίς γλουτένη (λαχανικά, φρούτα, κρέατα, ψάρια, ξηροί καρποί, σπόροι), που προέκυψαν μέσα από την αδιάκοπη ενασχόλησή της με τη μαγειρική. Η έκδοση τελεί υπό την αιγίδα της Ελληνικής Εταιρείας για την Κοιλιοκάκη και πραγματοποιήθηκε με τη στήριξή της.
