Πριν από 76 τόσα χρόνια (1940) είχαμε βρει μπελά από δυσμάς, μ’ εκείνον τον «σαγώνια» τον «κορόιδο Μουσολίνι» που απειλούσε απ’ το μπαλκόνι της «Πιάτσα Βενέτσια» να μας καταλάβει διά στρατιωτικού περιπάτου εντός τριών ημερών. Θα έσπαγε τα σύνορα, οπότε πάνε τα Γάννενα με το «καλό φαΐ», πάει και το Μέτσοβο, και θα ξέμεναν και τα καλά εστιατόρια και ντελικατέσεν των Αθηνών από «καπνιστό μετσοβόνε». Και πώς να ζήσεις χωρίς καπνιστό μετσοβόνε; - άστα, ένα δράμα.
Και τώρα, ποιος ξέρει τι χόρτο κάπνισε, τι ναργιλέδες του δώκανε και άρχισε τις απειλές και τα τσαμπουκαλέματα ο Ερντογάν, ο επονομαζόμενος (μετά το Πραξικόπημα) και «σουλτάν μερεμέτ».
Και ο μεν Μουσολίνι κάπως έπαιξε μπάλα. Μας πίεσε στην αρχή για κάνα δεκάλεπτο, αλλά μετά ισορροπήσαμε το ματσάκι, ελέγξαμε τον ρυθμό του αγώνα και – παίζοντας σύστημα Ρεχάγκελ (γνωστό στην προπονητική και ως «ταμπούρι») περάσαμε στην αντεπίθεση και στο τέλος τους χώσαμε και ένα γκολάκι- για να αποκλειστούμε τελικά στον β’ γύρο από τα «πάντσερ» παρά την ηρωική άμυνα του ταγματάρχη Πρέκα. Οι στρατηγοί του Μουσολίνι την πάτησαν διότι νόμιζαν ότι εδώ είχαμε τίποτε δρομάρες- αουτοστράτες διπλής και τριπλής κατεύθυνσης όπως στα μέρη τους. Φευ όμως! Υποτίμησαν τους έξυπνους Έλληνες πολιτικούς οι οποίοι, εθνικά σκεπτόμενοι, ουδέποτε κατασκευάζουν δρόμους της προκοπής, ώστε να μην περάσει ο πάσα εις εισβολέας και μετά τρέχουμε. Να, για δες τα Τέμπη… Να είναι λέει καλοκαίρι, και να θελήσουν να περάσουν τα τούρκικα τανκς. Μαύρο φίδι που τους έφαγε και πιο μαύρος ο ιδρώς που θα ρίξουν οι Τουρκαλάδες… Θα τους φάει το μποτιλιάρισμα, και το σημειωτόν- ούτε στο Κιτσιλέρι δεν θα φτάσουνε. Άσε που άμα έχει τίποτε απεργίες στο ελληνικό δημόσιο θα τους φάει η ουρά στο ελληνικό τελωνείο, αμφιβάλλω άμα καταφέρουνε να πάρουνε και βίζα.
Βέβαια, βγήκε μετά ο άνθρωπος (Ερντογάν) και διευκρίνισε ότι δεν εννοούσε τα κανονικά σύνορα, αυτά τα σέβεται (προς το παρόν) αλλά τα «σύνορα της καρδιάς του». Μπρε μπουνταλά, έτσι κι αρχίσουμε κι εμείς να ζητάμε πίσω τα σύνορα της καρδιάς μας, θα αναγκαστεί να βγάζει ανακοινώσεις περί σεβασμού των συνόρων το Υπουργείο Εξωτερικών της... Ινδίας, χαϊβάνι, ε χαϊβάνι. Μην σου πω και της Κίνας μαζί γιατί όπως ανακαλύψαμε εσχάτως κι εκεί είχε φτάσει χάρη μας – τον πήλινο στρατό των Κινέζων, εμείς τον φτιάξαμε, Γιατί τότε, βλέπεις, ήταν όλα Made in Greece, - μετά πήραν φόρα οι Κινέζοι και μας φτιάχνουν μέχρι και τις οδοντογλυφίδες που σκαλίζουμε τα δόντια μας. Αλλά δεν το κάνουμε εφέντη μ’! Δεν αμφισβητούμε την... ελληνοκινεζική μεθόριο (έχε χάρη που δεν θέλουμε να τσαντίσουμε τους Κινέζους και πάρουνε πίσω την Cosco και τα «κινέζικα» μαγαζάκια από τα οποία ψωνίζουμε φτηνά «Σπορτέξ» για τα κουτσούβελα, που δεν φτάνει που τα γεννάς, δεν τα προλαβαίνεις και από παπούτσια τα σκασμένα!).
Μπρε Ερντογάν τζάνουμ, τι τα θες τώρα αυτά; Μια χαρά πασάκας δεν είσαι; Όσους σε πήγαιναν κόντρα τους ξεπάστρεψες, όλοι «σαμέ στο μπουντρούμ», αρχηγός είσαι (ακόμη), «πασάς στην Άγκυρα» καλύτερα κι από πασάς στα Γιάννενα. Με τις παλατάρες σου τις χρυσές, τα χαμάμια, τις πιλαφάρες και τα σερμπέτια σου, τι άλλο θες βρε ζεβζέκη;
Τι θα γένει δηλαδής; Κάθε φορά που δεν σε παίζουν οι αμερικανορώσοι στα μεσανατολικά, κάθε φορά που σε κάνουν πέρα απ’ τα πετρέλαια και βάζουν τους Κούρδους να γρυλίζουν, εσύ θα θυμάσαι εμάς και θα ξύνεσαι; Αϊ σιχτίρ πια με σένα, δεν παίζεσαι μωρέ αδερφέ μου με τίποτε! Άλλη δουλειά δεν είχαμε να πληρώνουμε βενζίνες – κηροζίνες- γκαζολίνες να σηκώνουμε τα αερόπλανα να σε κυνηγάνε στο Αιγαίο; Νομίζεις πως μας περισσεύουνε; Επειδή σε πιάσανε εσένα οι νοσταλγίες για τα παλιά καλά οθωμανικά χρόνια, θα πρέπει να μας φας τον μισό ΕΝΦΙΑ σε νέες στρατιωτικές δαπάνες; Πώς να γένει δηλαδή; Άντε μην ψηφίσουμε όλοι... Κυριάκο (Βελόπουλο βέβαια, ποιον; Τον Μητσοτάκη;) κι αρχίσεις να τρέχεις φουκαρά μου μέχρι να συναντήσεις την κόκκινη μηλιά. Λεωνίδες, Παλαιολόγοι και Κολοκοτρωναίοι θα τρέχουν ξοπίσω σου, «Τούρκος μην μείνει στον ντουνιά, μηδέ στον κόσμο όλο». Ο μαρμαρωμένος βασιλιάς θα ξεμαρμαρώσει, και οι προφητείες του Αγίου Παϊσίου θα πέσουν επί της κεφαλής σου Οθωμανέ τρισκατάρατε!. Για να ξεπλύνεις τις αμαρτίες σου, θα υποχρεωθείς να διαβάσεις τα τελευταία τριάντα εννέα βιβλία του Βελόπουλου (είναι σε προσφορά, τηλεφώνησε τώρα να προλάβεις) και μετά θα σε εξετάσουμε. Εκεί, στις σελίδες τους θα μάθεις ποιος είσαι, ένας σελτζούκος, ένας παλιομογγόλος, που βγήκες στα νερά του Αιγαίου και τα μόλυνες άπλυτε. Που μου θες ξανά νησιά! Η Μύκονος π.χ. τουρκαλά μου, δεν παραδίδεται! Η Μύκονος είναι ελληνική, είναι το πεπρωμένο και τα ιδεώδη της φυλής μαζί η Μύκονος! Μέχρι κι ο Ζάχος Χατζηφωτίου αντάμα με τον μόδιστρο Γιάννη Γαλάτη θα πιάσουν πίσω – πίσω το καριοφίλι (μ’ αυτό έκαναν φαντάροι) και θα σου δώσουν περήφανη απάντηση: Ουστ μπρε! Ουστ!
Δεν κατακτώνται έτσι πια οι τόποι Σουλτάνε μ’. Τα τανκς και τα κανόνια είναι ντεμοντέ, δεν φοριούνται πια, αλλά άμα επιμένεις και θέλεις να δοκιμάσεις κόπιασε να καταλάβεις πως ο Έλληνας, αν και φτωχός παραμένει ζουρλός. Τη Μύκονο εφέντη μ’ την κατακτάς μόνο αν στείλεις κείνο το ψιλόλιγνο μελαχρινό τεκνό, τον Καρασεβντά, μονάχα γι’ αυτόν είναι ανοιχτός ο... μόλος μας να έρθει και να δέσει ο κούκλος.
Το λεπόν παλαβιάρη, κάτσε καλά, δεν θα ασχολούμαστε όλην ώρα με σένα. Μας φτάνουν πια οι Σόιμπλε, οι Δρακουλέσκου και λοιποί αιμορουφήχτρες που βάλαμε νταβά στο κεφάλι μας. Σους μπρε… Γιατί αν στον Ρωμαίο «σαγώνια» ειπώθηκε κάποτε, τέτοιες μέρες, ένα «ΟΧΙ», εσύ κατά πώς πας θα τα ακούσεις τα σιχτίρια σου…
Ορίστε, μ’ έκανες να το παίζω «εθνική περηφάνια» και δεν θέλω, θα με λένε οι προοδευτικοί εθνικιστή. Εγώ, το ξεκαθαρίζω: εθνικιστής δεν είμαι, απλά πιστεύω ακραδάντως πως «πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα ‘ναι».
ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΛΕΣΗΣ
alexiskalessis@yahoo.gr
