Κατά τη γνώμη των πολλών η τηλεοπτική ενημέρωση είναι η δύναμη εκείνη, η οποία σε μεγάλο βαθμό καθορίζει την πολιτική εξουσία του τόπου. Κάτι βέβαια που υπερβαίνει τα όρια της ευθύνης αυτών και παραβιάζει την καθαρότητα της δημοκρατικής έκφρασης του λαού. Με την κατευθυνόμενη ενημέρωση. Την πολιτική και κομματική σκοπιμότητα, που κάθε άλλο παρά τη δημοκρατική πληροφόρηση εξυπηρετεί. Αυτό βέβαια δεν αφορούσε και δεν αφορά στο σύνολο των καναλιών. Γιατί είναι αρκετά εκείνα τα οποία τηρούν την αντικειμενικότητα της είδησης... Όμως, παρά τα μειονεκτήματα δράσης αυτών, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τον κοινωνικό τους χαρακτήρα. Την προσφορά εργασίας σε χιλιάδες συνανθρώπους μας, οι οποίοι με τον περιορισμό των τηλεοπτικών σταθμών θα βρεθούν στην ανεργία και στην απόγνωση. Και μάλιστα από υγιείς επιχειρήσεις. Οι οποίες δεν κλείνουν εξαιτίας τους, αλλά εξαιτίας κάποιου νόμου. Γι' αυτό και τονίζουμε, μέσω του άρθρου αυτού ότι οποιοσδήποτε διορθωτικός νόμος προκαλεί αύξηση της ανεργίας είναι άδικος. Γιατί καταπατά το δίκαιο και την κοινωνική ηθική. Αφού αυξάνει τα προβλήματα του κόσμου και αποστερεί τη δουλειά και το ψωμί χιλιάδων πολιτών.
Επομένως, στον νέο νόμο λειτουργίας των τηλεοπτικών καναλιών έχουμε τη σύγκρουση, από τη μια μεριά της τάξης που πρέπει να μπει κι από την άλλη της ανεργίας που δημιουργεί ο περιορισμός αυτών. Γι' αυτό και το αποτέλεσμα της όλης αυτής κυβερνητικής προσπάθειας κρίνεται αρνητικό. Άρα ο τρόπος επιλύσεως του προβλήματος αυτού είναι λανθασμένος. Είτε από κακούς υπολογισμούς, είτε από σκόπιμη διαδικασία. Που οδηγεί στο κοινωνικά άδικο αποτέλεσμα. Στο μαρτύριο της ανεργίας. Και μάλιστα σε μια περίοδο που η χώρα μας απ' άκρη εις άκρη εξαιτίας της, φτωχαίνει όλο και περισσότερο. Αυτός είναι ο λόγος που η λαβωμένη κοινωνία φωνάζει: Να μην προστεθεί στην υπάρχουσα ανεργία και άλλη. Για να μην μεγαλώσει ακόμα περισσότερο το κακό αυτό. Αυξάνοντας έτσι το μαρασμό και την απαισιοδοξία του λαού, Που θα εξαλείψει και την ελάχιστη απομείνασα χαρά και θα εξουδετερώσει και τα τελευταία μετερίζια άμυνας κατά των χτυπημάτων της κρίσης.
Και επειδή σώφρων και ηθικός είναι εκείνος οποίος λειτουργεί με κριτήρια ανθρώπινα και δίκαια, πολύ δε περισσότερο όταν αυτό είναι το κράτος, γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο θα ήταν κοινωνικά χρήσιμο η κυβέρνηση να επανεξετάσει το άδικο αποτέλεσμα και να δώσει τη λύση που υπαγορεύει η αξία της δημοκρατίας. Κι αυτή δεν είναι άλλη απ' την αδειοδότηση περισσότερων καναλιών - με τους όρους και την τάξη που ορίζει ο νόμος - η οποία θα διασφαλίζει την εργασία σε όλους εκείνους οι οποίοι απασχολούνται σ' αυτά και κινδυνεύουν να κλείσουν. Κι αυτή η πράξη όχι μόνον δεν θα ζημιώσει την κυβέρνηση, αλλά απεναντίας θα την ωφελήσει. Γιατί θα δείξει και θα διδάξει στον λαό ότι πάντοτε πρέπει να γίνονται διορθωτικές κινήσεις, όταν υπάρχει και η ελάχιστη ακόμα υπόνοια αδικίας. Εδώ, όμως, αυτή είναι πασιφανής και δεν χρειάζεται διερεύνηση. Αφού είναι βέβαιο ότι ο περιορισιμός του αριθμού των τηλεοπτικών σταθμών θα πετάξει χιλιάδες εργαζομένους στον δρόμο.
Για να μην συμβεί αυτό και για να ξανάρθει η χαρά και αισιοδοξία στις οικογένειες των εργαζομένων αυτών που βρίσκονται υπό την απειλή της απώλειας της δουλειάς τους, πρέπει η κυβέρνηση να κινηθεί άμεσα προς την κατεύθυνση της ανθρωπιάς και του δικαίου. Με τη διεύρυνση και όχι την κατάργηση του νόμου που ψήφισε. Με το μεγάλωμα του τροφίου της εργασίας και όχι τη σμίκρυνσή του. Γιατί τότε θα προστεθούν κι άλλα δεινά στα υπάρχοντα του λαού μας. Και αυτό θα καταστήσει ακόμα πιο δύσκολη την ανατροπή της παρούσας κατάστασης. Γιατί ο όγκος των προβλημάτων θα μεγαλώσει και η δύναμη της κυβέρνησης θα είναι πολύ μικρή να τα ξεπεράσει, με απρόβλεπτες συνέπειες στην κοινωνική ειρήνη του τόπου. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο, επαναλαμβάνουμε ότι πρέπει να γίνουν διορθωτικές παρεμβάσεις ως προς το σκέλος εκείνο που περιορίζει τον αριθμό των καναλιών. Για να μην διαταραχθεί η εργασιακή ειρήνη και χολωθεί ακόμα περισσότερο ο λαός. Και το σημαντικότερο, να μην καταπατηθεί το δίκιο των εργαζομένων και ριχτούν από τη μια μέρα στην άλλη στην κόλαση της ανεργίας.
Πέρα, όμως, από τα παραπάνω, η κυβέρνηση πρέπει να δει και το θέμα των εσόδων. Απ' τα οποία, έχει μεγάλη ανάγκη. Αφού λόγω της μειωμένης απασχόλησης εισρέουν όλο και λιγότερα χρήματα στον κρατικό κορβανά και στα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων. Με αποτέλεσμα και υγιή ακόμα ταμεία να κινδυνεύουν να τιναχθούν στον αέρα, λόγω ελλειμματικών εσόδων. Και τη δαμόκλεια σπάθη του μνημονιακού κόφτη να επικρέμεται επί των κεφαλών μας. Έτοιμος, ανά πάσα στιγμή, να επιτελέσει τα προστάγματα των δανειστών και μάλιστα χωρίς την έγκριση του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Επομένως, μια τέτοια πρακτική των απολύσεων και της απώλειας της εργασίας θα μεγαλώσει ακόμα περισσότερο τη φτώχεια του κράτους και του λαού. Με δυσμενείς επιπτώσεις στην κοινωνική ειρήνη. Γι' αυτό λοιπόν, κύριοι της κυβέρνησης, επανεξετάστε την όλη πολιτική σας στο πρόβλημα των τηλεοπτικών σταθμών και δώστε τη λύση εκείνη που θα εξασφαλίζει το δικαίωμα των συνανθρώπων μας αυτών στην εργασία. Τότε να είστε απόλυτα σίγουροι ότι πράξατε το ορθό και το δίκαιο. κι ακόμα με την πράξη σας αυτή θα διδάξετε στον κόσμο ότι γενναίοι είναι εκείνοι που έχουν τη δύναμη να διορθώνουν τα λάθη τους. Να φέρουν τη δικαιοσύνη όπου αυτή απουσιάζει. Νομίζω ότι έτσι πρέπει να λειτουργεί μια κυβέρνηση που θέλει να προσφέρει τη χαρά και την αισιοδοξία στον λαό της, σ' αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνά. Κι αυτό ο κόσμος θα το αξιολογήσει θετικά. Και θα καταστεί κανόνας ηθικής συμπεριφοράς για τις κυβερνήσεις του μέλλοντος.
Κάντε το λοιπόν, κι αυτό θα αποτελέσει γενναία πράξη. Ηρωικό τόλμημα. Το οποίο θα νικήσει το άδικο και θα δημιουργήσει στον λαό την πεποίθηση ότι το κράτος νοιάζεται γι' αυτόν. Αναγνωρίζοντας και πολεμώντας τα λάθη του για να επικρατήσει το δίκαιο στην ελληνική κοινωνία.
