Η ίδια η επιστολή συνιστά ένα μνημείο υποκρισίας, με την οποία ζητείται συγγνώμη και έλεος για την… αμέλεια της προσυνεννόησης, ενώ δίδεται όρκος πίστεως στα συμπεφωνημένα του μνημονίου.
Η κυβέρνηση των επικοινωνιακών ελιγμών, της διγλωσσίας και της παραπλάνησης ακολούθησε και σ’ αυτήν την περίπτωση την πεπατημένη. Μέσα σήκωσε τα λάβαρα της αντίστασης απέναντι στους «ανόητους γραφειοκράτες», τους ψυχικά μη ισορροπημένους ηγέτες και το αποτυχημένο ΔΝΤ. Ο πρωθυπουργός πήρε τα όρη και τις θάλασσες για να κηρύξει ανένδοτο στους καταπιεστές της χώρας, μήπως και καταφέρει να ανακόψει την ελεύθερη δημοσκοπική πτώση του ΣΥΡΙΖΑ, που απειλείται με κατρακύλα στα ποσοστά των «πέτρινων χρόνων».
Προς τα έξω, όμως, μόλις ακούστηκε ο βρυχηθμός εξ εσπερίας, ο υπουργός Οικονομικών έσπευσε να υπογράψει την αξιωθείσα επιστολή μεταμέλειας, σε αυτούς που χλεύαζε ο πρωθυπουργός. Πλέον είναι και με τη βούλα σίγουρο ότι αν υπάρξει δημοσιονομικό έλλειμμα θα πέσει ο κόφτης ανελέητα επί… δικαίων και αδίκων συνταξιούχων.
Το χειρότερο, όμως, όλων είναι ότι παραμένει μετέωρη η δεύτερη αξιολόγηση, που έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί εδώ και μήνες. Κινδυνεύουμε πάλι να γίνουμε θεατές του ίδιου δράματος που ζήσαμε το θέρος του ’15. Κι όλα αυτά συμβαίνουν γιατί απλούστατα οι ένοικοι του Μαξίμου ιεραρχούν ως πρώτιστη προτεραιότητα την παραμονή τους στους θώκους της εξουσίας. Το τι θα γίνει στη χώρα φαίνεται ότι έχει μικράν σημασία.
Απόδειξη αυτού είναι και η καταιγίδα τροπολογιών προς εξυπηρέτηση διαφόρων συμφερόντων αλλά και η προσπάθεια μονιμοποίησης χιλιάδων ημέτερων συμβασιούχων με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην οικονομία.
Ακόμη και να ευοδωθεί, έστω και καθυστερημένα, η υπόθεση της αξιολόγησης και ξεκινήσει η πολυαναμενόμενη ποσοτική χαλάρωση, η οικονομία στην καλύτερη περίπτωση θα βρεθεί στα επίπεδα που ήταν το 2014. Δυόμισι χρόνια, δηλαδή, στο βρόντο, με αχρείαστες θυσίες, με επώδυνες απώλειες και χαμένες ευκαιρίες! Ενώ όλοι οι άλλοι που βρέθηκαν υπό μνημονιακή κλίνη εξήλθαν αυτής αναπτύσσοντας μια νέα δυναμική, εμείς παραμένουμε καθηλωμένοι σε μνημόνια ως μόνιμοι ασθενείς εξαιτίας δικών μας πρωτίστως λαθών.
Δυστυχώς, αποδεικνύεται ότι τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα. Επαναλαμβάνονται συνεχώς τα ίδια λάθη με τις ίδιες και χειρότερες συνέπειες. Αναμφίβολα, η πολιτική που ακολουθείται δεν οδηγεί στην ανάπτυξη. Η υπερφορολόγηση έχει στραγγαλίσει την ιδιωτική οικονομία, εξωθώντας χιλιάδες επιχειρήσεις να βρουν στέγη εκτός συνόρων. Η υπερδιόγκωση του κράτους με νέες προσλήψεις, όπως αυτές που προωθούνται τώρα με συμβασιούχους που θα μονιμοποιηθούν, δημιουργεί νέα βάρη στις δαπάνες του δημοσίου που θα απαιτήσουν και νέα φορολογική αφαίμαξη. Η κατακρήμνιση της αξιοπιστίας της χώρας και η περιπέτεια των όποιων επενδυτών έχει μηδενίσει σχεδόν το επενδυτικό ενδιαφέρον. Οι δουλειές συρρικνώνονται επικίνδυνα και οι νέοι συνεχίζουν να μεταναστεύουν.
Έχει καταστεί σαφές στη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας ότι εκείνο που χρειάζεται αυτή τη στιγμή η χώρα είναι μια απελευθερωτική μεταρρυθμιστική φυγή προς τα εμπρός. Και αυτό απαιτεί πολιτική βούληση και όραμα που διαθέτει η Νέα Δημοκρατία. Ήδη έχει απευθυνθεί στους πολίτες με τη ρεαλιστική Συμφωνία Αλήθειας για την ανασύνταξη της οικονομίας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αποφασισμένος να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα που θα ελαφρύνει τους δυσβάστακτους φόρους και θα μειώσει τις σπατάλες του κράτους• που θα προσελκύσει ξένες επενδύσεις και θα δημιουργήσει ένα υγιές τραπεζικό σύστημα• που, πάνω απ’ όλα, θα βοηθήσει τον μέσο Έλληνα να δουλέψει και να πετύχει τη βελτίωση του βιοτικού του επίπεδου αλλά και την αύξηση της παραγωγικής πίτας. Ας ελπίσουμε η νέα χρονιά να είναι χρονιά πολιτικής αλλαγής…
* Του Μάξιμου Χαρακόπουλου
Ο κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι αναπληρωτής τομεάρχης Εσωτερικών της Νέας Δημοκρατίας, αρμόδιος για θέματα Προστασίας του Πολίτη, βουλευτής Λαρίσης.
