Ο άλλος είναι να προχωρήσουμε σε τολμηρές και ρηξικέλευθες αποφάσεις αλλαγής, να ακολουθήσουμε το μοντέλο της αρμονικής σύνδεσης της κοινωνικής ευημερίας με την παραγωγή, η οποία θα βασίζεται σε υγιείς, δημιουργικές, εξωστρεφείς δυνάμεις. Το μέχρι σήμερα μοντέλο απέτυχε: η κρίση όχι μόνο δεν αντιμετωπίστηκε αλλά συνεχώς βαθαίνει, οι περισσότερες οικογένειες βλέπουν το εισόδημά τους διαρκώς να φθίνει, η μετανάστευση νέων ανθρώπων και κυρίως επιστημόνων υψηλής εξειδίκευσης μεγαλώνει, ο κοινωνικός ιστός διαρρηγνύεται, γίνονται οξύτερα τα φαινόμενα στρέβλωσης στις τοπικές οικονομίας. Συνεπώς, η μόνη επιλογή που έχουμε είναι ο άλλος δρόμος, ο δρόμος της παραγωγής. Η λύση στην κρίση είναι η παραγωγή και η παραγωγή είναι η λύση στην κρίση.
Για να βαδίσουμε ως χώρα και ως κοινωνία αυτόν τον δρόμο απαιτείται, όμως, σοβαρός και υπεύθυνος σχεδιασμός. Απαιτείται ένα ολοκληρωμένο, σταθερό και ρεαλιστικό σχέδιο μακράς πνοής, που για να αποδώσει τα μέγιστα πρέπει να εδράζεται στους εξής πυλώνες:
- Μείωση των φορολογικών συντελεστών για να μπορεί το Ελληνικό Δημόσιο να εισπράττει τους φόρους και να μην συνεχιστεί το σημερινό φαινόμενο με τους ανείσπρακτους φόρους να έχουν εκτοξευθεί στα 90 δισ. ευρώ.
-Σταθερό φορολογικό πλαίσιο για όλους.
-Εξορθολογισμός των ασφαλιστικών εισφορών για να αμβλυνθεί το φαινόμενο της «μαύρης εργασίας» και να αυξηθούν τα έσοδα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.
-Τραπεζικό σύστημα χωρίς capital controls, που να χρηματοδοτεί ουσιαστικά την παραγωγική διαδικασία.
-Ριζική και τολμηρή αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας με ουσιαστική ενίσχυση και επέκταση της αποκέντρωσης και της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.
-Επιτάχυνση της απονομής της Δικαιοσύνης.
-Εκλογίκευση των τιμών των παραγωγικών συντελεστών έτσι ώστε να δημιουργηθεί θετικό περιβάλλον παραγωγής.
Η αύξηση της παραγωγής σημαίνει αύξηση του εθνικού πλούτου, η οποία με τη σειρά της δίνει τη δυνατότητα τόσο για αύξηση της απασχόλησης όσο και για ουσιαστική και βιώσιμη παρέμβαση με στόχο την ενίσχυση του κράτους πρόνοιας. Απαραίτητη προϋπόθεση για όλα τα παραπάνω είναι η πολιτική σταθερότητα ή με άλλα λόγια να υπάρξει μια ευρύτατη συμμαχία πολιτικών δυνάμεων. Μόνο σ’ ένα τέτοιο πλαίσιο μπορούν να ληφθούν και – το κυριότερο – να υλοποιηθούν οι τολμηρές αποφάσεις που χρειάζεται σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε η πατρίδα μας, Είναι καιρός, να μην πω ότι έχουμε αργήσει χαρακτηριστικά, να προχωρήσουμε αποφασιστικά προς αυτήν την κατεύθυνση.
Η Ελλάδα χρειάζεται ένα άλμα μεγαλύτερο από τη φθορά και το χρειάζεται τώρα.
* Ο Κώστας Αγοραστός είναι πρόεδρος της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας, περιφερειάρχης Θεσσαλίας, αν. καθηγητής Πανεπιστημίου Μακεδονίας
