Βέβαια συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια καθότι αυτό έχει καταστεί πλέον κατεστημένο για την ελληνική πραγματικότητα αφότου με την παραμικρή χιονονιφάδα, πνιγόμενοι σε μια κουταλιά νερό, ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια άνευ προηγουμένου θεομηνία.
Βεβαίως οι “αντίξοες καιρικές συνθήκες” είναι ο λόγος για τη μη λειτουργία των σχολείων, σύμφωνα με την απόφαση της δημοτικής αρχής, και την επομένη ημέρα δεκάδες παιδιά ξεχύνονται στα πάρκα, να απολαμβάνουν αυτή την αντιξοότητα. Κάθε δημόσια υπηρεσία, κατάστημα, καφετέρια, τράπεζα ανοιχτή, και οι εργαζόμενοι στα πόστα τους, ενώ οι μαθητές αδυνατούν να παρακολουθήσουν μαθήματα λόγω αντίξοων καιρικών συνθηκών. Ευκόλως κάποιος θα επικαλούνταν αδυναμία υποδοχής των μαθητών εντός των σχολικών κτηρίων, μα αυτό θα αντιτίθετο πλήρως με την ανακήρυξή τους ως κτήρια εκτάκτου ανάγκης, με υποδομή για στέγαση κατοίκων σε περιπτώσεις ακραίων καιρικών συνθηκών, αλλά και κάθε φυσικής απειλής. Με την ταπεινή μου γνώμη και την ελάχιστή μου εμπειρία όντας ακόμη ανήλικος, θεωρώ πως μάλλον και οι λειτουργοί της εκπαιδευτικής κοινότητας, καλύπτοντας την ευθυνοφοβία τους θέλουν να απολαύσουν την “αντιξοότητα” των καιρικών συνθηκών. Χωρίς αυτό βέβαια να είναι καθολικό, καθότι σε τέτοιου τύπου εξαιρέσεις βασίζω ως μελλοντικός πολίτης τις προοπτικές της εν γένει εθνικής μας ανόρθωσης.
Χ.Κ.
