Γίνεται λοιπόν αντιληπτό από όλους ότι ο πρωτογενής τομέας και ο τρόπος που αυτός διαχειρίζεται το νερό καθορίζουν τη βιωσιμότητα του φυσικού πόρου αλλά και της ίδιας της πρωτογενούς παραγωγής ιδίως σε μια περίοδο που ο πρωτογενής τομέας θεωρείται ακρογωνιαίος λίθος για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Εκτιμήσεις που έχουν δημοσιευτεί κάνουν λόγο για 200 χιλιάδες γεωτρήσεις πανελλαδικά, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι οι πιέσεις στο υδατικό περιβάλλον αυξάνονται. Είναι γνωστό από το 2000 με την Οδηγία πλαίσιο για τα νερά τίθεται πλέον εμφανέστερα ζήτημα ελέγχου των γεωτρήσεων στο πλαίσιο της διαχείρισης των υδατικών πόρων κάθε περιοχής.
Με τις προωθούμενες διατάξεις περί Οργανισμών Εγγείων Βελτιώσεων επιδιώκεται η ρύθμιση θεμάτων σχετικά με την εποπτεία των Οργανισμών (μέχρι πρότινος οι Τοπικοί Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων ανήκαν στους Δήμους – οι Γενικοί Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων στην Περιφέρεια) κι έτσι όλες οι αρμοδιότητες τώρα μεταφέρονται στην αιρετή Περιφέρεια.
Στόχος της συγκεκριμένης τροποποιημένης νομοθεσίας είναι η αξιοποίηση των εγγειοβελτιωτικών έργων με ταυτόχρονη ανάδειξη των γεωργικών περιοχών της επικράτειας , με γνώμονα τον σεβασμό στο περιβάλλον. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι τα όρια δικαιοδοσίας πολλών ΤΟΕΒ εκτείνονται σε παραπάνω τους ενός Δήµους και τα µέλη ενός ΤΟΕΒ µπορεί να είναι δηµότες διαφορετικών Δήµων δημιουργώντας έτσι χωροταξικό πρόβληµα.
Επιπλέον, με την μέχρι τώρα εφαρμογή της συγκεκριμένης δοµής της αυτοδιοίκησης παρατηρούνταν δυσλειτουργίες σχετικές µε την εποπτεία των ΤΟΕΒ από τους Δήµους καθώς οι δοµές και το προσωπικό των Δήµων δεν μπορούσαν να καλύψουν επαρκώς τον διοικητικό, τεχνικό και οικονομικό έλεγχο των ΤΟΕΒ.
Εξαιτίας όλων αυτών των σοβαρών ζητημάτων λοιπόν, αποσαφηνίζεται η εποπτεία και ο έλεγχος των εν λόγω Οργανισµών, εξειδικεύονται οι αρµοδιότητες που ασκούν οι Περιφέρειες για θέµατα εγγειοβελτιωτικών και καθορίζεται η άσκηση των αρµοδιοτήτων αυτών.
Επιπρόσθετα, για να αποφύγουμε γραφειοκρατικά κωλύματα, αναποτελεσματικότητα και λάθη παλιότερων ετών προωθούμε την συγκέντρωση των υπηρεσιών, αποσαφηνίζοντας έτσι ξεκάθαρα ποιος είναι ο ρόλος της τοπικής αυτοδιοίκησης στο κομμάτι των εγγείων βελτιώσεων, αλλά και συγκεντρώνοντας όλο το αντικείμενο των Έργων και Οργανισµών Εγγείων Βελτιώσεων στην Περιφέρεια.
Επιδίωξή μας ήταν και είναι οι ΟΕΒ να αποτελούν Οργανισμούς Κοινής Ωφέλειας ανταποδοτικού χαρακτήρα επιλύοντας έτσι ζητήματα που έχουν προκύψει με την εφορεία και την νομική υπόσταση των οργανισμών.
Όσον αφορά στο θέμα των προσλήψεων επιλύεται το χρόνιο πρόβληµα µε τις προσλήψεις του απαραίτητου προσωπικού των ΟΕΒ και ενισχύεται η βιωσιμότητα των ΟΕΒ καθώς αίρονται οι διαδικασίες που καθιστούσαν αδύνατη την πρόσληψη προσωπικού, δίνοντας την δυνατότητα στους ΟΕΒ να αποκτήσουν το κατάλληλο προσωπικό με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου είτε αορίστου είτε ορισμένου χρόνου για την κάλυψη εποχικών ή έκτακτων αναγκών και να επιτελέσουν το σημαντικό έργο τους.
Κλείνοντας, θα ήθελα να επισημάνω ότι αποτελεί μεγάλη παθογένεια του παρελθόντος, το γεγονός ότι οι παραγωγοί χρωστούν στον ΓΟΕΒ εδώ και χρόνια χωρίς να γίνονται έργα (κυρίως λόγω κλειστών κυκλωμάτων) όπως καθαρισμοί, αγροτικοί δρόμοι κ.ά. εκτοξεύοντας έτσι το κόστος παραγωγής.
Χρειάζεται ένα νέο οργανόγραμμα με κατάργηση των ΓΟΕΒ, ένας ενιαίος φορέας διαχείρισης υδάτινων πόρων. Οι Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων πρέπει να ξαναγίνουν βιώσιμοι, αποτελεσματικοί και βελτιωμένοι ώστε να παρέχουν αξιόπιστα τις υπηρεσίες τους συμβάλλοντας έτσι και αυτοί στην ανασυγκρότηση της χώρας και την οικονομίας. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα επιτευχθεί η αντιμετώπιση των οξυμένων προβλημάτων διαχείρισης του νερού στη Θεσσαλία και ο εκσυγχρονισμός ενός τομέα που πάσχει τις τελευταίες δεκαετίες.
Από το Νίκο Παπαδόπουλο
* Ο Νίκος Παπαδόπουλος είναι βουλευτή Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ
