Του Χρήστου Τσαντήλα
ΘΥΜΑΣΤΕ εκείνα τα προγράμματα, τα λεγόμενα stage, τα οποία «έστρωναν σανίδες σωτηρίας» για καναδυό κυβερνήσεις, αφού πρώτα βόλευαν, έστω και με σκληρούς όρους εργασίας, χιλιάδες νέους στο δημόσιο; Ήταν το ευρωπαϊκό πρόγραμμα «απόκτησης εργασιακής εμπειρίας», με μειωμένο ωράριο και δίχως ασφάλιση! Τετράμηνα ή εξάμηνα τα προγράμματα, οι συμβασιούχοι κάθε τόσο πίεζαν και τα ανανέωναν, με απώτερο στόχο τη μονιμοποίηση…
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ stage (στο ευρωπαϊκό περιβάλλον) μού φαίνεται και η δική μας, η νεοσύστατη, η δικομματική. Με σύμβαση τετράμηνη, που θα παλέψει να την ανανεώσει από τον Ιούλιο και μετά, με απώτερο στόχο τη «μονιμοποίηση» στο… ευρωπαϊκό δημόσιο! Με εξετάσεις τον Ιούλιο μήνα, στο μάθημα της αξιολόγησης του μεταρρυθμιστικού σχεδιασμού. Το ερώτημα λοιπόν είναι τι περιμένουν οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι από μια «συμβασιούχα» κυβέρνηση και τι περιμένουμε εμείς οι Έλληνες απ’ αυτήν; Και επειδή για τους ξένους δεν μου καίγεται και τόσο, για τους ιθαγενείς νοιάζομαι που έχουμε τα ζόρια…
ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ και διαφθορά λοιπόν το κύριο μενού των δεσμεύσεών μας προς τους εταίρους. Να θυμηθούμε όμως, ότι σ΄ αυτά τα δύο «προεκλογικά εργαλεία», έριχναν το κύριο βάρος τους, όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Στο τέλος όμως, καμιά, ποτέ, δεν τα κατάφερνε. Όλες, αυτό το στοίχημα το έχαναν. Για την κυβέρνηση Τσίπρα όμως, η πάταξη της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς, είναι μονόδρομος. Διότι στον πόλεμο αυτό προφανώς θα έχει στο πλευρό του τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, που επιζητεί δικαίωση με «ζεστό φορολογικό αίμα» από εκείνους τους έχοντες και κατέχοντες, οι οποίοι ποτέ δεν πλήρωναν. «Κυβίστηση» στο μέτρο αυτό, δεν μπορεί να κάνει η κυβέρνηση, η οποία μπορεί να στριμώχθηκε στα σχοινιά από τους δανειστές στο τελευταίο ιστορικό eurogroup δεν παύει όμως να θεωρεί επιτυχία τον κερδισμένο χρόνο, απέναντι σε ανυποχώρητους Γερμανούς.
ΕΤΣΙ, τα «είπα – ξείπα» του πρωθυπουργού, σε βασικά σημεία των προεκλογικών εξαγγελιών του, με τις οποίες κέρδισε το 36% των ψηφοφόρων, αν δεν αποδεδειχθούν «Δούρειος Ιππος» μετά την πάροδο της τετραμήνου προθεσμίας, θα γίνουν η ταφόπλακα για την κυβέρνησή του και μια δυσάρεστη κατάσταση για τους μισούς Έλληνες που θα δουν την αχτίδα της ελπίδας, ως μια σύντομη, ευχάριστη ομολογουμένως, παρένθεση. Είναι περίεργο για έναν αρχηγό που απέδειξε ότι διαθέτει ενθουσιασμό, να λέει στις προγραμματικές του δηλώσεις ότι «η κυβέρνηση δεν δικαιούται να ζητήσει παράταση του μνημονίου» και δέκα μέρες μετά να αιτείται την «παράταση της δανεικής σύμβασης» γνωρίζοντας ότι χωρίς παράταση του μνημονίου τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει. Μακάρι να την πατήσουν και οι τροϊκανοί όπως την πάτησαν και οι Τρώες με τον «Δούρειο Ίππο». Μόνο που τον Τσίπρα, δεν τον λένε Οδυσσέα!
