Από 1/1/2017, οι εισφορές ασθενείας φτάνουν στο 6,95% επί του εισοδήματος! Οι οφειλές κάτω των 5.000 ευρώ θα πάνε και αυτές στο ΚΕΑΟ (Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Εισφορών)! Το ΚΕΑΟ προβαίνει σε αναγκαστική είσπραξη, μέσω κατασχέσεων λογαριασμών, σπιτιών, επιχειρήσεων και χωραφιών. Ωραία και μνημονιακά.
Αν σε αυτά προστεθούν τα παλιά χαστούκια, π.χ. 20% φόρος εισοδήματος, που θα γίνει 26% του χρόνου, 24% ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια, υψηλότατο κόστος παραγωγής, συμψηφισμός χρεών - επιδοτήσεων, καθώς και τα δυσβάστακτα χρέη στις τράπεζες, τότε μπορούμε να μιλάμε για απόλυτη καταστροφή στον αγροτικό τομέα. Δε θα έχει λόγο ο αγρότης να καλλιεργεί, θα έχει όμως λόγο να μην καλλιεργεί, ώστε να μη χρεώνεται περαιτέρω. Θα σταματήσει ο αγροτικός τομέας να υπάρχει, με τον τρόπο που τον ξέραμε όλοι μας, αγρότες και καταναλωτές.
Γιατί γίνονται όλα αυτά; Αν δεν είναι ο αγροτικός τομέας με τον τρόπο που τον ξέραμε, πως θα είναι;
Η απάντηση λέγεται σχέδιο McKinsey ή Greece 20/20.
Πρόκειται για μια μελέτη που παράγγειλαν στην εταιρεία McKinsey η ΕΤΕ και ο ΣΕΒ, το 2010. Τον Μάιο του 2014, ο τότε υπουργός Οικονομικών της κατοχικής Ελλάδας, Στουρνάρας με τ΄ όνομα, την υπέβαλε στο Eurogroup, σαν σχέδιο της ελληνικής κυβέρνησης. Φυσικά και εγκρίθηκε από τους συμμάχους και εταίρους.
Πάμε να δούμε τι προβλέπει το σχέδιο αυτό.
1. Επειδή η αγροτική ιδιοκτησία της γης είναι πολύ μικρή στην Ελλάδα, στο 1/5 του μέσου όρου της ευρωζώνης, πρέπει να λιγοστέψουν πολύ οι ιδιοκτήτες, ενώ η συνολική καλλιεργήσιμη γη να αυξηθεί. Το πιάνετε; Περισσότερη γη, λιγότεροι ιδιοκτήτες.
2. Θα δημιουργηθούν 4 ή 5 εργοστάσια τέρατα. Mega factories τα αποκαλούν. Δύο από αυτά θα βγάζουν λάδι και τα υπόλοιπα θα κάνουν συσκευασία αγροτικών προϊόντων. Όσα υπάρχουν σήμερα, περισσεύουν. Θα τα φάει το μαύρο σκοτάδι.
3. Για να είμαστε ανταγωνιστικοί, πρέπει όλη η διακίνηση των νωπών και συσκευασμένων προϊόντων να γίνεται από μία εταιρεία. Τη βάφτισαν κιόλας, οι αθεόφοβοι. Θα λέγεται Greek Foods Company.
Φυσικά, η παραγωγή, η μεταποίηση και η εμπορία των αγροτικών προϊόντων θα γίνονται από ξένες μεγάλες εταιρείες. Στην υλοποίηση του σχεδίου, θα συμμετάσχει και η KfW, γερμανική τράπεζα με πρόεδρο τον Σόιμπλε. Λείπει ο Μάης απ’ τη Σαρακοστή;
Όποιος θεωρεί υπερβολικά τα παραπάνω, ας τα δει στην τότε αντιμνημονιακή ΑΥΓΗ (http://www.avgi.gr/article/5499405/2908667/e-melete-mckinsey-apoteleionei-ten-ellenike-agrotike-oikonomia).
Καταλαβαίνετε τώρα, γιατί έχουν βάλει στόχο να τσακίσουν τους αγρότες μας; Η γη τους πρέπει να περιέλθει σε λίγα χέρια και οι ίδιοι να γίνουν φτηνοί εργάτες γης.
Αν η γνωστή ακατανόμαστη εταιρεία δεν είναι μπλεγμένη στο κόλπο, θα πάθω έκπληξη…
Είμαστε υποχρεωμένοι να υποστούμε το μαύρο ευρωπαϊκό μας μέλλον; Όχι βέβαια. Μπορούμε να φύγουμε από το λάκκο με τα φίδια, που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση και να αποφασίζουμε εμείς για τον εαυτό μας; Φυσικά και μπορούμε. Και τότε, τέρμα οι ποσοστώσεις, τέρμα η ζητιανιά στους γραβατάκηδες γραφειοκράτες ευρωπαίους, τέρμα τα σκοτεινά σχέδια.
Τι πρέπει να γίνει λοιπόν;
-Να μην περιμένει ο αγρότης, σαν επαίτης, την επιδότηση από τους ευρωπαίους. Να επιδοτεί το Ελληνικό κράτος τη ντόπια παραγωγή, ώστε να είναι ποιοτική και ανταγωνιστική.
-Να διαγραφούν μεμιάς τα χρέη σε τράπεζες, εφορία, ΟΓΑ. Να δημιουργηθεί κρατική τράπεζα, που θα χρηματοδοτεί τους αγρότες, χωρίς υποθήκες και τοκογλυφία.
-Να έχουν εισόδημα οι καταναλωτές, ώστε να αγοράσουν τα ελληνικά προϊόντα.
-Προστασία της παραγωγής, με απαγόρευση εισαγωγών, έως ότου τελειώσουν τα δικά μας προϊόντα. Μόνο τότε να επιτραπεί η εισαγωγή ξένων, ισάξιων ποιοτικά.
Ωραία ακούγονται αυτά. Και πολύ εύκολα γίνονται. Απαραίτητη προϋπόθεση όμως, είναι να αποφασίζουμε εμείς, σαν ελεύθερο κράτος. Να τυπώνουμε το χρήμα εμείς και όχι να το δανειζόμαστε από τραπεζικούς γύπες. Το Ε.ΠΑ.Μ. διαθέτει πλήρες πρόγραμμα και σχέδιο κι ανθρώπους που θα το εφαρμόσουν, για την απελευθέρωση της χώρας μας και την ανασυγκρότηση της τσακισμένης παραγωγής.
Ποιος ο λόγος να παλεύουν οι αγρότες σήμερα, για τον ΟΓΑ ή τον ΕΦΚ και άλλα κλαδικά αιτήματα, όταν σε λίγο καιρό δε θα υπάρχουν οι ίδιοι σαν αγρότες; Ακόμα κι αν καταφέρουν να επιβιώσουν κάποιοι, σε ποιον θα πουλούν τα προϊόντα τους; Στους Έλληνες που δε θα έχουν φράγκο στην τσέπη τους; Δεν πρέπει να πέφτουν οι αγρότες στη συντεχνιακή παγίδα που τους στήνουν οι διάφοροι αγροτοπατέρες, ούτε στην πολιτική παγίδα που λέγεται Μητσοτάκης, αλλά να ενωθούν με τους υπόλοιπους Έλληνες και να στοχεύσουν τον αγώνα τους ενάντια στην κατοχή και υπέρ της απελευθέρωσης της Πατρίδας μας.
Είναι απλώς, θέμα μιας απόφασης.
ΥΓ. Αφορμή για το άρθρο, πήρα από την ιδρυτική διακήρυξη της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Περιφέρειας Πελοποννήσου. Εκεί αναφέρεται πως ο κοινός εχθρός είναι τα μονοπώλια και οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Κουβέντα για την κατοχή, που υφίσταται η χώρα. Καλούν τους αγρότες σε αγώνα χωρίς ξεκάθαρο στόχο. «Να κατακτήσουμε όλα εκείνα που χάσαμε την εξαετία της οικονομικής κρίσης, για να διεκδικήσουμε όλα εκείνα που μας ανήκουν, προκειμένου να ζήσουμε σαν άνθρωποι με ανάγκες και δικαιώματα». Με ποιον τρόπο; Προφανώς, δεν ασχολούνται με τέτοιες λεπτομέρειες.
* Του Μιχάλη Αριδά και για την αντιγραφή Πέτρος Ιωάννου
