Του Φίλιππου Ζάχαρη
Τα όργανα ξεκίνησαν στον ΣΥΡΙΖΑ μετά την ανακοίνωση Γλέζου περί αθέτησης των υποσχέσεων και κατάχρησης της εμπιστοσύνης των πολιτών. Οι εσωκομματικοί αυτοί τριγμοί που δεν προέρχονται μόνο από την πλευρά του ιστορικού αυτού στελέχους της Αριστεράς, αλλά και από άλλες συνιστώσες του κόμματος, αναμένεται να δημιουργήσουν το πρώτο από μία σειρά ρηγμάτων που ενδεχομένως ακολουθήσουν μετά την συμφωνία που επιτεύχθηκε στις Βρυξέλλες, που από την μια δίνει μια μικρή παράταση στην αγωνία του κόσμου και μετά από τέσσερις μήνες ή βυθίζει την χώρα εκ νέου στο βούρκο ή οι υπαναχωρήσεις είναι τόσες πολλές που και με το πέρας των τεσσάρων μηνών θα αρχίσουμε να μιλάμε για μια ακόμη συμφωνία σε βάρος των πολιτών, χωρίς αυτή την φορά να την αποκαλούμε μνημόνιο.
Πολλά είναι αυτά που διακυβεύονται στο μεσοδιάστημα μέχρι την λήξη της τετράμηνης παράτασης αφού και οι εταίροι θα ασκούν και πάλι ασφυκτικό έλεγχο με τις λίστες των μεταρρυθμίσεων που θα παρουσιάσει η κυβέρνηση και οι παρατηρήσεις ή συστάσεις θα είναι αναπόφευκτες. Παρά το γεγονός της - όπως πολλές φορές είχα γράψει- κρυφής ατζέντας που τελικά κυριάρχησε στις διαπραγματεύσεις των Βρυξελλών, παρά την συμμόρφωση τελικά της Ελλάδας στις αυστηρές αξιώσεις των εταίρων, αναμένεται να ασκηθούν και άλλες από την στιγμή που η κυβέρνηση έκανε το πρώτο βήμα υπαναχώρησης που βαφτίστηκε «από κοινού συμφωνία».
Ο Μανώλης Γλέζος άσκησε – και ορθά – την κριτική του παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση θεωρεί πως από κοινού με την Ευρώπη παίρνει τον απαραίτητο χρόνο ώστε να ξεκινήσει η διαπραγμάτευση για την οριστική μετάβαση από την πολιτική της ύφεσης, της ανεργίας και της κοινωνικής ανασφάλειας στην πολιτική της ανάπτυξης, της απασχόλησης και της κοινωνικής δικαιοσύνης, ισχυριζόμενη μάλιστα ότι με νηφαλιότητα θα προχωρήσει το κυβερνητικό έργο, έχοντας στο πλευρό της την ελληνική κοινωνία, και θα συνεχίσει τη διαπραγμάτευση μέχρι την οριστική συμφωνία του καλοκαιριού. Αλήθεια τι συμφωνία είναι αυτή που θα επιτευχθεί το καλοκαίρι και σε ποια βάση; Πως και με ποια κριτήρια θα αποφασίσουν για το μέλλον της χώρας σε τέσσερις μήνες; Και τελικά, που και σε ποιους τομείς επετεύχθη σημαντική πρόοδος σε σχέση με την πολιτική της προηγουμένης κυβέρνησης;
Όπως δείχνουν τα πράγματα, η πρόοδος που έγινε ήταν μόνο στα σημεία - στις λεπτομέρειες - που ναι μεν ήταν κρίσιμες αλλά που από καιρό η ελληνική κοινωνία τις είχε εντοπίσει, είτε αυτές αφορούσαν τον ασφυκτικό έλεγχο της τρόικα , είτε την απόρριψη εκ νέου περικοπών και πολιτικών λιτότητας. Το αν ο ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε οριστικά το κεφάλαιο της τρόικα, αυτό ούτως ή άλλως ήταν αναμενόμενο. Ακόμη και ο Σαμαράς είχε εγγυηθεί πως δεν θα υπάρξουν επιπλέον περικοπές. Αν νίκη θεωρείται η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ ή η αύξηση του βασικού μισθού στα 751 ευρώ, αυτό εγώ το αποκαλώ ψίχουλα για τα νοικοκυριά που δεν σώζονται στο παραμικρό με αυτές τις μικρές αλλαγές.
Το ζήτημα ήταν και είναι να παρθούν πίσω όλα τα μέτρα που βύθισαν στην απελπισία ολόκληρο το κοινωνικό ιστό, να καταργηθούν με μιας όλες οι τραγικές οικονομικές πολιτικές της προηγούμενης κυβέρνησης και να φανεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ συνεπής με τις προεκλογικές της εξαγγελίες. Και εδώ δεν καταστροφολογεί κανείς, ούτε ασκεί την μικροκομματική χρεωκοπημένη αντιπολίτευση τύπου ΚΚΕ ή της αμφιβόλου προέλευσης κομματική τακτική του Ποταμιού. Απλά διαπιστώνεται με λύπη ότι κόμματα όπως η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ βγαίνουν και από πάνω, αφού θεωρούν ότι τίποτε δεν άλλαξε ουσιαστικά!
Αυτή είναι και η πρώτη ήττα ΣΥΡΙΖΑ εντός του συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος, που συνοδεύεται και από τις ρήσεις του Γλέζου, ενός στελέχους που αν μη τι άλλο χαίρει εκτίμησης από όλες τις πλευρές. Οι υπαναχωρήσεις της ελληνικής κυβέρνησης που παρουσιάζονται από την ίδια ως νίκη, αναμένεται να καθορίσουν όχι μόνο το διάστημα μέχρι την λήξη της παράτασης αλλά και την συνέχεια όπου θα παρθούν οι οριστικές αποφάσεις. Το ζητούμενο, πάντως - πέρα από την κριτική Γλέζου -είναι αν τελικά η χώρα περάσει πραγματικά σε μια νέα εποχή ή αν απλά η αβεβαιότητα θα συνεχιστεί και το επόμενο χρονικό διάστημα. Ας περιμένουμε να δούμε τις όποιες λεπτομέρειες από την συμφωνία «γέφυρα» ως είθισται να αποκαλείται το τελευταίο χρονικό διάστημα. Μέχρι τότε θα διαπιστώσουμε παράλληλα αν οι εσωκομματικοί τριγμοί στον ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχιστούν ή όλοι θα περιμένουν το πέρας της τετράμηνης παράτασης για να εκφραστούν.
Νωρίς πάντως ξεκίνησαν τα όργανα για την κυβέρνηση. Τις δηλώσεις Γλέζου, ίσως ακολουθήσουν και άλλες, ίσως όχι. Τον λόγο πάντως κατά την διάρκεια αλλά και την παρέλευση του τετραμήνου τον έχει πάντα ο λαός. Που συνήθως δεν ερωτάται τις κρίσιμες στιγμές αλλά τον επικαλούνται για μικρές και συνήθως αναίμακτες αλλαγές.
