Κάποια απ’ αυτά με την ταμπέλα της καταστροφικής μανίας και της ακράτητης επιθετικότητας, του μίσους και της κακίας, ενάντια στην έννομη τάξη, στις ήσυχες κοινωνίες των κρατών, στην ειρηνική συνύπαρξή τους, στην ισονομία, στην ευτυχία τους. Κάποια άλλα με τη σφραγίδα της εναγώνιας αναζήτησης για την ποιότητα και τη βελτίωση του πολιτισμού μας, των τεχνών, των επιστημών και το σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
΄Ένα από τα μελανότερα γεγονότα του εικοστού αιώνα που σημάδεψαν και αμαύρωσαν τον καμβά της ιστορίας και είναι καταγεγραμμένο στις πιο σκοτεινές σελίδες της, είναι ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος. Η πιο μελανή σελίδα της ιστορίας της ανθρωπότητας. Πράξη βάρβαρη. Απάνθρωπη. Ανελέητη για τους πολεμοχαρείς και αιμοδιψείς πρωταίτιους και πρωταγωνιστές του τραγικού αυτού δράματος. Θυσία και ολοκαύτωμα για όλους εκείνους που αντιτάχθηκαν από την πρώτη στιγμή απέναντι του πολέμου, για την ελευθερία, την εδαφική ακεραιότητα, την ισονομία, τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη, την επικράτηση της ειρήνης και της συνύπαρξης των λαών μεταξύ τους, για την τιμή και τη σωτηρία της πατρίδας τους. Όσοι έζησαν στο πετσί τους τις θηριωδίες, τους βανδαλισμούς, τις φλόγες, τον όλεθρο και τη φρίκη του πολέμου, μπορούν να εκτιμήσουν καλύτερα από τον καθένας μας, τις συνέπειές του. Γεγονότα που όταν τα αναπολούμε σαλεύει ο νους και η καρδιά μας. Κάθε αναφορά μας στη σύγχρονη παγκόσμια ανατροπή, στο πολεμικό κλίμα, στη βαρβαρότητα, στην απαξίωση της ανθρώπινης ζωής, αποτελεί μια υπόμνηση πως η λαίλαπα του Β’ Παγκοσμίου πολέμου εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να επηρεάζει τη ζωή μας. Πρόσφατο παράδειγμα η βόμβα στο Κορδελιό, στη Θεσσαλονίκη.
Η μικρή μας πατρίδα ζωντανή και φωτισμένη, σφυρηλατημένη μέσα στους καπνούς του πολέμου, υπήρξε ένα από τα πολλά θύματα αυτού. Η ναζιστική Γερμανία, εισέβαλε στη χώρα μας και από το 1941 μέχρι και το φθινόπωρο του1944 έπνιξε στο αίμα κάθε ελληνική αντίσταση. Σκότωσε αμάχους, ξεκλήρισε ολόκληρα χωριά, πυρπόλησε σπίτια, σχολεία, εκκλησίες και γενικά κατέπνιξε κάθε άρνηση του λαού μας να υποταχθεί στα κελεύσματά της. Οι γερμανικές κατοχικές δυνάμεις κρατούσαν όλα αυτά τα χρόνια σε ομηρία τον ελληνικό λαό, υπό την πραγματική διοίκηση τους. Η καταπίεση, κακοποίηση, ο τρόμος, ο εξευτελισμός, η ανέχεια, ήταν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα εκείνης της εποχής. Σ΄αυτές τις μέρες της κατοχής, της αιχμαλωσίας, λιμοκτονούσαν οι άνθρωποι. Πέθαιναν στους δρόμους και τα πεζοδρόμια. Για τους κατακτητές ήταν σκουπίδια.
Όπως τότε, έτσι και σήμερα. Το ίδιο σκηνικό, με μικρές διαφορές. Τότε η φασιστική Γερμανία του Χίτλερ με την επιβολή των όπλων, κατέλαβε τη χώρα και την κράτησε σε ομηρία και κατοχή. Σήμερα η δημοκρατική Γερμανία της Μέρκελ και του Σόϊμπλε, επέβαλε στη χώρα μας μία νέα κατοχή. Την οικονομική κατοχή. Στόχος της η επιβολή σκληρής λιτότητας, μιζέριας, και εξαθλίωσης του λαού μας. Η συμπεριφορά της αυτή διαμόρφωσε την τραγικότητα που όλοι μας σήμερα βιώνουμε και είναι η αιτία του ψυχικού πόνου, της θλίψης, της οδύνης που περνούμε, αλλά και ο τροφοδότης της χλεύης εναντίον της. Όσο η θηλιά θα περισφίγγεται γύρω από το λαιμό μας, τόσο περισσότερο εμείς θα φωνάζουμε, ότι η ξενική Γερμανία είναι ο αυτουργός της αιχμαλωσίας μας και της εξαθλίωσης που σήμερα περνούμε.
Επτά χρόνια τώρα έχουμε συνηθίσει να ακούμε, να βλέπουμε και να βιώνουμε στην κονίστρα της διαμάχης τη Γερμανία και το Δ.Ν.Τ., δια στόματος Σόϊμπλε και Τόμσεν, να μας λένε: «Πάρτε μέτρα» «Κάντε μεταρρυθμίσεις» «Μειώστε μισθούς και συντάξεις, μειώστε το αφορολόγητο εισόδημα» «ψηφίστε μέτρα για τις ομαδικές απολύσεις των εργαζομένων». « Όχι παροχές, επιδόματα, φοροαπαλλαγές» « Ναι στην επιβολή φόρων, Φ.Π.Α, εισφορών» Ολοκληρωτική υποταγή στις απαιτήσεις τους. Παράδοση χωρίς όρους. Απεμπόληση της κρατικής μας ανεξαρτησίας. Άλωση των δημοσίων υπηρεσιών μας. Δέσμευση του εθνικού μας πλούτου για εκατό χρόνια. Είναι αλήθεια, ότι η χώρα δέχεται κάθε λίγο και λιγάκι απανωτά, βάναυσα ραπίσματα ταπεινωτικής και εξουθενωτικής μεταχείρισης. Βιώνει την οδύνη του Γολγοθά . Η οικονομική φωτιά έχει κάψει το κορμί της και έχει δημιουργήσει φοβερά προβλήματα για τη θεραπεία και την ανάκαμψή της. Ο ταλαίπωρος λαός με το φόβο στην καρδιά, αναμένει την ώρα της ανάστασης. Οι ηγέτες μας απογοητευμένοι, προσπαθούν να περισώσουν ότι μπορούν μέσα από τα αποκαΐδια και τα ερείπια της οικονομικής αυτής καταστροφής, για να στηρίξουν και να οικοδομήσουν και πάλι την οικονομική της αυτάρκεια και ευημερία που σωριάστηκαν κάτω από τα χτυπήματα των πιστωτών μας..
Αγνώμονες και σκληρόκαρδοι οι γερμανοί, λησμονούν πως τα τίμια στιβαρά εργατικά χέρια μας, ήταν εκείνα που τη δεκαετία του 50 και μετέπειτα ανόρθωσαν από την τέφρα την οικονομία τους, για να καταστούν αυτοί σαν κράτος γρήγορα δυνατοί και ισχυροί.
Εδώ και ορισμένα χρόνια, σ’ αυτόν τον τόπο ακούγονταν συχνά το σύνθημα «Φονιάδες των λαών, αμερικάνοι». Τώρα πολύ φοβούμαι μήπως ακουσθεί :
«Γερμαναράδες, τυρανοψυχοβγάλτες των Ελλήνων». Δεν το υιοθετώ. Το απεύχομαι. Όμως το φοβούμαι.
Η χώρα μας διέρχεται κρίσιμες στιγμές.. Αιχμάλωτη της ακαμψίας, της σκληρότητας, της αλαζονικής συμπεριφοράς και έπαρσης της Γερμανίας. Όπως τότε στην κατοχή με γενναιότητα αντισταθήκαμε στους Γερμανούς και είπαμε όχι και γράψαμε σελίδες δόξας και ηρωισμού, το ίδιο πρέπει να πράξουμε και τώρα. Για την τιμή και την αξιοπρέπεια της πατρίδας μας. Για να παραμείνουμε ελεύθεροι και όχι αιχμάλωτοι των Γερμανών.
Από τον Αθανάσιο Φώτο
* Ο Αθανάσιος Φώτος είναι επί τιμή δικηγόρος
